Τα καμαρίνια των σταρ με τα φωτεινά λαμπιόνια γύρω από τον καθρέφτη έκρυβαν πάντα πολλά μυστικά, προσωπικές εξομολογήσεις και ιστορίες έντασης και πάθους. Η προετοιμασία πριν από την παράσταση και τα «συγχαρητήρια» μετά την τελευταία αυλαία ήταν η αρχή και το φινάλε της καθημερινής αθέατης ζωής των θεατρίνων.

Καμαρίνι. Χώρος περισυλλογής, αυτοσυγκέντρωσης και προετοιμασίας του ηθοποιού λίγο πριν ανοίξει η αυλαία. Ένας χώρος ιερός, που ξεχειλίζει από πολλαπλά συναισθήματα, αφού ο ηθοποιός πριν πατήσει το πόδι του στη σκηνή κλείνεται μέσα σε αυτό και προετοιμάζεται ψυχολογικά για να βγει και να ερμηνεύσει τον ρόλο του. Αγωνία, τρακ, φόβος, προσμονή, χαρά, ευτυχία, ικανοποίηση είναι μερικά από τα συναισθήματα που δημιουργούνται και εκτονώνονται με διαφορετικούς τρόπους από τον καθέναν για να εκτεθεί στο κοινό. Το καμαρίνι κάθε καλλιτέχνη είναι ανάλογα διαμορφωμένο για να λειτουργήσει δημιουργικά και ψυχολογικά, για αυτό και οι ηθοποιοί διακοσμούν τα καμαρίνια τους βάσει του προσωπικού τους γούστου και της εσωτερικής τους ανάγκης για ηρεμία, αυτοσυγκέντρωση και σωστή προετοιμασία.

Ένας ολόκληρος κόσμος κινείται, αναπνέει και προετοιμάζεται στα παρασκήνια και τα καμαρίνια ενός θεάτρου, όπου εκτός από τους ηθοποιούς δουλεύουν τεχνικοί, μακιγιέζ, αμπιγέρ, κομμωτές, σκηνογράφοι, φροντιστές, υποβολείς. Όλοι για το κοινό καλό, όλοι για μια άψογη και επιτυχημένη παράσταση. Αναμφίβολα το καμαρίνι είναι το δεύτερο σπίτι για κάθε ηθοποιό, αφού εκεί μέσα περνά ατέλειωτες ώρες, όχι μόνο κατά τη διάρκεια των παραστάσεων ενός θεατρικού έργου, αλλά και κατά την προετοιμασία των προβών και το χτίσιμο των ρόλων του. Πολλοί ηθοποιοί εκεί διαβάζουν, εκεί αποστηθίζουν τα κείμενά τους, εκεί μπαίνουν στο πετσί των χαρακτήρων που θα ερμηνεύσουν. Και όταν φτάσει η μέρα της πρεμιέρας, ο χώρος αποκτά μια άλλη ενέργεια, μια άλλη αύρα. Το καμαρίνι μεταμορφώνεται μονομιάς σε χώρο προσήλωσης και αυτοσυγκέντρωσης.

Η ώρα του μακιγιάζ είναι επίσης ιερή. Μια ώρα δημιουργικής διαδικασίας, αφού μέσα από την τέχνη του μακιγιάζ –που κάθε ηθοποιός οφείλει να γνωρίζει καλά– μεταμορφώνεται όχι μόνο εξωτερικά αλλά και εσωτερικά, μπαίνοντας στον ψυχισμό κάθε τύπου και χαρακτήρα που καλείται να ενσαρκώσει και να ερμηνεύσει. Ας πάμε λοιπόν να θυμηθούμε μέσα από ένα πλούσιο φωτογραφικό υλικό μερικά καμαρίνια των πιο αγαπημένων σταρ του ελληνικού θεάτρου και του κινηματογράφου και να γνωρίσουμε μερικές από τις συνήθειές τους. Πώς ζούσαν μέσα σε αυτά; Πώς περνούσαν τον χρόνο τους όταν δεν βρίσκονταν στη σκηνή; Και τέλος πώς ήταν διαμορφωμένα, είτε από τους ίδιους είτε από τους προσωπικούς τους διακοσμητές;

Ζωή Λάσκαρη

Τα τελευταία χρόνια το καμαρίνι της στο δικό της θέατρο στην Αθηναΐδα η Ζωή Λάσκαρη το είχε μετατρέψει σε εικονοστάσι. Το είχε γεμίσει στην κυριολεξία με εικόνες. Διατηρούσε μια πολύ εμπεδωμένη, συνειδητή πίστη και αυτή της η πίστη τής έδινε μεγάλη δύναμη και ασφάλεια στη ζωή και την καριέρα της. Πίστευε πολύ στη δύναμη του Θεού και προσευχόταν πάντα πριν βγει στη σκηνή. Καθώς βαφόταν και ετοιμαζόταν πάντα σιγοψιθύριζε μια προσευχή.

Η Ζωή Λάσκαρη, λίγο πριν βγει στη σκηνή στην παράσταση «Εγώ, εσύ κι ο άλλος» στο Θέατρο Διάνα (1982).

Η Ζωή διακοσμούσε μόνη της το καμαρίνι της χωρίς τη βοήθεια ή τη συμβουλή κάποιου διακοσμητή. Εξάλλου ήταν γνωστή για το γούστο και την υψηλή αισθητική της στους χώρους που ζούσε.

Δημήτρης Παπαμιχαήλ

Η διαδικασία της μεταμόρφωσης και του μακιγιάζ σε κάθε ρόλο που έπαιζε στο θέατρο ήταν για Δημήτρη Παπαμιχαήλ το ίδιο δημιουργική και ενδιαφέρουσα όσο και η ερμηνεία του πάνω στη σκηνή. Ιδιαίτερα τα πρώτα χρόνια που ξεκίνησε στο Εθνικό Θέατρο και είχε τη δυνατότητα να ερμηνεύσει κλασικούς ήρωες από το παγκόσμιο ρεπερτόριο, κλεινόταν ώρες πριν αρχίσει η παράσταση στο καμαρίνι του και μεταμορφωνόταν για να μπει στο πετσί του ρόλου του. Η μεγάλη αναγνωρισιμότητα ήρθε μετά την προβολή της ταινίας «Το ξύλο βγήκε από τον Παράδεισο» με τον ρόλο του καθηγητή Φλωρά. Το άλλοτε ήσυχο καμαρίνι του στο Εθνικό μετατράπηκε σε αρένα κοριτσίστικης λατρείας.

Ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ μακιγιάρεται στο καμαρίνι του στο Εθνικό Θέατρο την εποχή που ερμήνευε τους μεγάλους κλασικούς ρόλους (1960)

Οι ουρές για ένα αυτόγραφό του ήταν τεράστιες. Για πρώτη φορά το Εθνικό έβλεπε τόση νεολαία. Ο Χουρμούζιος, που ήταν ο διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου τότε, έβαζε ο ίδιος σε τάξη τις ατέλειωτες ουρές που σχηματίζονταν έξω από το καμαρίνι του Δημήτρη και μοίραζε κι εκείνος τις φωτογραφίες του. Ήταν η εποχή που οι κοπέλες έπαψαν να ονειρεύονται βασιλόπουλα και ρηγάδες. Ο άντρας των ονείρων τους φορούσε πλέον γυαλάκια, ήταν φιλόλογος και έδινε χαστούκια που έβγαζαν πεταλουδίτσες. Έγινε μόδα πια από τότε οι μαθήτριες να ερωτεύονται τους νεαρούς καθηγητές τους, κι ας τρώνε και κανένα χαστούκι πότε πότε. Πάντως, την εποχή που πρωτοπροβλήθηκε η θρυλική ταινία ο Δημήτρης έπαιζε ακόμη στο Εθνικό, στο έργο Οργισμένα νιάτα, κι αυτό που συνέβαινε στο θέατρο ήταν πρωτόγνωρο. Οι ουρές στα ταμεία έφταναν μέχρι την Ομόνοια και ο κοριτσόκοσμος καθημερινά έκανε διαδήλωση για ένα αυτόγραφό του.

Οι αγαπημένες συνήθειες των σταρ στα καμαρίνια τους

Αλλά και άλλοι μεγάλοι πρωταγωνιστές δέχονταν τους θαυμαστές και τις θαυμάστριές τους μετά το τέλος της παράστασης, αν και βασικά ο χώρος των καμαρινιών ήταν πάντα ο χώρος ξεκούρασης και περισυλλογής για εκείνους, αφού εξουθενωμένοι από τη σκηνή έμπαιναν στο καμαρίνι τους για να ξεκουραστούν και να ανακτήσουν δυνάμεις. Βέβαια πολλοί επίσης επώνυμοι και πολιτικοί περνούσαν από τα καμαρίνια για να συγχαρούν τους ηθοποιούς, ανάμεσά τους και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο οποίος συχνά επισκεπτόταν τον φίλο του από τον στρατό Κώστα Χατζηχρήστο.

Ήταν γνωστή η φιλία του Κωνσταντίνου Καραμανλή με τον Κώστα Χατζηχρήστο. Πάντα έδινε το «παρών» στις πρεμιέρες του αγαπημένου του φίλου και τον επισκεπτόταν στο καμαρίνι του (1961).

Αλλά και οι συνήθειες πολλών ακόμη ηθοποιών πριν βγουν στη σκηνή ήταν χαριτωμένες. Ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος διάβαζε πάντα τον ρόλο του για να φρεσκάρει τα λόγια του, μέχρι και την τελευταία παράσταση.

Λίγο πριν βγει στη σκηνή ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος έπαιζε πάντα πιάνο για να αυτοσυγκεντρωθεί στον ρόλο του. Ήταν κάτι που τον έβαζε στο κλίμα.

Η Σπεράντζα Βρανά που δεν της άρεσε να παίζει χαρτιά παρατηρούσε πάντα τους άλλους που έπαιζαν ανάμεσα στις δύο παραστάσεις τους.

Στα καμαρίνια του Ακροπόλ η Σπεράντζα Βρανά απολαμβάνει το τσιγάρο της όσο η Καίτη Μπελίντα και η Χρυσούλα Ζώκα συναγωνίζονται η μία την άλλη στην ξερή.

Η Μαρία Ιωαννίδου ζεσταινόταν με χορευτικές ασκήσεις λίγο πριν βγει στη σκηνή.

Η Μαρία Ιωαννίδου και ο Βαγγέλης Σειληνός, ένα από τα πιο επιτυχημένα χορευτικά ζευγάρια των επιθεωρήσεων, στο Θέατρο Ακροπόλ.

Η Έλλη Λαμπέτη έδινε κάποια συνέντευξη, ο Ανδρέας Μπάρκουλης ξεκουραζόταν, η Μαίρη Χρονοπούλου απολάμβανε το τσιγάρο της, η Ρένα Βλαχοπούλου έκανε μια τελευταία πρόβα στο πιάνο σε κάποιο τραγούδι που ερμήνευε επί σκηνής ή κεντούσε, η Άννα Φόνσου διόρθωνε το μακιγιάζ της και ο Κώστας Χατζηχρήστος έπαιζε με το σκυλάκι του.

Φωτογραφίες: Αρχείο Μάκη Δελαπόρτα

Από το περιοδικό ΟΚ! που κυκλοφορεί με Τα Νέα Σαββατοκύριακο.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ