Ο Ανδρέας Λοβέρδος δεν κατάφερε να μπει στον δεύτερο γύρο στις εκλογές του Κινήματος Αλλαγής. Μιλώντας στο περιοδικό ΟΚ! και στη Σοφία Τουντούρη, λίγους μήνες νωρίτερα, ο Ανδρέας Λοβέρδος είχε αποκαλύψει σε τι περιβάλλον μεγάλωσε αλλά και για το ποιο είναι το κόστος τού να είναι κανείς πολιτικό πρόσωπο.

Να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή… Σε τι περιβάλλον μεγαλώσατε;

Μικροαστικό. Με προσανατολισμό να μπω στο πανεπιστήμιο γιατί δεν είχα εισοδήματα από αλλού. Αυτό με έφερε στη Θεσσαλονίκη, όπου πέρασα ωραία χρόνια, πολύ πολιτικοποιημένα. Από 17 χρόνων η πολιτικοποίησή μου ήταν full time. Με το που έπεσε η δικτατορία, το 100% του προγράμματός μου ήταν η πολιτική, προς το τέλος άρχισαν να με απασχολούν τα μαθήματά μου, όπου ήρθε και η μεγάλη ανασφάλεια του τι θα κάνω. Συνέχισα με μεταπτυχιακά στο εξωτερικό και μετά έγινα καθηγητής στο πανεπιστήμιο. Το παιδικό σας όνειρο ποιο ήταν; Δεν είχα ποτέ μου όνειρα. Δεν ονειρευόμουν. Ούτε τώρα το κάνω.

Ποιο είναι το κόστος τού να είναι κανείς πολιτικό πρόσωπο;

Είναι η απώλεια του ιδιωτικού βίου και ο διαρκής έλεγχος. Ελέγχεσαι όταν είσαι υπουργός από τη Βουλή. Όταν είσαι βουλευτής από τους ψηφοφόρους σου και από τους πολίτες. Ελέγχεσαι στον δρόμο, σε όλες σου τις συμπεριφορές. Πάντα κάποιο μάτι σε κοιτάει. Λειτουργείς με τα μάτια των άλλων επάνω σου.

Δεν είναι ψυχοφθόρο αυτό;

Τώρα πια το έχω συνηθίσει. Στην αρχή με κολάκευε. Μετά άρχισε να με ενοχλεί. Στη συνέχεια να με απειλεί, ειδικά τον καιρό των μνημονίων. Τότε είχα πολλές συγκρούσεις. Αντιμετώπιζα από ύβρεις μέχρι απόπειρες χειροδικίας στον δρόμο. Πήγαν να με σκοτώσουν, χτυπήθηκε ο συνεργάτης μου. Δεν σταμάτησα, όμως, ποτέ να κυκλοφορώ.

Στερηθήκατε χρόνο από την προσωπική σας ζωή;

Δεν στερήθηκα, προσαρμόστηκα. Είναι τόσο μεγάλος ο έρωτάς μου για την πολιτική που τα θυσίαζα όλα αυτά.

Η πολιτική είναι ο νούμερο ένα έρωτας στη ζωή σας;

Ναι! Δεν ξέρω πώς θα ήταν η ζωή χωρίς αυτήν. Από το πρώτο έτος της Νομικής μέχρι τώρα το μυαλό μου είναι εκεί. Αυτό που αποκαλούν «μικρόβιο» οι άλλοι εγώ το λέω «έρωτα». Με το που ξεκινάει η μέρα η ζωή ενός πολιτικού είναι γεμάτη εκπλήξεις: ευχάριστες και δυσάρεστες. Αν μου το πάρεις αυτό, το υπόλοιπο που μένει δεν μου αρέσει. Υπάρχει χώρος και χρόνος για προσωπική ζωή για έναν πολιτικό; Φυσικά και υπάρχει. Δεν είμαι σταρ όμως για να μιλώ για αυτά. Εγώ είμαι πολιτικός. Έχει διαφορά. Υπάρχουν πολλοί σταρ πολιτικοί. Εγώ δεν είμαι ένας από αυτούς…

Πρωταγωνιστείτε στην πολιτική ζωή αυτού του τόπου τα τελευταία 20 χρόνια. Επί της ουσίας είδατε κάτι να αλλάζει; Αναρωτηθήκατε ποτέ τι έχετε προσφέρει εσείς;

Ναι, το ‘χω σκεφτεί και ορισμένες φορές αναρωτήθηκα εάν άξιζε τον κόπο η ενασχόλησή μου. Όμως, όταν συνειδητοποιώ ότι έχω κάνει μεταρρυθμίσεις που τις εφαρμόζουν ακόμη μέχρι σήμερα, επιβεβαιώνω ότι αξίζει κάθε στιγμή μου στην πολιτική. Θυμάμαι με τι άγνοια κινδύνου και πείσμα αγωνίστηκα για να γίνει ο ΕΟΠΥΥ. Επί ενάμιση μήνα ασκούσα τα καθήκοντα του υπουργού από το αυτοκίνητό μου γιατί δεν μπορούσα να πάω στο γραφείο μου λόγω των καταλήψεων. Με χτυπούσαν όπου με έβλεπαν και με καταριόντουσαν. Ο ΕΟΠΥΥ ήταν το μεγαλύτερο επίτευγμά μου μέχρι στιγμής, όπως και η ηλεκτρονική συνταγογράφηση. Όταν τα σκέφτεσαι αυτά λες: «Άξιζε τον κόπο, ρε φίλε. Κάτι έφτιαξες».

Ως πατέρας θεωρείτε ότι τα έχετε πάει καλά;

Είχα στιγμές απουσίας που δεν αναπληρώνονται. Ήμουν πάντοτε εκεί, αλλά όχι όπως θα ήθελαν τα παιδιά μου και, κυρίως, η κόρη μου. Είναι σημαντικό να υπάρχει και μια καλή μαμά σε μια οικογένεια όπου ο άντρας λόγω δουλειάς είναι απών… Η μητέρα των παιδιών μου έχει στηρίξει τα παιδιά πάρα πολύ. Εγώ από την πλευρά μου φρόντισα, ακόμη και στις φάσεις της απουσίας μου, να έχουν στιγμές μαζί μου, να έχουν αναμνήσεις. Τι κληρονόμησαν από εσάς τα παιδιά σας; Η κόρη μου είναι ατίθαση σαν εμένα, ο μεγάλος μου γιος είναι επιμελής και ο μικρός αυθόρμητος. Σκέφτεται κάποιο από τα τρία σας παιδιά να ασχοληθεί με την πολιτική; Όχι, κανένα. Είμαι απολύτως φιλελεύθερος σε ό,τι αφορά τις επιλογές τους. Σε βαθμό που σκέφτομαι αν κάνω καλά.

Έχει ταβάνι η φιλοδοξία σας;

Όχι, η φιλοδοξία μου δεν έχει ταβάνι. Δεν είμαι, όμως, αιθεροβάμων.

Παίζετε ακόμη τένις;

Φανατικά.

Με τον Άδωνι Γεωργιάδη βρίσκεστε στα τερέν;

Ναι, κερδίζει. Ο Γεωργιάδης έχει αλλάξει κλάση, παίζει αρκετά συχνά και τώρα πια οι αγώνες μας είναι λιγότερο ανταγωνιστικοί και περισσότερο φιλικοί.

Άρα έχετε φίλους που ανήκουν σε άλλα κόμματα.

Όχι πολλούς. Ο Γεωργιάδης όμως είναι ο μικρός μου αδελφός. Τένις παίζουμε μαζί από το 2008.

Ποιος είναι πιο ψύχραιμος στον αγώνα;

Είμαστε κοντινοί χαρακτήρες.

Ποιος δέχεται την ήττα ευκολότερα;

Θέλοντας και μη, εγώ που χάνω.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ