Ένα μεγάλο πρόβλημα που υπήρχε πάντα αλλά συνεχίζει να θεριεύει είναι το bullying κυρίως στην ευαίσθητη παιδική ηλικία και μάλιστα στον χώρο του σχολείου. Τα παιδιά είναι πολλές φορές σκληρά βλέποντας κάτι διαφορετικό ή κάποιον αδύναμο και τότε μπορεί να γίνουν οι θύτες πληγώνοντας και «κακοποιώντας» άλλα παιδιά.
Η Δρ. Νάνσυ Μαλλέρου δίνει σήμερα πολύτιμες ιδέες και συμβουλές στους γονείς έτσι ώστε να καταλάβουν αν το παιδί τους είναι θύμα κακοποιητικής συμπεριφοράς και αν αυτό συμβαίνει, χρήσιμα tips για να το αντιμετωπίσουν και να προστατέψουν το παιδί τους.
Πως μπορούν οι γονείς να οπλίσουν το παιδί τους με δύναμη, έτσι ώστε να μην πληγώνεται αν τα παιδιά στο σχολείο του φέρονται άσχημα;
Η ενίσχυση της αυτοπεποίθησης, του αυτοσεβασμού και της πίστης πως είναι ικανοί να υπερασπιστούν τον εαυτό τους και τα δικαιώματά τους είναι το κλειδί για να μπορεί ένα παιδί να διεκδικεί και να νιώθει δυνατό απέναντι σε κάθε πρόκληση. Τα παιδιά πρέπει να γνωρίζουν ότι μπορούν να ικανοποιήσουν τις ανάγκες τους, ενώ σέβονται τους άλλους ανθρώπους.
Δυστυχώς, οι θύτες εκφοβισμού ασχολούνται με τα παιδιά που αντιλαμβάνονται ότι είναι ευάλωτα. Αν τα παιδιά σας έχουν δυσκολίες στις κοινωνικές δεξιότητες, δώστε προτεραιότητα να τα υποστηρίξετε με όλους τους τρόπους για να τα κάνετε «λιγότερο ελκυστικά» για τους θύτες.
Γι’ αυτό είναι σημαντικό οι γονείς να μάθουν τρόπους να εμπνεύσουν στα παιδιά τους αξίες, αυτογνωσία και αυτοπεποίθηση μέσω:
1. Παραδειγμάτων πράξης και ζωής,
2. Αγάπης με Οριοθέτηση,
3. Δημιουργίας «Κωδικών Συμπεριφοράς»,
4. Τεχνικών Αυτογνωσίας,
5. Υιοθέτηση Θετικών Επιβεβαιώσεων.
Επίσης, να κρατήσει ανοιχτή τη γραμμή επικοινωνίας μαζί του, ό,τι κι αν συμβαίνει.
Το πιο σημαντικό που μπορεί να κάνει ένας γονιός για να προσφέρει μία ασπίδα στο παιδί του απέναντι σε κάθε είδους εκφοβισμό είναι να επενδύσει στην ανατροφή του με τα εξής συστατικά:
90% σύνδεση και μόνο 10% καθοδήγηση.
Πώς θα καταλάβει ο γονιός ότι το παιδί του δέχεται bullying;
Ας μην ξεχνάμε ποτέ πως τα παιδιά μας υιοθετούν συμπεριφορές που βλέπουν και βιώνουν μέσα από την οικογένεια, οπότε κάθε γονιός οφείλει να δημιουργήσει μία σχέση με τα παιδιά που να διέπεται από Ενσυναίσθηση, Συμπόνια και Σεβασμό, από μικρή ηλικία του παιδιού. Έτσι θα μπορεί το παιδί να αντιληφθεί πιο άμεσα τι του συμβαίνει, να το διαχειριστεί και να το επικοινωνήσει και στους γονείς.
Ο τρόπος που το «θύμα» ανταποκρίνεται στην πρώτη λεκτική επίθεση, καθορίζει το αν ο «νταής» θα εξακολουθήσει να ενοχλεί το συγκεκριμένο παιδί. Εάν η επίθεση δώσει στο θύτη αυτό που ψάχνει δηλαδή μια αίσθηση δύναμης, επειδή κατάφερε να επηρεάσει αρνητικά το άλλο παιδί, η επιθετικότητα σε γενικές γραμμές θα κλιμακωθεί. Είναι απαραίτητο να συζητήσετε το θέμα αυτό με το παιδί σας πριν προκύψει ανάγκη, ώστε να μπορεί να υποστηρίξει τον εαυτό του με επιτυχία και να μπορέσει να αγνοήσει τον νταή.
Τι πρέπει να κάνει ο γονιός όταν διαπιστώσει ότι το παιδί του είναι θύμα τέτοιων συμπεριφορών;
Προτάσεις για «προπόνηση» των παιδιών:
- Παιχνίδια ρόλων με το παιδί σας για το πώς μπορεί να σταθεί απέναντι σε έναν «νταή». Τονίστε στο παιδί σας ότι ο νταής θέλει να προσελκύσει τη προσοχή, αν τον αγνοήσεις είναι η καλύτερη λύση. Το παιδί σας πρέπει να αποφύγει να «τσιμπήσει» άσχετα με το πόσο έξαλλο το έχει κάνει ο νταής.
- Να μην του επιτεθεί ή να τον ταπεινώσει, αλλά να πει: «Απλά θα αγνοήσω αυτό το σχόλιο και τη συμπεριφορά σου», «Έχω κάτι άλλο να κάνω αυτή τη στιγμή», «Όχι ευχαριστώ». Κάντε εξάσκηση μέχρι το παιδί να αποκτήσει έναν ισχυρό τόνο, με αυτοπεποίθηση.
- Δεν θα πρέπει να ντρέπεται αν δεχτεί κάποιου είδους επίθεση να ζητήσει βοήθεια/ υποστήριξη από έναν ενήλικα (δάσκαλο, γονιό, ψυχολόγο) ή από τα άλλα παιδιά. Οι έρευνες δείχνουν πως όταν τα παιδιά που βρίσκονται σε κοντινή απόσταση παρέμβουν με σωστό τρόπο, μπορούν να σταματήσουν τον εκφοβισμό στο 50% των περιπτώσεων μέσα σε 10 δευτερόλεπτα.
- Να αποφεύγει χώρους όπου δεν υπάρχει επιτήρηση.
- Να ξέρει πως σαν γονείς θα αναλάβετε δράση αν προκύψει ανάγκη. Μην αφήνετε το παιδί σας να πιστεύει ότι είναι μόνο του σ’ αυτό.
Πως πρέπει να συμπεριφερθεί το σχολείο;
Αρχικά να φροντίσει για την ενδυνάμωση της προσωπικότητας των μαθητών και την ανάπτυξη δεξιοτήτων και ικανοτήτων για τη διαχείριση, την αναφορά και την αντιμετώπιση περιστατικών σχολικής βίας και εκφοβισμού.
Στη συνέχεια να προχωρήσει σε εφαρμογή μέτρων πρόληψης και αντιμετώπισης βάσει των ειδικών αναγκών των μαθητών στο σύνολό τους. Σίγουρα χρειάζεται ενεργή συμμετοχή διευθυντών, εκπαιδευτικών, γονιών και δείγματος μαθητών για να προκύψουν αποτελεσματικά μέτρα σε κάθε περίπτωση.
