Τον τελευταίο καιρό διαπιστώνεται μια ένταση να επικρατεί μεταξύ των ανθρώπων! Αν επιχειρήσεις να ανοίξεις τηλεόραση παρακολουθείς μια συνεχή διαμάχη. Αν παρατηρήσεις τους τίτλους στα sites απλά επιβεβαιώνεται αυτός ο κατακερματισμός! Τι σημαίνει αυτό άραγε;
Ότι ζούμε στην εποχή του εγώ και των απόψεων. Απελευθέρωση θα μπορούσε να ονομαστεί αν δεν γινόταν με τόση αντίδραση. Το να τοποθετούνται απόψεις χωρίς να χρειάζεται ο ένας να ακυρώνει και να κατηγορεί την άποψη του άλλου θα ήταν μέχρι και λυτρωτικό. Αλλά επειδή δεν συμβαίνει έτσι, αυτή ήταν και η αφορμή του σημερινού άρθρου.
Ποια είναι η αφορμή; Η αντίδραση! Η ίδια η αντίδραση. Τι είναι η αντίδραση; Εσωτερικές συγκρούσεις. Ποιον αφορούν πρωτίστως; Εμάς τους ίδιους! Έχουν ριζώσει μέσα μας συναισθήματα όπως θυμός, πίκρα, ζήλια, φθόνος και τι συμβαίνει όταν ακούμε κάτι που το θεωρούμε άκρως αντίθετο από αυτό που εμείς πιστεύουμε; Αντιδρούμε! Αν θες να κατανοήσεις έναν άνθρωπο παρατήρησε τι λέει όταν αντιδρά και θα καταλάβεις τη βαθύτερη αιτία του πόνου του. Τι εννοώ, μέσα μας πονάμε για κάτι! Όλοι μας μέχρι να θεραπευτούμε νιώθουμε αδικημένοι σε κάποιον τομέα. Νιώθουμε ότι μας έχουν βλάψει, πονέσει, τραυματίσει ψυχικά. Αντί να επενδύουμε τον χρόνο μας εκπαιδεύοντας τον εαυτό μας να ακούει τον εξωτερικό παράγοντα ως «φίλο» για να εστιάζουμε εσωτερικά, τον κατηγορούμε! Η ζωή ωστόσο είναι βιωματική και αυτό το γνωρίζουμε όλοι. Ωστόσο, αναρωτιέμαι δεν θα ήταν προτιμότερο να μην χρειαζόταν να περάσουμε από όλα τα δεινά για να συνειδητοποιήσουμε ότι μόνον όταν βρούμε την ειρήνη μέσα μας θα παράγουμε έργο διαρκείας καθώς η ζωή μας θα εκπέμπει καλοσύνη, φρόνηση και αγάπη; Ωραία στα λόγια πώς θα μπορούσε να γίνει; Κατ’ αρχάς όπως έχω αναφέρει και άλλες φορές γράφω μόνο ότι η ίδια διαπιστώνω ότι γίνεται. Δεν γράφω ούτε θεωρητικά, ούτε φιλοσοφικά, γράφω πρακτικά! Αν θέλουμε να αδρανοποιήσουμε τους εχθρούς χρειάζεται να τους συγχωρήσουμε συγχωρώντας τον εαυτό μας. Όλα συμβαίνουν ανάποδα από τον τρόπο που μας έχουν μάθει.
Αν επιθυμούμε αγαλλίαση, λύτρωση, αγάπη, υγεία θα χρειαστεί να τα παρέχουμε εμείς οι ίδιοι στους εαυτούς μας. Θες να ακουστείς, άκου! Θες να σε κατανοούν, κατανόησε. Θες να λάβεις, νιώσε ευγνώμων. Θες επιτυχία, γίνε ξεχωριστός. Θες χρήματα, μην παραπονιέσαι, γέννησε νέες ιδέες! Θες δύναμη, κάνε τις αδυναμίες φίλους μέχρι να εξαλειφθούν! Για να εξαλειφθεί κάθε μορφή σύγκρουσης μέσα μας χρειάζεται να μπορούμε να φτάσουμε τον εαυτό μας να βλέπει μία κατάσταση, δηλαδή ένα αποτέλεσμα και όχι να ζει μέσα από τους δυο πόλους δηλαδή μέσα από εσωτερική διαμάχη. Αν ζούμε στους πόλους, καλό-κακό βιώνουμε αντιθέσεις. Παράδειγμα: θέλω να χωρίσω, αλλά δεν μπορώ. Τι συμβαίνει στο άτομο. Δεν χωρίζει γιατί δεν μπορεί. Απλό δεν ακούγεται; Τι θα χρειαστεί να κάνει το άτομο για να αλλάξει πιστεύω; Να γίνει δυνατότερος από το πιστεύω του! Να αγαπήσει την ίδια τη ζωή περισσότερο από τις πεποιθήσεις του! Τι αποτέλεσμα θα έχει; Ένα. Θα χωρίσει γιατί και θα θέλει και θα μπορεί! Γιατί; Γιατί θα έχει θεραπευτεί από τα «δεν μπορώ». Τι σημαίνουν τα «δεν μπορώ»; Περιορισμοί! Ρώτα τον εαυτό σου! Τι δεν μπορείς; Γιατί δεν μπορείς; Ποιος σου έχει πει ότι υπάρχει κάτι που δεν μπορείς; Εσένα πού σε εξυπηρετεί να πιστεύεις ότι δεν μπορείς; Πού σε βολεύει το δεν μπορείς; Πάρε ένα χαρτί και ένα στύλο και ξεκίνα να γράφεις. Ίσως αν τα δεις γραμμένα να είναι μια υπέροχη αρχή να διαπιστώσεις και να μικρύνεις αυτά που θεωρητικά σε βασανίζουν και να δυναμώσεις τις αδυναμίες σου. Η ζωή σου είναι αυτό που εσύ πιστεύεις. Κάθε άνθρωπος βιώνει κάτι τελείως διαφορετικό. Τι μας διαφοροποιεί; Οι αντιλήψεις μας. Στο που και πώς εστιάζουμε. Μέσα από τις αντιθέσεις ζούμε σε συγκρούσεις. Ντύνουμε με δικαιολογίες τα αρνητικά συναισθήματα κατηγορώντας άλλους αντί να παραδεχτούμε ότι αυτά που νιώθουμε και λέμε είναι δικές μας προβολές και μόνο! Εσωτερικές καταστάσεις και στάσεις. Στη πραγματικότητα δεν υπάρχουν αντιθέσεις. Όταν συνειδητοποιούμε ότι μόνο νικάμε τότε δεν χανόμαστε μέσα στη θλίψη. Τι σημαίνει μόνο νικάμε; Από το καθετί πηγαίνουμε ένα βήμα παρακάτω που σημαίνει προχωράμε. Η στεναχώρια, η απογοήτευση δεν εξαφανίζονται, αλλά διαρκούν πολύ λιγότερο. Η επιτυχία έρχεται μέσα από την αποτυχία! Η υγεία έρχεται μέσα από την ασθένεια! Η ευτυχία έρχεται μέσα από τον πόνο. Μέσα από τις αντιθέσεις φτάνεις στο αποτέλεσμα της ένωσης, της ύπαρξης! Όταν υπάρξει ένωση υπάρχει αποτέλεσμα, διαφορετικά θα ζεις μέσα από διλήμματα και αυτός ο τρόπος ζωής μειώνει την αφθονία σου! Μπορείς να έχεις μόνο όσα έχεις κατακτήσει! Γιατί να σου βάζεις όρια; Φαντάσου ένα τρένο! Αυτό το τρένο είσαι εσύ! Ή θα βγαίνεις κάθε φορά στην επόμενη στάση και θα βρίσκεσαι ολοένα και πιο κοντά στην ολοκλήρωση, ευτυχία, ή θα επιμένεις να μένεις στην ίδια μέχρι να αηδιάσεις το επαναλαμβανόμενο μάθημα και να αποφασίσεις να μετατοπιστείς.
Μου έγινε μια πολύ ωραία ερώτηση πρόσφατα. Ρωτήθηκα: Τι θα προτιμούσες; Έναν άνθρωπο καλό που δεν θα σε έφτανε κορυφή ή έναν άνθρωπο που θα σε έφτανε κορυφή αλλά θα σου έκανε τη ζωή δύσκολη; Η απάντηση ήταν πολύ εύκολη! Φυσικά τον καλό άνθρωπο και όπου φτάσουμε, καθώς η καλοσύνη θα μας δώσει ζωή και πνοή να φτάσουμε κάπου ολοκληρωτικά, ενώ ο άνθρωπος που θα με δυσκόλευε θα με βοηθούσε όχι μόνο να φτάσω στη κορυφή αλλά παράλληλα να χάσω και την υγεία μου. Τι να την κάνεις την κορυφή αν αρρωστήσεις νιώθεις μόνος, νιώθεις απόγνωση, ή αγανακτείς κάθε μέρα; Αυτό λέγεται επιτυχία; Αν λοιπόν οι αποφάσεις μας έχουν αφετηρία την υγεία, διαλέγουμε, επιλέγουμε με βάση τη ψυχική μας υγεία. Τώρα δεν μιλάμε για απόψεις αλλά για τρόπο ζωής, για νοοτροπία! Πώς; Δουλεύεις τον εαυτό σου καθημερινά να απομακρύνεται από τη δυαδικότητα. Αβεβαιότητες, συγκρούσεις, αμφισβητήσεις, διαμάχες όλες αυτές οι καταστάσεις μας καθίζουν σε μια θέση προβλημάτων! Αν όμως βλέπουμε τα όσα χρειάζεται να επιλύσουμε δεν παραμένουμε στο πρόβλημα, καθώς δεν εστιάζουμε στην έννοια πρόβλημα! Δεν το βλέπουμε εμείς πρόβλημα. Άκουσε το μόνος σου! «Έχω προβλήματα!» Άκουσε το! Άκουσε πώς ηχεί στα αυτιά σου! Άκουσε και μια άλλη οπτική. «Βρίσκομαι σε δημιουργική περίοδο, καθώς χρειάζομαι να επικεντρωθώ να δω νέες λύσεις». Οι δυο παραπάνω προτάσεις λένε το ίδιο. Μόνο που η μια προσέγγιση προέρχεται από άρνηση και η άλλη από ζωή. Ο ένας είναι σαν να εγκαταλείπει. Και ο άλλος σαν να αναγεννιέται. Τι χρειάζεται να κατανοήσουμε για να νιώθουμε θετικά. Ότι εμείς και μόνο εμείς έχουμε την ευθύνη της ζωής μας. Όσο αντιδρούμε έχουμε για να αντιδράσουμε. Τι έχουμε; Εσωτερικά άλυτα θέματα. Όσο λύνουμε εσωτερικές συγκρούσεις απομακρυνόμαστε από την αντίδραση. Όταν φτάνουμε στο σημείο να κατανοήσουμε ότι πχ. δεν υπάρχουν ακατάλληλες ερωτήσεις, υπάρχουν μη λυμένες εσωτερικά απαντήσεις που κάνουν τις ερωτήσεις να πονάνε, τότε θα συνειδητοποιήσουμε ότι το «τέλειο» το φτάνουμε όταν αναγνωρίζουμε το ατελές. Όταν αποκτάμε επίγνωση του εσωτερικού κόσμου, όταν τα εσωτερικά όρια δεν έχουν πια περιορισμούς. Όταν πράττουμε, δρούμε μέσα από ακεραιότητα και γινόμαστε λόγος δικός μας Λόγος ολοκλήρωσης δύναμης! Όταν έχουμε αναλάβει την ευθύνη να θεραπεύσουμε τον εαυτό μας, όταν βαθιά μέσα μας κατανοήσουμε ότι δεν είμαστε αυτό που μας έτυχε αλλά είμαστε ο τρόπος που αντιδρούμε. Εμείς θα σώσουμε τον κόσμο! Εκ των έσω! Ο καθένας με τον εαυτό του, αν κάνει δουλειά, ο κόσμος μας θα αρχίζει να αλλάζει μορφή. Να θυμάσαι η ενέργεια ακολουθεί πάντα τη σκέψη και πηγαίνει όπου η σκέψη εστιάζει!
Πώς να σε αποφορτίζεις όταν βρίσκεσαι σε πεδίο πολλών ενεργειών και νιώθεις αυτή την εξάντληση; Ένα μπάνιο με κεριά! Βάλε μουσική Θήτα να περάσει το υποσυνείδητο σε χαλάρωση και αφέσου, απόλαυσε! Το νερό και η μουσική θα σε ωφελήσουν χωρίς εσύ να χρειαστεί να κάνεις το οτιδήποτε, πέρα του να παραδοθείς!
Ο διαλογισμός μας βοηθά να έρθουμε πιο κοντά στις ανώτερες δυνάμεις μας με αποτέλεσμα να ερχόμαστε όλο και πιο κοντά στο κέντρο μας!
