Σε όλες τις εποχές, για όλες τις κοινωνικές τάξεις οι μέρες του καλοκαιριού ήταν πάντα ταυτόσημες με τη θάλασσα, τον ήλιο, τις διακοπές και τις συχνές αποδράσεις από το καυτό κλεινόν άστυ. Οι σταρ της εγχώριας σόουμπιζ της δεκαετίας του ’60 έβρισκαν πάντα την ευκαιρία για κάποιες ολιγοήμερες διακοπές, που άλλοι αναζητούσαν στις πιο κοντινές παραλίες της Αθήνας και άλλοι που διέθεταν και εξοχικό ξέφευγαν για μερικές ανάσες δροσιάς μακριά από τα φώτα και τους προβολείς των καθημερινών τους γυρισμάτων.
Οι πιο τυχεροί συνδύαζαν τις καλοκαιρινές διακοπές με τα γυρίσματα κάποιας ταινίας τους, ιδίως όταν για τις ανάγκες του σεναρίου χρειαζόταν να ταξιδέψουν σε κάποιο από τα πανέμορφα νησιά της επικράτειας. Είναι γνωστό πως οι ταινίες του παλιού ελληνικού κινηματογράφου γυρίζονταν ως επί το πλείστον καλοκαίρι. Σπάνια θα γύριζαν κάποιες χειμώνα. Ωστόσο, οι ηθοποιοί εκείνης της εποχής είχαν πάντα και την υποχρέωση μιας καλοκαιρινής παράστασης, αφού τότε τα θερινά θέατρα της Αθήνας ήταν πολλά. Θέατρα που άφησαν τη δική τους ιστορία με εξαιρετικές παραστάσεις που σημάδεψαν εκείνα τα χρόνια. Μετροπόλιταν, Παρκ, Αθήναιον, Μπουρνέλη, Αλίκη, Αθηναϊκό Κηποθέατρο, Φλορίντα, Ρουαγιάλ, Σμαρούλα είναι μερικά από αυτά.
Αλίκη Βουγιουκλάκη
Είναι γνωστό πως η Αλίκη λάτρευε τη θάλασσα και από το 1971, όταν απέκτησε το δικό της εξοχικό στον Θεολόγο, τα περισσότερα καλοκαίρια της τα πέρασε εκεί. Βέβαια είχε πάντα την υποχρέωση μιας παράστασης, ωστόσο τα Δευτερότριτα παρέα με αγαπημένους φίλους και συνεργάτες αφηνόταν στη δροσιά της καταγάλανης θάλασσας, φορώντας ένα ψάθινο καπέλο κι ένα παρεό, πλατσουρίζοντας από το πρωί έως το βράδυ στα κρυστάλλινα νερά του Ευβοϊκού και κάνοντας αδιάκοπα ηλιοθεραπεία. Κι όταν λέμε ηλιοθεραπεία, εννοούμε μόνο στο σώμα και ποτέ στο πρόσωπο. Το πρόσωπο πάντα προστατευμένο από τον ήλιο. Συμβουλή του μακιγιέρ της Σταύρου Κελεσίδη από τα χρόνια της Φίνος Φιλμ.
Λέγεται πως ο Δήμος τής είχε παραχωρήσει μπροστά από την ιστορική βίλα της ιδιωτική παραλία-τιμής ένεκεν, ώστε να μπορεί η εθνική σταρ να κάνει τα μπάνια της ανενόχλητη, μακριά από τα αδιάκριτα βλέμματα και τα φλας των παπαράτσι. Ιστορικές έχουν μείνει οι φωτογραφίσεις στο εξοχικό της στον Θεολόγο που στόλιζαν τα εξώφυλλα των περιοδικών για δεκαετίες. Εκεί η ίδια μεταμορφωνόταν σε μια άλλη Αλίκη. Υπέροχη οικοδέσποινα, απλή, περιποιητική, φιλόξενη. Πατώντας το πόδι της στον Θεολόγο πετούσε σε μια γωνιά τις γόβες της και περπατούσε όλη την ημέρα ξυπόλυτη. Σκαρφάλωνε σβέλτα στα κεραμίδια για να προλάβει την ανατολή του ήλιου και να εγκαταλείψει το βλέμμα της στο απέραντο γαλάζιο του ορίζοντα.
Η ίδια είχε δηλώσει: «Στο σπίτι μου στον Θεολόγο φορτίζομαι, ενθουσιάζομαι, κολυμπάω, βλέπω το ηλιοβασίλεμα, κάθομαι στο μπαλκόνι μου πολλές φορές μέχρι να χαράξει και να γίνει ο ουρανός σαν…. νερωμένο ουζάκι».
Δημήτρης Παπαμιχαήλ
Πολλές φορές συνήθιζε να κάνει τα μπάνια του στα Βράχια της Πειραϊκής παρέα με τους φίλους του Πειραιώτες, αφού ποτέ δεν ξέχασε τη λαϊκή καταγωγή του. Ιδιαίτερα την εποχή που ήταν ζευγάρι με τη Δέσπω Διαμαντίδου, έπαιρναν τους φίλους τους από το Κολωνάκι όπου έμεναν και κατηφόριζαν στην Πλαζ του Παρασκευά στην Καστέλα. Μετά τον χωρισμό του με την Αλίκη ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ έφτιαξε το δικό του εξοχικό στο Πόρτο Ύδρα στην Ερμιόνη, που ήταν για εκείνον το ησυχαστήριό του.
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος
Ο πιο διάσημος Νιόνιος του ελληνικού κινηματογράφου δεν αγαπούσε ιδιαίτερα τις καλοκαιρινές διακοπές. Άνθρωπος μοναχικός, προτιμούσε να δουλεύει ασταμάτητα και να ξεκλέβει κάποιες μέρες για να επισκέπτεται μόνο τον τόπο του, το Διακοφτό. Εκεί ξεκουραζόταν, εκεί γέμιζε τις μπαταρίες του. Εξάλλου ο Παπαγιαννόπουλος ήταν από τους ηθοποιούς με τις περισσότερες συμμετοχές σε ταινίες. Μπορεί να γύριζε μέσα σε ένα καλοκαίρι και δέκα ταινίες. Πού χρόνος για διακοπές; Κάποια μπάνια τα έκανε, όπως έλεγε και ο ίδιος, «στο παρεμπιπτόντως», αν και όταν συνδυάζονταν με γυρίσματα ή κάποια περιοδεία.
Τα όνειρό του, που ήταν να αποσυρθεί στο Διακοφτό τα τελευταία χρόνια της ζωής του, δυστυχώς δεν έγινε ποτέ πραγματικότητα. Είχε χτίσει πια το δικό του σπίτι, το δικό του ησυχαστήριο, στον τόπο όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε. Ένα δίπατο σπίτι με κεραμίδια και κήπο δίπλα στο πατρικό του. Είχε ήδη καταθέσει τα χαρτιά της σύνταξής του και μόλις την έπαιρνε θα αποτραβιόταν εκεί. Μακριά από τα φώτα και τα πλατό, τα καμαρίνια και τις κουίντες, τη βουή της πόλης και τα αδιάκριτα βλέμματα των ανθρώπων. Αισθανόταν πλέον κουρασμένος από την ένταση αυτής της δουλειάς που λάτρεψε όσο τίποτα άλλο στον κόσμο. Αλλά έπρεπε να μπει επιτέλους μια τελεία. Και τα είχε οργανώσει όλα. Όμως η μοίρα είχε γράψει διαφορετικούς τίτλους τέλους για τη ζωή του. Στις 14 Απριλίου 1984 ο Διονύσης έγειρε να κοιμηθεί και δεν ξαναξύπνησε.
Γεωργία Βασιλειάδου
Αναμφίβολα υπήρξε μια από τις πιο σπουδαίες κωμικούς του ελληνικού κινηματογράφου. Μια ηθοποιός που διέπρεψε και αναγνωρίστηκε μετά τη σύνταξή της κι αυτό το χρωστούσε αποκλειστικά στον ελληνικό κινηματογράφο και τον Φιλοποίμενα Φίνο, ο οποίος πίστεψε σε εκείνη και την καθιέρωσε μέσα από μια σειρά ταινιών που αγαπήθηκαν ιδιαίτερα από το κοινό και ακόμη και σήμερα, όταν προβάλλονται στην τηλεόραση, σημειώνουν υψηλά νούμερα τηλεθέασης. Η Βασιλειάδου είχε μια δύσκολη ζωή και απέκτησε χρήματα, σπίτι και αναγνώριση σε μεγάλη ηλικία. Το σπίτι της, που της το αγόρασε ο Φίνος, ήταν στο Μαρούσι. Μια μονοκατοικία, από τις πιο όμορφες της περιοχής, που ήταν μέσα σε ένα υπέροχο κτήμα όπου καλλιεργούσε οπωροκηπευτικά. Είχε πολλά κατοικίδια (γάτες, σκυλιά, κότες, περιστέρια, καναρίνια) και έναν κήπο πνιγμένο στα γιασεμιά, στις τριανταφυλλιές, στους κρίνους και στις πασχαλιές. Εκείνο το σπίτι ήταν το άβατό της. Είχε βρει αυτό που πραγματικά ήθελε. Καθαρό αέρα, ηρεμία, όμορφη φύση κι ένα σπίτι-ησυχαστήριο. Ιδιαίτερα ο κήπος της, ήταν ο μικρός της Παράδεισος. Περνούσε πολλές ώρες σκυμμένη πάνω από τα φυτά της, να σκαλίζει, να ποτίζει, να κλαδεύει και να περιποιείται τα φρεσκοφυτεμένα πολύχρωμα λουλούδια της και τα παρτέρια με τις καταπράσινες μπορντούρες. Οι καλοκαιρινές της διακοπές ήταν σε εκείνο το σπίτι όπου είχε ζήσει αξέχαστες στιγμές. Ωστόσο, αγαπούσε και τη θάλασσα, γι’ αυτό πολύ συχνά έπαιρνε τα αγαπημένα της εγγόνια και πήγαιναν στη Νέα Μάκρη, μια από τις πιο αγαπημένες της καλοκαιρινές εξορμήσεις.
Ντίνος Ηλιόπουλος
Λίγοι γνωρίζουν πως ο αγαπημένος ηθοποιός ήταν δεινός ψαράς και, όταν το επέτρεπαν οι επαγγελματικές του υποχρεώσεις, δεν έχανε ευκαιρία να παίρνει τη μάσκα, το ψαροντούφεκο και τα βατραχοπέδιλα και να ξεχνιέται με τις ώρες κάτω από το νερό. Αγαπούσε τη θάλασσα και τον ήλιο. Βέβαια δεν τον ενδιέφερε τι ψάρια θα πιάσει, απλά να κάνει το χόμπι του και να ξεχνιέται από τα βαριά του επαγγελματικά προγράμματα. Όσο βέβαια κι αν τα καλοκαιρινά γυρίσματα τον πίεζαν, εκείνος πάντα ξέκλεβε κάποιες μέρεςωγια να περνά με τις αγαπημένες του κόρες και την Αυστριακή γυναίκα του Χίλντα, που τη γνώρισε το καλοκαίρι του 1963 όταν είχε έρθει στην Ελλάδα για διακοπές.
Ο Ηλιόπουλος έλεγε πως οι ωραιότερες διακοπές τους έγιναν εκείνο το καλοκαίρι, αφού πήραν το αυτοκίνητό τους κι έβαλαν στα μπαγκάζια τους ένα φορητό πικάπ με ένα βαλιτσάκι γεμάτο δισκάκια. Σταματούσαν οπουδήποτε, ακόμη και μέσα στον δρόμο, έβαζαν το πικάπ και χόρευαν αγκαλιά. Ήταν τρελά ερωτευμένοι!
Ρένα Βλαχοπούλου
Η Ρένα ήταν δεινή ψαράς. Το ψάρεμα το λάτρευε και δεν δίσταζε πολλές φορές να ακυρώσει σοβαρά επαγγελματικά ραντεβού της ή ακόμη και γυρίσματα μόνο και μόνο για να μη χάσει τις καθιερωμένες πρωινές συναντήσεις της με τους φίλους της ψαράδες. Χαρακτηριστικό είναι το περιστατικό που μου είχε διηγηθεί ο Γιάννης Δαλιανίδης για ένα γύρισμα που ήταν προγραμματισμένο να γίνει μια Δευτέρα –ημέρα αργίας των ηθοποιών– για το φινάλε του Ραντεβού στον αέρα και η Ρένα προφασίστηκε λουμπάγκο, για να μην πάει στο γύρισμα και να πάει για ψάρεμα. Μόνο όταν ο Δαλιανίδης την προειδοποίησε πως αν ακυρωθεί το γύρισμα, θα το χρεωθεί και θα πληρώσει εκείνη όλη τη βάρδια αναγκάστηκε να πάει. Επίσης, με τον δικό της αμίμητο τρόπο μού περιέγραφε πως τα τελευταία χρόνια λόγω του ότι ένας ψαράς τής είχε πει να ψαρεύει με προφυλακτικό γύριζε πάντα σπίτι με οκάδες ψάρια.
Μου είχε πει: «Μια μέρα θυμάμαι ότι πήγα και κάθισα δίπλα σε έναν γέρο που ψάρευε. Έριχνα εγώ την πετονιά με το αγκίστρι, έριχνε κι εκείνος τη δική του. Εγώ δεν έβγαζα τίποτα, εκείνος δέκα δέκα τα ψάρια. Κάποια στιγμή δεν άντεξα και τον ρώτησα:
– Δεν μου λέτε, κύριε, με τι ψαρεύετε και βγάζετε τόσα ψάρια;
– Εσείς με τι ψαρεύετε; με ρώτησε. – Εγώ με γαρίδα, του απάντησα.
– Με γαρίδα; Μα τι λέτε, κυρία Ρένα μου; Για αυτό δεν πιάνετε τίποτα! – Δηλαδή, εσύ με τι ψαρεύεις, χριστιανέ μου;
– Εγώ;
– Ναι, εσύ!
– Άσε, να μη σου πω καλύτερα, γιατί θα παρεξηγηθείς.
– Και γιατί να παρεξηγηθώ; Πες μου, χρυσέ μου άνθρωπε, και βιάζομαι!
– Με προφυλακτικό, μου απαντάει! Ξαφνιάζομαι προς στιγμήν. Κοίτα που έχω και κατακτήσεις στους γέρους, σκέφτηκα.
– Μα δεν ντρέπεσαι, γέρος άνθρωπος, να μου μιλάς έτσι;
– Γιατί να ντραπώ, αφού έτσι ψαρεύω!
– Δηλαδή, θέλεις να πιστέψω πως ψαρεύεις με προφυλακτικό;
– Βέβαια, κυρία Ρένα μου. Θα πάρεις ένα προφυλακτικό και θα το κόψεις μικρά μικρά κομματάκια! – Κι αν έχει τίποτα μέσα; τον ρωτάω κι εγώ αστειευόμενη.
– Τι είπατε;
– Τίποτα, συνέχισε, του λέω.
– Θα πάρεις, θα το κόψεις μικρά κομματάκια, όπως σου είπα, και θα το βάλεις στο αγκίστρι. Το προφυλακτικό, επειδή έχει φώσφορο, όταν κουνιέταιμες στο νερό, το ψάρι τσιμπάει!
– Σοβαρά; Δεν το έχω ξανακούσει, του λέω! Τον άφησα και έτρεξα γρήγορα γρήγορα σε ένα περίπτερο. – Προφυλακτικά έχετε; ρωτάω.
– Ορίστε; ξαφνιάστηκε ο περιπτεράς.
– Προφυλακτικά έχεις, χρυσέ μου; τον ξαναρωτάω. Τότε πετάγεται ένας νεαρός από δίπλα και λέει στον φίλο του:
– Μωρέ, μπράβο όρεξη που την έχει πρωί πρωί η Βλαχοπούλου!
– Μπα, κακή Λαμπρή να μη σας εύρει, τους είπα κι εγώ. Για ψάρεμα τα θέλω, βρε παιδιά. Δεν νομίζω ότι με πιστέψανε, αλλά τι με νοιάζει. Εγώ ξεκίνησα να ψαρεύω με τα προφυλακτικά μου κι έβγαζα κουβάδες ψάρια από τότε. Ας είναι καλά εκείνος ο ψαράς που τον παρεξήγησα κιόλας τον άνθρωπο».
Λάμπρος Κωνσταντάρας
Χαρακτηριστική έχει μείνει η σκηνή όπου ο Κωνσταντάρας παίζοντας τον ρόλο του γεροντοπαλίκαρου στο Κάτι κουρασμένα παληκάρια ανεβαίνει σε έναν ψηλό βατήρα για να ρίξει βουτιά στην πισίνα, αλλά τελευταία στιγμή βλέποντας το ύψος το μετανιώνει και κατεβαίνει από τις σκάλες. Η αλήθεια είναι πως ο αξιαγάπητος ηθοποιός λάτρευε τη θάλασσα και για αυτό τα τελευταία χρόνια της ζωής του είχε αποφασίσει να ζήσει στην παραλία της Βάρκιζας, έτσι ώστε να κάνει καθημερινά μπάνια και τα απογεύματα να κάθεται σε ένα από τα καφενεδάκια της περιοχής, να πίνει τον ελληνικό του, να καπνίζει το τσιγάρο του και να ατενίζει το απέραντο γαλάζιο. Ακόμη και τις διαδρομές του με το ταξί ήθελε να τις κάνει από την παραλία, περνώντας από τα Λιμανάκια, ώστε να αγναντεύει τη θάλασσα. Μια φορά ένας ταξιτζής τού άλλαξε τη διαδρομή και τον πήγε μέσα από τη Βάρη και ποιος είδε τον Θεό και δεν τον φοβήθηκε. «Μου ήρθε να τον σκοτώσω» είχε πει. «Άκουσον άκουσον, να με πάει μέσα από τις ψησταριές της Βάρης!».
Αλέκος Αλεξανδράκης
Μια παρόμοια ιστορία επαναλήφθηκε έναν χρόνο μετά, το καλοκαίρι του 1964, με τον Αλέκο Αλεξανδράκη. Ο ίδιος γνώρισε την Ελβετή καλλονή Βερένα στη Ρόδο, όταν γύριζε την ταινία «Το δόλωμα» με την Αλίκη Βουγιουκλάκη. Εκείνη δούλευε στο Μιραμάρε, όπου έγιναν τα γυρίσματα του φιλμ, ενώ διευθυντής του ξενοδοχείου ήταν ο θείος της. Ο Αλεξανδράκης μόλις την αντίκρισε, εντυπωσιάστηκε από την εκθαμβωτική ομορφιά της, την ευγένεια και τον καλοσυνάτο χαρακτήρα της.
Μια αγάπη για το καλοκαίρι λοιπόν που κατέληξε σε γάμο χαρίζοντας στον μεγάλο πρωταγωνιστή δύο υπέροχα παιδιά. Ο Αλεξανδράκης από τότε αγάπησε ιδιαίτερα τη Ρόδο και ήταν για εκείνον ένας από τους αγαπημένους του καλοκαιρινούς προορισμούς. Πάντα ξέκλεβε κάποιες μέρες για να βρεθεί στο Νησί των Ιπποτών, το νησί που ήταν η αφορμή για να γνωρίσει τη Βερένα και μαζί της να αποκτήσει τα παιδιά του, τον Βάσια και τη Γιοχάνα.
Μάρθα Καραγιάννη
Ήταν από εκείνες τις πρωταγωνίστριες που προτιμούσε να δουλεύει, να κάνει γυρίσματα και να παίζει στο θέατρο, είτε κάνοντας μια καλοκαιρινή τουρνέ είτε να εμφανίζεται σε ένα από τα κεντρικά θέατρα της πόλης. Δεν τρελαινόταν να πηγαίνει διακοπές, να έχει κάποιο εξοχικό ή να τη φιλοξενούν φίλοι της στα πολυτελή σπίτια τους. Η Μάρθα ίσως να είναι από τις ηθοποιούς που έκαναν τις περισσότερες περιοδείες σε όλη την Ελλάδα. Συνδύαζε λοιπόν πάντα τις θεατρικές της τουρνέ με κάποιες «διακοπές» κάνοντας λιγοστά μπάνια, αφού δήλωνε πως η θάλασσα την κούραζε.
«Πολλοί βλέποντάς με συχνά στα εξώφυλλα των περιοδικών πάντα με ένα μπικίνι να πλατσουρίζω σε κάποια παραλία πίστευαν πως είμαι ”το κορίτσι του καλοκαιριού”» έλεγε. «Άντε, καλέ… Βαριόμουν φρικτά να τρέχω για μπάνια μέσα στη ζέστη και στον ήλιο. Οι φωτογραφίσεις γίνονταν καθαρά για επαγγελματικούς λόγους. Προτιμούσα να κάνω μεγάλα ταξίδια στο εξωτερικό και να γνωρίζω καινούριους τόπους και άλλους πολιτισμούς. Την Ελλάδα την αγαπώ και την έχω γυρίσει όλη, απ’ άκρη σ’ άκρη. Φυσικά πάντα με τις θεατρικές μου τουρνέ».
Έλλη Λαμπέτη
Αγαπούσε πολύ τη φύση, τον ήλιο και τη θάλασσα. Οι αναμνήσεις που είχε από τα παιδικά της χρόνια ήταν βαθιά χαραγμένες στη μνήμη της αλλά και στην καρδιά της. Και οι περισσότερες ήταν από εκείνες τις αξέχαστες καλοκαιρινές διακοπές στα Βίλια. Αγαπούσε πολύ τη θάλασσα. Ειδικά όταν έμαθε να κάνει βουτιές, δεν ξεκολλούσε από το νερό. Πήγαιναν με τον δίδυμο αδελφό της σε έναν βράχο και πηδούσαν πιασμένοι χέρι χέρι. Ο κόσμος μαζεύονταν εκεί για να δουν τα δίδυμα να πηδούν, ακόμη και με θαλασσοταραχή.
Ο αδελφός της ο Τάκης την έμαθε πώς να κρατά την αναπνοή της όσο γινόταν περισσότερο μέσα στο νερό και εκείνη αισθανόταν πολύ υπερήφανη για το σπουδαίο κατόρθωμά της. Εξάλλου δεν μπορούσαν κι άλλα κορίτσια της ηλικίας της να κάνουν βουτιές όπως εκείνη κι αυτό την ικανοποιούσε βαθιά. Τη θάλασσα τη λάτρευε μέχρι και το τέλος. Τα τελευταία χρόνια της ζωής της, έχοντας αποκτήσει ένα εξοχικό στο Πήλιο, καθημερινά κατέβαινε από το βουνό στη θάλασσα και ξεχνιόταν με τις ώρες μέσα στο νερό. Πολύ συχνά φιλοξενούσε και αγαπημένους συναδέλφους της, όπως ήταν ο Λάμπρος Κωνσταντάρας, η Βέρα Κρούσκα και η Κάτια Δανδουλάκη.
Τα εξοχικά σπίτια των σταρ
Σε δικά τους εξοχικά περνούν τα καλοκαίρια της ζωής τους και κάποιοι ακόμη από τους μεγάλους πρωταγωνιστές του ελληνικού σινεμά. Η Άννα Φόνσου διατηρεί μέχρι και σήμερα ένα υπέροχο εξοχικό στην Τήνο. Η Μαίρη Χρονοπούλου ζει μόνιμα στην Παιανία σε μια βίλα που διαθέτει πολλά οπωροφόρα δέντρα και πισίνα ολυμπιακών διαστάσεων. Η Ζωζώ Σαπουντζάκη, αν και κάηκε η ιστορική βίλα της στην Κινέτα, όπου ευτυχώς διασώθηκε ένα μέρος του σπιτιού της, συνεχίζει να μένει τα καλοκαίρια εκεί, καθώς δηλώνει δεινή κολυμβήτρια. Η Νόρα Βαλσάμη μετακόμισε μόνιμα στη Σύρο, σε ένα υπέροχο παραδοσιακό σπίτι, αφού αγαπά ιδιαίτερα το νησί και η Ρίκα Διαλυνά παραθερίζει κάθε καλοκαίρι στο Πόρτο Ύδρα, σε μια βίλα που την έφτιαξε με πολύ γούστο και μεράκι.
Η Άννα Φόνσου πάντα λάτρευε τη θάλασσα. Στη φωτογραφία σε ένα διάλειμμα από τα γυρίσματα της ταινίας «Το αγοροκόριτσο» (1959). 
Η Νόρα Βαλσάμη σε διάλειμμα από το γύρισμα της ταινίας «Κάτι κουρασμένα παληκάρια» (1967). 
Η Μαίρη Χρονοπούλου, στα τέλη της δεκαετίας του 1950, έτοιμη για ένα μακροβούτι. 
Η Ζωζώ Σαπουντζάκη. 
Η Ρίκα Διαλυνά στο εξώφυλλο του περιοδικού ABC (1965). 
Η Ζωή Λάσκαρη στη Μύκονο της δεκαετίας του ’60.
Τα περιοδικά της δεκαετίας του ’60 στα καλοκαιρινά τους τεύχη φιλοξένησαν πολλά από τα αστέρια του εγχώριου ελληνικού κινηματογράφου, πάντα με μπικίνι, αφού τα σώματά τους ήταν ιδιαίτερα καλλίγραμμα, ανεβάζοντας τις πωλήσεις τους στα ύψη. Υπέροχα κορίτσια… στην κυριολεξία για φίλημα. Ζωή Λάσκαρη, Ελένη Προκοπίου, Χλόη Λιάσκου, Γκιζέλα Ντάλι, Έλενα Ναθαναήλ και πολλές ακόμη.
Η Έλενα Ναθαναήλ. 
Η Μέμα Σταθοπούλου. 
Η Νάντια Φοντάνα. 
Από φωτογράφιση της Ξένιας Καλογεροπούλου για περιοδικό της εποχής (1960).
Από το περιοδικό ΟΚ! που κυκλοφορεί με Τα Νέα Σαββατοκύριακο.
