Ο Λάμπρος Κωνσταντάρας είναι από τους ηθοποιούς του ελληνικού κινηματογράφου που έχει αγαπηθεί όσο κανείς. Οι ταινίες στις οποίες έχει πρωταγωνιστήσει συνεχίζουν να έχουν μεγάλη ανταπόκριση ακόμα και 37 χρόνια μετά τον θάνατό του. Λίγοι βέβαια είναι αυτοί που γνωρίζουν ότι η καριέρα του στην υποκριτική ξεκίνησε από το Παρίσι. Μάλιστα, είχε βρεθεί στην γαλλική πρωτεύουσα με άλλη αφορμή.
Ο δημοσιογράφος και συλλέκτης φωτογραφιών, Άρης Λουπάσης, περιέγραψε την πορεία του στη γαλλική πόλη. Αποκάλυψε μάλιστα πως ο Λάμπρος Κωνσταντάρας εργαζόταν το 1931 στον διάσημο οίκο κοσμημάτων Cartier.
«Ο 22χρονος Λάμπρος Κωνσταντάρας σε ένα υπέροχο φωτογραφικό πορτραίτο στο Παρίσι το ’35 όπου εμφανίζεται ως ηθοποιός στο θέατρο και τον κινηματογράφο. Ο μεγάλος Έλληνας ηθοποιός καταφθάνει στην γαλλική πρωτεύουσα το ’31 μετά από προτροπή του θείου του Αχιλλέα για να σπουδάσει την τέχνη της χρυσοχοΐας συνεχίζοντας την παράδοση της οικογενειακής επιχείρησης που διατηρεί γνωστό κοσμηματοπωλείο στο κέντρο της Αθήνας», περιγράφει ο Άρης Λουπάσης κάτω από ένα σπάνιο πορτραίτο του Λάμπρου Κωνσταντάρα.
«Εκεί θα εργασθεί στον διάσημο οίκο κοσμημάτων Cartier με τον ίδιο τον ιδιοκτήτη να είναι πρόθυμος να τον αναλάβει και να τον στηρίξει για να μάθει την συγκεκριμένη τέχνη με τον καλύτερο τρόπο. Η κοσμική και μποέμικη ζωή του Παρισιού συνεπαίρνει τον νεαρό Λάμπρο ο οποίος σύντομα αποχωρεί από τον οίκο καθώς δεν μπορεί να αντεπεξέλθει στις καθημερινές υποχρεώσεις».
Και συνεχίζει: «Η αριστοκρατική και φίνα παρουσία του θα αποτελέσει το διαβατήριο για να γίνει μοντέλο σε διαφημίσεις της εποχής και στην συνέχεια η γνωριμία με τον ηθοποιό Φερνάν Μπελάν θα είναι η αφορμή να ασχοληθεί με την υποκριτική συμμετέχοντας σε παράσταση ως κομπάρσος υποδυόμενος έναν Ινδό. Στην συγκεκριμένη παράσταση διακρίνει την επιβλητική και ξεχωριστή προσωπικότητά του ο γνωστός Γάλλος ηθοποιός Λουί Ζουβέ ο οποίος του προτείνει να σπουδάσει στην σχολή του συμμετέχοντας παράλληλα και σε δικές του παραστάσεις. Με το ψευδώνυμο Constant Darras εμφανίζεται στις Παριζιάνικες σκηνές και σε έξι ταινίες του γαλλικού κινηματογράφου προκαλώντας ιδιαίτερη αίσθηση στο κοινό καθώς υπήρξε πραγματικά ένας καλλονός της εποχής».
Για την επιστροφή του στην Ελλάδα σημειώνει: «Το ’38 επιστρέφει στην Ελλάδα για να εκπληρώσει τις στρατιωτικές υποχρεώσεις και εμφανίζεται παράλληλα στην σκηνή δίπλα στην μεγάλη κυρία του θεάτρου Κατερίνα Ανδρεάδη στην παράσταση “Τα παράσημα της γριούλας”. Στο ξέσπασμα του πολέμου βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του μετώπου και με την επιστροφή του ξεκινάει μια λαμπρή καλλιτεχνική πορεία σαράντα χρόνων γεμάτη πρωτιές και επιτυχίες. Ο “άρχοντας” του ελληνικού θεάτρου και ένα “διαμάντι” του ελληνικού κινηματογράφου με την στόφα σπουδαίου ηθοποιού ευρείας γκάμας ρεπερτορίου που προσέφερε απλόχερα στο κοινό που τον αγάπησε ατέλειωτες συγκινητικές στιγμές».
