Θυμάμαι στα φοιτητικά μου χρόνια (αρκετά χρόνια πίσω δηλαδή) να ακούω μόνη μου στη φοιτητική εστία Βασίλη Παπακωνσταντίνου και να κλαίω σε κάθε στίχο. Να κλαίω όχι από στεναχώρια, αλλά γιατί ο κάθε στίχος του μιλούσε στην ψυχή μου και μου έβγαζε συναισθήματα δυνατά που κατέκλυζαν κάθε σπιθαμή του μυαλού και του σώματός μου.
Το βράδυ της Τετάρτης (14/6) στο Καλλιμάρμαρο στάδιο πραγματοποιήθηκε η ιστορική συναυλία για τα 50 χρόνια παρουσίας του Βασίλη Παπακωνσταντίνου, με το στάδιο να είναι χωρίς καμία υπερβολή ασφυκτικά γεμάτο.
Ο Βασίλης Παπακωνταντίνου τραγούδησε όλες του τις μεγάλες επιτυχίες, έχοντας στο πλευρό του εκτός από τη σύζυγό του, και τους για χρόνια συνοδοιπόρους του στα μουσικά όργανα που τον συνόδευαν.
Το «Πόσο μου λείπεις» με τηνΤάνια Κικίδη που με έκανε να ανατριχιάσω
Τα τραγούδια του Βασίλη Παπακωνσταντίνου που με αγγίζουν βαθιά είναι μετρημένα στα δάχτυλα. Ένα από αυτά είναι και το «Πόσο μου λείπεις» που ερμηνεύει μαζί με την Τάνια Κικίδη.
Το τραγούδι τους αυτό κυκλοφόρησε το 2007 και δεν υπάρχει μισός στίχος του που να μην με κάνει να ταυτίζομαι. Η δυνατή και καθαρή φωνή της Τάνιας Κικίδη, σε συνδυασμό με αυτή του Βασίλη Παπακωνσταντίνου, κάνουν το τραγούδι ένα από τα τοπ αγαπημένα μου κομμάτια.
«Πριν το τέλος» και το Καλλιμάρμαρο σείστηκε ολόκληρο με το κομμάτι σταθμός
Δεν δέχομαι να ακούει κάποιος Βασίλη Παπακωνσταντίνου (ή και να μη ακούει) και να μη γνωρίζει το κομμάτι σταθμός. Το κομμάτι που σου μιλάει πριν καν ακούσεις τη μουσική του, διαβάζοντας μόνο τους στίχους ή το αντίθετο.
Το «Πριν το τέλος» κυκλοφόρησε το 1984 και όπως ήταν επίκαιρο τότε, είναι το ίδιο και τώρα σχεδόν 40 χρόνια μετά. Πώς ήταν δυνατόν να υπάρξει συναυλία χωρίς αυτό το τραγούδι; Ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου ξεκίνησε να το τραγουδάει και το κοινό τον ακολούθησε σε κάθε στίχο, κάνοντας το Καλλιμάρμαρο στάδιο να σειστεί ολόκληρο από τις φωνές.
Δάκρυσε το στάδιο με το «Α ρε μαμά»
Και όταν πια νόμιζα πως είχα ακούσει κάθε αγαπημένο μου κομμάτι και δάκρυσα όπου ήθελα, ήρθε ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου να με αποτελειώσει (εμένα και το υπόλοιπο στάδιο), τραγουδώντας το «Α ρε μαμά».
Έχει τύχει ποτέ να σου συμβεί κάτι και να πεις «α ρε μαμά πόσο δίκιο είχες»;. Αυτό ήταν όλο το τραγούδι μια ωδή στη μαμά του, στη μαμά σου, και στη δική μου μαμά.
Όσο ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου τραγουδούσε το «Α ρε μαμά» στο video wall εμφανίστηκε και μια φωτογραφία του ίδιου με τη μαμά του, κάνοντας ακόμη πιο δυνατή και συγκινητική αυτή τη στιγμή.
Και αν το «πριν το τέλος» με έκανε να δακρύσω, το «Α ρε μαμά» με έκανε να κλάψω. Θέλεις ο στίχος, θέλεις το γεγονός ότι έγινα πρόσφατα μαμά; Το τραγούδι άγγιξε ακόμη και τα πιο βαθιά συναισθήματά μου.
