Ο τοκετός είναι πολύ καθοριστικός για το μωρό, διότι λόγω αυτού μπορεί να επέλθουν διάφορες δυσλειτουργίες στο βρέφος μελλοντικά.

Η καισαρική είναι μια χειρουργική επέμβαση κατά την οποία το μωρό δεν βγαίνει συμμετρικά από τον τράχηλο, αλλά από την τομή που έχει δημιουργήσει ο γιατρός στην κοιλιά της μητέρας, με μια ελικοειδή κίνηση όπου το ένα χέρι κρατά σταθερά το κρανίο και το άλλο ασκεί δύναμη για να βγει το μωρό.

Λευτέρης Παθιάκης Οστεοπαθητικός, Φυσιοθεραπευτής, Μεζιερίστας Πτυχιούχος της σχολής Φυσικοθεραπείας του Πανεπιστημίου του Μπάρι, Ιταλία Πτυχιούχος Μεζιερίστας (Μιλάνο, Ιταλία 2012), Πτυχιούχος Οστεοπαθητικός (Ρώμη, Ιταλία 2013)
Λευτέρης Παθιάκης Οστεοπαθητικός, Φυσιοθεραπευτής, Μεζιερίστας Πτυχιούχος της σχολής Φυσικοθεραπείας του Πανεπιστημίου του Μπάρι, Ιταλία Πτυχιούχος Μεζιερίστας (Μιλάνο, Ιταλία 2012), Πτυχιούχος Οστεοπαθητικός (Ρώμη, Ιταλία 2013)

Αυτή η κίνηση μπορεί να δημιουργήσει αστάθεια και ασυμμετρία στο κρανίο του παιδιού. Ο φυσιολογικός τοκετός είναι ό,τι καλύτερο για τη μητέρα και το βρέφος. Κατά τη διάρκειά του το μωρό περνάει από την πρώτη δίοδο, που λέγεται μεγάλη πύελος. Όταν το κεφαλάκι του ακουμπήσει στη δεύτερη δίοδο, ξεκινάει ο τοκετός. Άρα αν ένα από αυτά τα δύο οστά έχει στραβώσει, λόγω στραβής λεκάνης της μητέρας ή της ενδομητρίου ζωής, το παιδί δεν μπορεί να βγει και τότε γίνεται καισαρική ή το παιδί, λόγω της πίεσης, θα βγει με στραβό κρανίο.

Οι δυσλειτουργίες μπορεί να παρατηρηθούν από τον 7ο μήνα της κύησης, όπου αν δεν υπάρχει χώρος στη μήτρα, λόγω στραβής λεκάνης της μητέρας, το παιδί μένει ακίνητο. Τότε μπορεί να δημιουργηθούν αλλοιώσεις στο κρανίο αλλά και στη λεκάνη του παιδιού.

Γι’ αυτό είναι σημαντικό οι γυναίκες να παρατηρούν αν η κοιλιά τους είναι μαλακή, που σημαίνει ότι το μωρό δεν πιέζεται και κινείται. Στη βρεφική ηλικία το κρανίο του μωρού είναι σαν ένα τρισδιάστατο παζλ. Αν ένα κομμάτι δεχτεί πίεση, στραβώνει όλο το παζλ, με αποτέλεσμα το κρανίο και οι κοιλότητές του (μάτια, μύτη, στόμα, αυτιά) να μην είναι συμμετρικά. Σε αυτή την περίπτωση δημιουργούνται ωτίτιδες, ρινίτιδες, βρεφικοί σπασμοί, αναπνευστικά προβλήματα, οισοφαγικές παλινδρομήσεις και κολικοί εντέρου. Μεταγενέστερα (7ο μήνα – 3 ετών) με ένα στραβό κρανίο μπορεί να προκληθούν προβλήματα όπως πονοκέφαλοι, υπερκινητικότητα και αϋπνία. Ο κανόνας που επικρατεί στην Ευρώπη είναι ότι ο οστεοπαθητικός παρακολουθεί τη μητέρα από τον 7ο μήνα της κύησης για να ανακαλύψει αν η λεκάνη της είναι σωστά διαμορφωμένη. Όταν η λεκάνη της είναι ίσια, δίνεται η δυνατότητα στο βρέφος να αναπτυχθεί σωστά, να μην πιέζεται, να μην περιτυλιχθεί στον ομφάλιο λώρο και να μην έχει καμία παραμόρφωση το κρανίο και η λεκάνη του. Αν κατά τον 7ο μήνα η μητέρα αισθάνεται την κοιλιά της σκληρή και το μωρό να μην κουνιέται, θα πρέπει να απευθυνθεί στον οστεοπαθητικό. Η παραμόρφωση του κρανίου μπορεί να οφείλεται στην ενδομήτρια ζωή, στον τοκετό ή στην κατάκλιση σε θερμοκοιτίδα και μπορεί να είναι απλή, όπως μια ακινησία, ως και σημαντική, όπως η πλαγιοκεφαλία. Η κατάκλιση του μωρού σε θερμοκοιτίδα άνω των 2-3 εβδομάδων μπορεί να δημιουργήσει πλαγιοκεφαλία. Στην περίπτωση παραμονής σε θερμοκοιτίδα, η θέση του κρανίου θα πρέπει να έχει μεγάλες εναλλαγές κατά τη διάρκεια της ημέρας. Αν υπάρχει πλαγιοκεφαλία, το κρανίο θα πρέπει να απελευθερωθεί τουλάχιστον μέχρι τον πρώτο χρόνο, διότι μετά αυξάνεται ο εγκέφαλος και υπάρχει κίνδυνος να δημιουργηθούν νευρολογικά προβλήματα.

Ένα επιπλέον πρόβλημα που μπορεί να δημιουργηθεί κατά τη διάρκεια του τοκετού είναι αυτό της περιτύλιξης του ομφάλιου λώρου. Μια τέτοια περιτύλιξη μπορεί να πιέσει τον λαιμό, ο οποίος αποτελεί στοματογναθικά τη γλώσσα. Αυτό κατά συνέπεια κρατά τη γλώσσα σε απραξία, που σημαίνει ότι μελλοντικά η γλώσσα δυσκολεύεται να παγιδεύσει τη θηλή της μαμάς, δηλαδή το μωρό δαγκώνει αντί να πιπιλάει τη θηλή της μητέρας.

Επιπλέον, η απραξία της γλώσσας μπορεί να δημιουργηθεί από την πίεση στο πίσω μέρος του κρανίου, στο γλωσσοφαρυγγικό νεύρο. Αν αυτό πιεστεί κατά τη διάρκεια του τοκετού, υπάρχει περίπτωση το μωρό να έχει δυσκολία στην κατάποση, στην άρθρωση του λόγου και στη μηχανική του σώματος, δηλαδή ανισορροπία και αστάθεια. Μετά την εγκυμοσύνη είναι σημαντικό να ελέγχουμε το παιδί τις επόμενες 40 ημέρες, προκειμένου να εντοπιστούν ασυμμετρίες στο κρανίο ή στον κορμό του. Ο επόμενος έλεγχος γίνεται στους 2 μήνες, για να δούμε αν οι ασυμμετρίες έχουν παραμείνει. Έπειτα βλέπουμε ξανά το παιδί στο 7ο έτος της ηλικίας του, όπου γίνονται αλλαγές στα οστά του κορμού και της λεκάνης. Σε συνέχεια στο 13ο έτος, όπου γίνονται οι συγχονδρώσεις του κρανίου, και, τέλος, λίγο πριν από την ενήλικη ζωή του, στα 17 έτη. Σημαντικό είναι να παρατηρούνται τα παιδιά σε όλη αυτή τη διάρκεια διότι μπορεί να έχουν μεσολαβήσει πτώσεις ή τραυματισμοί που μπορεί να φέρουν ενδεχόμενες παραμορφώσεις.

ΟΣΤΕΟΠΑΘΗΤΙΚΗ & ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ Pliometrica Μανδηλαρά 6 & Τερζοπούλου 3Α (παραπλεύρως ΕΡΤ), Αγία Παρασκευή, τηλ.: 210-6090005, fax: 210-6090004 www.pliometrica.gr, email: [email protected]

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ