Με αφορμή την καθιερωμένη Γιορτή του Πατέρα στις 20 Ιουνίου, γνωρίζουμε τους μπαμπάδες του ελληνικού κινηματογράφου. Πώς ήταν ως γονείς, ποιες ατάκες είπαν στο μαιευτήριο αντικρίζοντας πρώτη φορά τα παιδιά τους και πώς εξελίχθηκε η σχέση τους μέσα στα χρόνια.
Νίκος Κούρκουλος
Την εποχή που έγινε πατέρας για πρώτη φορά, το 1967, οι καλλιτεχνικές του υποχρεώσεις τον είχαν αναγκάσει να βρίσκεται στην Αμερική, αφού έπαιζε με τη Μελίνα Μερκούρη στο μιούζικαλ Illya Darling στο Μπροντγουέι. Από τη μια χαιρόταν αυτή την καλλιτεχνική του επιτυχία, αλλά από την άλλη στενοχωριόταν βαθιά, αφού η έγνοια του ήταν μόνιμα στην Ελλάδα και στη γυναίκα του Μελίτα, που σε λίγο θα έφερνε στον κόσμο το πρώτο τους παιδί. Μάλιστα για να έχει ένα άκουσμα ο νεογέννητος Άλκις από τον πατέρα του, λίγο πριν φύγει για την Αμερική ο
ηθοποιός ζήτησε από τον καλό του φίλο Μίμη Πλέσσα να ηχογραφήσει κάποια τραγούδια με τη φωνή του, ώστε όσο ο ίδιος έλειπε να συντροφεύουν σαν νανούρισμα τον μικρό Άλκι. Έτσι κι έγινε. Ο Πλέσσας μελοποίησε δύο ποιήματα του Καρυωτάκη και του Μαλακάση και το τεσσαράκι συμπληρώθηκε με δύο ακόμη δημοτικά. Την ιδέα φιλοξένησε η δισκογραφική εταιρεία Lyra, που τύπωσε τα τέσσερα τραγούδια του Νίκου Κούρκουλου σε ένα δισκάκι των 45 στροφών.
Ο Νίκος Κούρκουλος είδε πρώτη φορά τον γιο του, Άλκι, όταν εκείνος ήταν ήδη 3 μηνών. Η Μελίτα με το παιδί ταξίδεψαν για την Αμερική και έμειναν μαζί του για αρκετό διάστημα. Τις πρώτες βόλτες μάλιστα με το καρότσι ο μικρός Άλκις τις έκανε στο Σέντραλ Παρκ της Νέας Υόρκης, όπου ο ίδιος ο Νίκος τον πήγαινε καθημερινά. Ο Κούρκουλος απέκτησε ακόμη τρία παιδιά, τη Μελίτα από τον πρώτο του γάμο και την Εριέττα και τον Φίλιππο από τη σχέση του με τη Μαριάννα Λάτση. Ήταν ένας τρυφερός και ιδιαίτερα δοτικός και στοργικός πατέρας.
Μίμης Φωτόπουλος
Έγινε πατέρας για πρώτη φορά την 1η Ιανουαρίου του 1948, αφού ήρθε στον κόσμο η κόρη του Άννα. Το χαρμόσυνο αυτό γεγονός τον βρήκε στο Θέατρο Rex, όπου έπαιζε, τη στιγμή που έκοβαν την πίτα με όλο τον θίασο. Αποβραδίς το ζευγάρι είχε αποδεχτεί την πρόταση του Κώστα Μουσούρη να αλλάξουν τον χρόνο μαζί στο θέατρό του (συνήθιζε να καλεί όλο το ελληνικό θέατρο για Πρωτοχρονιά κοντά του) και τότε έπιασαν τη Μαργαρίτα οι πόνοι. Μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο μαιευτήριο και την επομένη, όταν ο Μίμης έπρεπε να βρίσκεται στο θέατρο για τη διπλή παράσταση της ημέρας, εκείνη γέννησε. Ο ίδιος είχε πει: «Την Πρωτοχρονιά τη στιγμή που ήμουν στο Rex μου ανήγγειλαν πως έγινα πατέρας κορασίδος. Τα θηλυκά άρχισαν να αποκτούν πλειοψηφία στην οικογένεια. Καιρός όμως ήταν πια να αποκτήσω και κόρη εκ του φυσικού να με πιλατεύει στη ζωή, μια που ως τότε με είχαν πιλατέψει τόσες και τόσες κόρες στη σκηνή, γιατί έπαιζα τους πατεράδες τους από 20 χρόνων». Ο δημοφιλής «μάγκας του ελληνικού κινηματογράφου» απέκτησε ακόμη μία κόρη, τη Μαρία, και βέβαια στην προσωπική του ζωή μόνο μάγκας δεν ήταν. Ήταν ένας απίστευτα γλυκός, πράος και καλός οικογενειάρχης και πατέρας.
Κώστας Καζάκος
Δηλώνει ένας ευτυχισμένος μπαμπάς, αφού απέκτησε από τους δύο γάμους του τέσσερα παιδιά και λέει πως είναι πολύ υπερήφανος για αυτά. Από τον πρώτο του γάμο με την Τζένη Καρέζη απέκτησε τον Κωνσταντίνο και από τον δεύτερο γάμο του με την Τζένη Κόλλια απέκτησε τον Αλέξανδρο, την Ηλέκτρα και τη Μάγια. Ο Κωνσταντίνος, που ακολούθησε τα χνάρια των διάσημων γονιών του, έχει δηλώσει: «Ήμουν πολύ τυχερό παιδί γιατί είχα δυο
υπέροχους γονείς. Δυστυχώς τη μητέρα μου την έχασα πολύ νωρίς κι έτσι έζησα πιο πολύ με τον πατέρα μου. Μακάρι κι εγώ να είμαι ένας τόσο καλός πατέρας, όπως εκείνος. Δεν έχω να πω τίποτα αρνητικό. Ο πατέρας μου με στήριξε πολύ όταν εγώ αποφάσισα να ασχοληθώ με το θέατρο. Δεν ήταν αντίθετος. Ήξερα βέβαια πως θα ήταν δύσκολο για μένα, αλλά ο χώρος είναι τόσο γοητευτικός που δεν θα μπορούσα να ξεφύγω. Μεγάλωσα στα
καμαρίνια, στις κουίντες και στα πλατό». Κι ο πατέρας Καζάκος έσπευσε να συμπληρώσει: «Σίγουρα του είχαμε φυτέψει το σποράκι. Πώς θα μπορούσε να ξεφύγει; “Έπαιζε” ήδη 7 μηνών όσο ήταν στην κοιλιά της μάνας του στη Θεοδώρα τη Μεγάλη, αφού η Τζένη μέχρι τότε βρισκόταν στο θέατρο. Επίσης, τον Κωνσταντίνο τον βάφτισαν η Παξινού κι ο Μινωτής. Δεν γινόταν λοιπόν να ξεφύγει από το μικρόβιο του θεάτρου. Τον αγαπώ πολύ και καμαρώνω για εκείνον».
Λάμπρος Κωνσταντάρας
Είναι γνωστό πως ήταν ο τύπος του μποέμ, του φλογερού εραστή και του ποδόγυρου. Φύση ελεύθερη, ανήσυχη και περιπετειώδης, αρνιόταν με πάθος να εγκλωβιστεί στα στενά όρια ενός γάμου. Ο έρωτάς του όμως για την όμορφη Γιούλη τον οδήγησε στα σκαλιά της εκκλησίας και πολύ σύντομα γεννήθηκε, το 1946, ο γιος του Δημήτρης. Εκείνος βέβαια αρχικά δεν έδειχνε να πολυενθουσιάζεται από το γεγονός. Η πρώτη εντύπωση του Λάμπρου ήταν απογοητευτική καθώς έβρισκε το νεογέννητο άσχημο, ζαρωμένο, με δυο εξογκώματα στο κεφάλι του. Πολύ σύντομα συνειδητοποίησε ότι ήταν η ιδέα του και πως το μωρό τού έμοιαζε. Άρχισε πλέον να του αρέσει που απέκτησε έναν γιο. Ο μικρός Δημήτρης δεν προλάβαινε να παίρνει δώρα απ’ τον μπαμπά
του. Ο Λάμπρος όμως χώρισε με τη Γιούλη και ο μικρός Δημήτρης ένιωσε έντονα την έλλειψη του πατέρα. Ο ίδιος μου είχε πει: «Για μένα ο πατέρας μου ήταν ο ήρωάς μου. Όχι γιατί ήταν ο σπουδαίος Λάμπρος Κωνσταντάρας, ο γνωστός και λαοφιλής ηθοποιός, αλλά γιατί απλά ήταν ο πατέρας μου. Ναι, μου έλειπε πολύ στα πρώτα χρόνια της
ζωής μου. Δεν τον έβλεπα συχνά – και όχι γιατί δεν γινόταν να έρθει στο σπίτι που ζούσα με τη μητέρα μου, αλλά ίσως γιατί δεν πίστευε κι ο ίδιος πόσο μου έλειπε. Αν ήξερε πόσο τον αγαπούσα και πόσο τον είχα ανάγκη, ίσως να είχε κάνει περισσότερα πράγματα για μένα. Ναι, δεν έζησα παιδικά χρόνια με τον πατέρα μου. Τον έβλεπα αρχικά όταν εκείνος έβρισκε χρόνο και μετά, όταν μεγάλωσα, μόνο όταν εγώ είχα χρόνο να πάω να τον συναντήσω ή όταν με καλούσε να βγούμε έξω. Όταν μεγάλωσα κι έφτασα τα 12-13 χρόνια μου, έπαιρνα την πρωτοβουλία και πήγαινα εγώ και τον έβρισκα. Με έβλεπε συνεχώς δίπλα του, μάθαινε, ήθελε δεν ήθελε, τα νέα μου, την πρόοδό μου στο σχολείο, τις επιτεύξεις μου στον αθλητισμό. Κι ας μη θυμότανε μια φορά τι τάξη πάω. Αυτό το περιστατικό είναι επίσης κάτι που δεν θα ξεπεράσω ποτέ. Όταν με ρώτησε μπροστά σε άλλους “Ρε συ, τι τάξη πας;” ήταν για μένα σοκαριστικό. Δεν μπορούσα να διανοηθώ πως ο πατέρας ο δικός μου δεν ήξερε τι τάξη πάω! Όμως προσπάθησα να το ξεχάσω κι ας έκλαψα πολύ για αυτό. Αισθάνομαι λοιπόν πως τον πατέρα μου τον κέρδισα με τις δικές μου ενέργειες και προσπάθειες μου ενέργειες και προσπάθειες. Και το πέτυχα. Μέσα απ’ όλα αυτά, γύρω και δίπλα από το θέατρο και, κυρίως, στα ποδοσφαιρικά γήπεδα, έχτισα τη ζωή μου με τον πατέρα μου τον Λάμπρο. Φοβάμαι πως αν δεν υπήρχαν αυτά, δεν θα τον είχα γνωρίσει καθόλου».
Αλέκος Αλεξανδράκης
Όσο κι αν υπήρξε ο μέγας καρδιοκατακτητής, σε αντίθεση με τον Κωνσταντάρα ήταν υπέρ του γάμου και της οικογένειας. Ωστόσο είχε κάνει ήδη τρεις γάμους και ακόμη δεν είχε γίνει πατέρας. Κατά τα γυρίσματα της ταινίας “Το δόλωμα” το καλοκαίρι του 1964 στη Ρόδο με πρωταγωνίστρια την Αλίκη Βουγιουκλάκη γνώρισε μια πανέμορφη Ελβετή, που εργαζόταν στο ξενοδοχείο Miramare του θείου της, και την ερωτεύτηκε με την πρώτη ματιά. Τελειώνοντας τα γυρίσματα της πρότεινε να τον ακολουθήσει. Το ειδύλλιο κατέληξε πολύ σύντομα σε γάμο. Ήταν ο τέταρτος για τον Αλέκο, που αισθανόταν πιο ώριμος από ποτέ. Αυτή η κοπέλα τον ηρεμούσε. Του δημιουργούσε αισθήματα ασφάλειας και τον ενέπνεε να δημιουργήσει μια οικογένεια που ποτέ μέχρι τότε δεν είχε νιώσει την ανάγκη να δημιουργήσει. Πράγματι, πολύ γρήγορα ήρθε στον κόσμο το πρώτο του παιδί, ο Βάσιας. Ένα κατάξανθο γλυκό αγόρι που ήταν η αδυναμία του Αλέκου. Δεν μπορούσε μέρα μακριά του. Τον έπαιρνε μαζί του στο θέατρο, στα γυρίσματα, στις τουρνέ, όπως και τη γυναίκα του Βερένα. Όλοι μιλούσαν για μια πολύ ευγενική, διακριτική, σοβαρή και καλοσυνάτη κοπέλα, που λάτρευε τον Αλέκο και του το έδειχνε με κάθε τρόπο. Τέσσερα χρόνια αργότερα, την ευτυχία της οικογένειας ήρθε να ολοκληρώσει και το νεότερο μέλος της, αφού γεννήθηκε το κορίτσι που πήρε το όνομα Γιοχάνα (Ιωάννα). Από την ημέρα του γάμου τους πέρασαν πέντε υπέροχα χρόνια και
ο Αλέκος αισθανόταν πως ζούσε μια από τις καλύτερες περιόδους στη ζωή του. Όμως αυτό δεν κράτησε πολύ, αφού στη ζωή του μπήκε με σαρωτικό τρόπο η Νόνικα Γαληνέα και το ζευγάρι χώρισε. Η
Βερένα πήρε τα παιδιά στην Ελβετία, όπου έφτιαξε και εκείνη πάλι τη ζωή της. Ο Βάσιας και η Γιοχάνα μεγάλωσαν μακριά από τον μπαμπά τους, ωστόσο οι σχέσεις τους μαζί του μέχρι και το τέλος της ζωής του ήταν εξαιρετικές.
Δημήτρης Παπαμιχαήλ
Η πιο πολυσυζητημένη και ταραχώδης σχέση πατέρα γιου ήταν αναμφίβολα αυτή του Δημήτρη Παπαμιχαήλ και του γιου του, Γιάννη. Μια σχέση που έγινε αρκετές φορές πρωτοσέλιδο και δίχασε κατ’ εξακολούθηση την κοινή γνώμη. Το άλλοτε ερωτευμένο και θρυλικό ζευγάρι του ελληνικού κινηματογράφου Αλίκη και Δημήτρης κατέληξαν σε σκληρές δικαστικές διαμάχες μετά τον χωρισμό τους, όχι μόνο για το μοίρασμα των περιουσιακών τους στοιχείων, αλλά και για την επιμέλεια του μονάκριβου γιου τους. Οι σχέσεις Δημήτρη – Γιάννη βέβαια ποτέ δεν ήταν οι καλύτερες, όμως έγιναν ακόμη χειρότερες μετά τον θάνατο της Αλίκης και όταν ο σπουδαίος ηθοποιός αποφάσισε στη διαθήκη του να αποκληρώσει τον γιο του. Αυτό ήταν κάτι που ξάφνιασε το πανελλήνιο. Όσο κι αν ο Παπαμιχαήλ όταν γεννήθηκε ο Γιάννης το 1969 έπλεε σε πελάγη ευτυχίας και φωτογραφιζόταν στα λαϊκά περιοδικά της εποχής ως ο πιο ευτυχισμένος πατέρας του κόσμου, τόσο η σχέση τους εξελίχθηκε σε προβληματική, με ακραίες συμπεριφορές. Ο ίδιος ο Γιάννης είχε δηλώσει αργότερα σε τηλεοπτικές του συνεντεύξεις: «Όταν ήμουν μικρός, έβαζα συνέχεια ένα τραγούδι και απ’ τα νεύρα του ο πατέρας μου μου έσπασε το δισκάκι. Τρόμαξα πολύ. Γενικά είχε αυτές τις βίαιες εξάρσεις. Τον φοβόμουν, ειδικά όταν μάλωναν με τη μητέρα μου πέρα από τα επιτρεπτά επίπεδα. Και ειδικά όταν δεν ξέρεις γιατί γίνεται όλο αυτό, φοβάσαι. Η μητέρα μου ήταν ένας πολύ ήρεμος άνθρωπος. Είχα ψηλότερα τη μητέρα μου γιατί το 90% του χρόνου το περνούσα μαζί της. Τον πατέρα μου τον θεωρούσα τον καλύτερο Έλληνα ηθοποιό, αλλά από μικρός ένιωθα πως δεν θα ήθελα ποτέ να του μοιάσω μεγαλώνοντας. Με τη διαθήκη του ίσως ήθελε να εκφράσει την πικρία του. Υποσυνείδητα έγινα η Αλίκη στο μυαλό του. Όπως μάλωνε με τη μητέρα μου για το τι ανήκει σε ποιον, έτσι έκανε και σε μένα. Ένιωσα ότι με τη διαθήκη με πήρε μαζί του στον τάφο. Δεν μπορείς να διαλύσεις το παιδί σου δημόσια. Αυτό δείχνει εκείνη τη στιγμή έναν άνθρωπο χωρίς συναισθήματα. Άσχετα αν τώρα του τα έχω συγχωρήσει όλα».
