Η Νόνικα Γαληνέα, η τελευταία σταρ της γενιάς της, η φινετσάτη κοσμοπολίτισσα πρωταγωνίστρια που σύστησε στο ελληνικό κοινό –και ως μεταφράστρια και αργότερα ως παραγωγός– το αστικό θέατρο, πάντα πίστευε ότι «σημασία έχουν οι πράξεις μας. Μόνο οι πράξεις μας δείχνουν αυτό που πραγματικά είμαστε».
Η μικρή Αντιγόνη, όπως ήταν το βαφτιστικό της όνομα, γεννημένη το 1938, κόρη του δικηγόρου Πέτρου Γαληνέα και της Ντορέτ Καραϊωσηφόγλου, μεγάλωσε σε μια αστική οικογένεια που της εξασφάλιζε όλες τις προϋποθέσεις μιας άνετης, πλουσιοπάροχης ζωής, οπωσδήποτε μακριά από το θέατρο.
Στα μέσα της δεκαετίας του ’50 παντρεύτηκε τον νευρολόγο Νίκο Μουτούση, έζησαν μαζί πέντε χρόνια εγκατεστημένοι στο Παρίσι, όπου απέκτησαν τις δίδυμες κόρες τους Αλεξία και Αριέττα Μουτούση, και έγκυος στην τρίτη κόρη τους Αμαλία Μουτούση επέστρεψε χωρισμένη πλέον στην Ελλάδα. Το πεπρωμένο της την οδήγησε στο Υπόγειο του Θεάτρου Τέχνης
Η μοιραία συνάντηση της Νόνικας Γαληνέα με τον Κάρολο Κουν
«Με έβγαλε στους Όρνιθες». Έκανα την Κουκουβάγια. Όλη μέρα έκανα πρόβα στο στυλιζαρισμένο παίξιμο που απαιτούσε ο ρόλος. Θυμάμαι πως έκανα την Κουκουβάγια και μέσα στο ταξί την ώρα που πήγαινα στο Θέατρο Τέχνης. Ο ταξιτζής με είδε απ’ τον καθρέφτη, τρόμαξε, σταμάτησε το ταξί και μου είπε: “Μήπως δεν αισθάνεστε καλά, να πάμε σε κανένα νοσοκομείο;”. Ήμασταν τρεις Κουκουβάγιες, η Εύα Κοταμανίδου, η Δέσποινα Μπεμπεδέλη κι εγώ. Μια μέρα στην πρόβα είπε ο Κουν: “Κοιτάτε τη Μουτούση. Αυτή είναι Κουκουβάγια!”»
Διαβάστε περισσότερα στο περιοδικό ΟΚ! που κυκλοφορεί στα περίπτερα.
