Ο Λάρι Μπερντ είπε αντίο στο μπάσκετ, το NBA και τους Μπόστον Σέλτικς με τη συνέντευξη Τύπου της 18ης Αυγούστου 1992.
Ο Κόμπι Μπράιαντ βρισκόταν στα πολύ καλά του όταν ρωτήθηκε για την κορυφαία του πεντάδα όλων των εποχών στο NBA. Ήταν το 2009, ο Κόμπε είχε αποχωριστεί την αφάνα ως σύμβολο της πρώτης νεότητας, ο Σακίλ είχε φύγει από χρόνια και ο ίδιος είχε οδηγήσει τους Λέικερς στην κατάκτηση του πρωταθλήματος, στους τελικούς με τους Ορλάντο Μάτζικ.
Το τέταρτο δαχτυλίδι του -το πρώτο χωρίς τον Ο’ Νιλ- τον έβαλε ξανά, ύστερα από χρονιές που οι Λέικερς με δύσκολία έμπαιναν στα Playoffs, σε τροχιά μυθολογίας. Το προηγούμενο χρόνο, μάλιστα, έφτασαν σε τελικούς για πρώτη φορά από το 2004, αλλά έχασαν από τους Μπόστον Σέλτικς στα έξι παιχνίδια.
Ο Μπράιαντ, τέλος πάντων, βρισκόταν στην… Disneyland όταν ρωτήθηκε από δημοσιογράφο του ESPN για την κορυφαία πεντάδα του. Εκεί που δυσκολεύτηκε, ήταν να βρει το πεντάρι του.
Του ήταν δύσκολο να διαλέξει ανάμεσα στον Γουίλτ Τσάμπερλεϊν και τον Καρίμ-Αμπντούλ Τζαμπάρ. Οι άλλοι τέσσερις του βγήκαν αβίαστα.
Πλέι μέικερ ήταν ο Μάτζικ Τζόνσον, στο «2» ο Μάικλ Τζόρνταν, πάουερ φόργουορντ ο Μπιλ Ράσελ και σέντερ ο Γουίλτ.
Και στο «3», ο Λάρι Μπερντ.
Δεν ήταν απλό το NBA τη δεκαετία του ’80. Μόνο και μόνο η διαφήμιση που γινόταν στην κόντρα του Μάτζικ με τον Μπερντ και η ευγνωμοσύνη που επιδεικνυόταν στους τελικούς του 1984, που έφτασαν στα εφτά παιχνίδια και άλλαξαν τον εμπορικό και τον αγοραστικό ρου του πρωταθλήματος, αρκούσε ώστε τα αλάνια να είναι έτοιμα για τσαμπουκά.
Ο Λάρι Μπερντ δεν ήταν απλώς λευκό: ήταν η επιτομή του ρατσιστή τσιφλικά. Κοκκινομάλλης, πιο άσπρος από κενοτάφιο, με μαλλιά ατημέλητα και με καταγωγή από την Ιντιάνα, που κατέληξε στην ομάδα των λευκών, τους Μπόστον Σέλτικς, με τον φαλακρό θρύλο, τον Ρεντ Άουερμπαχ, που συνήθιζε να ανάβει πούρο για να γιορτάζει τις νίκες της ομάδας πριν τη λήξη των παιχνιδιών.
Διαβάστε περισσότερα στο SportDay.gr
