«Είσαι υπέροχη», «για σένα ήρθα», «είσαι ο καλύτερος, τους έσβησες όλους», «εσύ, αγάπη μου, εσύ», «έγινε», «για σένα» αλλά και «ήθελε λίγο κόψιμο η παράσταση…. Τουλάχιστον μισή ώρα μικρότερη» ή το «ποιος άλλος; Κανένας άλλος! Εγώ έδωσα την ψυχή μου!» και πόσα ακόμη που ακούγονται μετά από κάθε παράσταση, πόσο μάλλον σε μια σπουδαία παράσταση στο αρχαίο αργολικό θέατρο. Αυτό το ναρκισιστικό ντελίριο μεταξύ ηθοποιών μιας παράστασης, ή συναδέλφων που ήρθαν να υποστηρίξουν τους φίλους τους ηθοποιούς, αλλά και μεταξύ ηθοποιών και συντελεστών, όλα μπαίνουν στο δημιουργικό καζάνι του Νίκου Καραθάνου -με τα κείμενα της Λένας Κιτσοπούλου και του Γιάννη Αστερή.
Αν έχετε βρεθεί σε κάποιο καμαρίνι έπειτα από παράσταση, σίγουρα θα αναγνωρίσετε αυτούς τους χαρακτήρες: Την πρωταγωνίστρια που ξέρει ότι είναι η καλύτερη, την τηλεοπτική σταρ που κατεβαίνει για πρώτη φορά Επίδαυρο και ίσως να μην το έχει καταλάβει κιόλας («φέτος ήρθε και η κουτσή Μαρία στην Επίδαυρο» λέει ο Άγγελος του Θανάση Αλευρά). Τον ζεν-πρεμιέ που ξέρει πως να σαγηνεύει το κοινό, κάποιον άσχετο που δεν ξέρει τίποτα αλλά με το ένα και μοναδικό του σχόλιο δίνει το στίγμα, την Υπεύθυνη του Φεστιβάλ, τους ανθρώπους του Λυγουριού, του πιο κοντινού χωριού στο αρχαίο θέατρο, που έχουν δει τόσο πολύ θέατρο που ξέρουν να ξεχωρίζουν τις παύσεις του Κάστροφ από εκείνες του Γκραουζίνις.
Η πολυαναμενόμενη παράσταση του Καραθάνου ξεκίνησε λίγο αργότερα από ό,τι την περιμέναμε -εξαιτίας των καταλήψεων του Εθνικού-, και αυτή η προσμονή μάς την έφερε ακόμη πιο δυνατή την παράσταση.
Ο σκηνοθέτης που ξέρει να παρουσιάζει ποιητικές εικόνες επιστρέφει στη σκηνή Μαρίκας Κοτοπούλη του Εθνικού στο Ρεξ (ποιος ξεχνά την συγκλονιστική Γκόλφω;!) για να μας δώσει μια παράσταση για ηθοποιούς.
Στα τραπέζια της πίσω αυλής «παίζεται» ένα δεύτερο έργο
Η απαραίτητη νοσταλγία (η Κατίνα Παξινού μιλάει για την ζεστασιά και το φως που οφείλεις να δώσεις στο διπλανό σου) εξαντλείται γρήγορα, και φτάνουμε στο κυρίως μενού: Στα τραπέζια της ταβέρνας στο γειτονικό χωριό (σαφής αναφορά στην ιστορική ταβέρνα Λεωνίδας στο Λυγουριό, την οποία έχουν επισκεφθεί από Μαρία Κάλλας, Κατίνα Παξινού, Αλέξης Μινωτής μέχρι Αλίκη Βουγιουκλάκη, Μελίνα Μερκούρη και Ζυλ Ντασέν), εκεί όπου πάνε για φαγητό και αποσυμπίεση, εκεί στα τραπέζια της πίσω αυλής «παίζεται» ένα δεύτερο έργο.
Ο θαυμασμός και αυτοθαυμασμός, η αποθέωση και οι κόντρες συναγωνίζονται σε ένταση την μοναξιά, την αμήχανη φλυαρία και την υπαρξιακή μας γύμνια.
Η Χάρις Αλεξίου υποδύεται στην παράσταση την ιδιοκτήτρια της ταβέρνας
«Βούλα, μουσακά!» φωνάζουν οι ηθοποιοί που νιώθουν ξελιγωμένοι στην τοποθεσία Λυγουριό. Όπου Βούλα, η ιδιοκτήτρια της ταβέρνας, μια μπροστάρισσα που δεν λειτουργεί χωρίς ζάναξ! Η Χάρις Αλεξίου, μία και μοναδική! Και όσο δεν έρχεται ο μουσακάς, τόσο ξεγυμνώνονται οι ψυχές.
Και μαζεύονται γύρω από την Βούλα, που δίνει μια άλλη ώθηση στην λέξη και την έννοια «τίποτα». Όπως ένας καλλιτέχνης, από το τίποτα δημιουργεί! Συνειρμικά, μόνη μου ένσταση: μέσα σε όλο αυτό το υπέροχο «τίποτα», περίμενα να ακούσω το τραγούδι που έχει στιγματίσει η φωνή της «Τίποτα δεν πάει χαμένο….»
Και αν δεν καταλάβατε τίποτα, όπως ακούγεται στην παράσταση, τα καταλάβατε όλα! Και όπως ένας καλλιτέχνης έχει και το στοιχείο της αυτοαναφορικότητας και ζει μέσα στην καλλιτεχνική του φούσκα «πού θα είσαι του χρόνου;» ή «ποιος έκλεισε πού;» ή «έκανα σεμινάρια με τον Μανωλικάκη» «τι τα έφαγα δύο χρόνια στον Τερζόπουλο;», παράλληλα, ο καθένας ζει τη ζωή του, όπως ξέρει και μπορεί. Όπως οι 4 νέοι που πάνε για βραδινό μπανάκι στις παραλίες της Επιδαύρου. Η ζωή είναι και εδώ, και παραδίπλα, και αλλού.
Ο Θανάσης Αλευράς και η Έμιλυ Κόλιανδρη. 
Ο Πάνος Παπαδόπουλος και η Έλλη Πασπαλά. 
Η Έμιλυ Κολιανδρή και ο Χρήστος Λούλης. 
Η Ζέτα Μακρυπούλια. 
Η Γαλήνη Χατζηπασχάλη. 
Ο Κώστας Μπερικόπουλος.
Διανομή με αλφαβητική σειρά: Χάρις Αλεξίου, Θανάσης Αλευράς, Βασιλική Δρίβα, Γιώργος Ζιάκας, Νίκος Καραθάνος, Έμιλυ Κολιανδρή, Γιάννης Κότσιφας, Ιώ Λατουσάκη, Χρήστος Λούλης, Ζέτα Μακρυπούλια, Ιωάννα Μαυρέα, Ηλέκτρα-Αποστολία Μπαρούτα, Κώστας Μπερικόπουλος, Ιωάννα Μπιτούνη, Βασίλης Παπαβασιλείου, Πάνος Παπαδόπουλος, Έλλη Πασπαλά, Άγγελος Τριανταφύλλου, Γιώργος Φασουλάς, Δανάη-Αρσενία Φιλίδου, Γαλήνη Χατζηπασχάλη
Μουσικοί επί σκηνής: Σοφία Ευκλείδου, Βασίλης Μαντζούκης, Κώστας Νικολόπουλος, Δημήτρης Τίγκας, Ελευθερία Τόγια
Φωτογραφίες: Θωμάς Δασκαλάκης
