Τρυφερές και προστατευτικές με τα παιδιά τους, πάντα εκεί στο πρώτο κλάμα και στις μεγάλες χαρές τους. Κατάφεραν να συνδυάσουν την καριέρα με τη μητρότητα, ενώ κάποιες επέλεξαν κάτι ιδιαίτερα τολμηρό για εκείνα τα χρόνια, να κάνουν ένα παιδί εκτός γάμου. Με αφορμή τη Γιορτή της Μητέρας την Κυριακή 8 Μαΐου, ο Μάκης Δελαπόρτας θυμάται για το περιοδικό ΟΚ! τις λαμπερές πρωταγωνίστριες της χρυσής εποχής του ελληνικού κινηματογράφου στον πιο σημαντικό ρόλο της ζωής τους, αυτόν της μητέρας. Ανάμεσα σε αυτές και η Αλίκη Βουγιουκλάκη.
Αλίκη Βουγιουκλάκη
«Η δασκάλα με τα χρυσά μαλλιά» θα αποδειχτεί ότι ήταν η πιο γούρικη ταινία της, αφού κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων διαπίστωσε πως ήταν και έγκυος. Είχαν προηγηθεί δύο αποβολές. Γύριζε τη συγκεκριμένη ταινία στη Μακρυνίτσα, στο Πήλιο, και ξαφνικά μια μέρα ένιωσε έντονη ζαλάδα. Κάτι υποψιάστηκε και για αυτό έστειλε την αμπιγιέζ της, τη Μαρία Σαββαΐδου, να πάει στον Βόλο και να της αγοράσει ένα τεστ εγκυμοσύνης. Το τεστ βγήκε θετικό και η αμπιγιέζ της έκανε μια τούμπα από τη χαρά της, όπως της το ’χε τάξει. Όλο το συνεργείο μόλις το πληροφορήθηκε σταμάτησε το γύρισμα και έστησε ένα τρικούβερτο γλέντι με αρνιά, σούβλες, κρασί και σπάσιμο πιάτων για να γιορτάσουν το χαρμόσυνο γεγονός.
Όμως η εγκυμοσύνη της Αλίκης απαιτούσε ιδιαίτερη προσοχή και ακινησία. Ο γυναικολόγος της Νίκος Παπανικολάου συνέστησε αποχή από οποιαδήποτε δραστηριότητα, αν ήθελε να κρατήσει το παιδί. Η Αλίκη υπάκουσε πιστά στις συμβουλές του και απομονώθηκε στο σπίτι της στην οδό Στησιχόρου, διακόπτοντας τα γυρίσματα της «Δασκάλας», ενώ απείχε για έναν ολόκληρο σχεδόν χρόνο και από τις θεατρικές της εμφανίσεις. Η Αλίκη ουσιαστικά απείχε από τα πάντα. Ωστόσο δεν αρνούνταν αραιά και πού να φωτογραφηθεί στα λαϊκά περιοδικά της εποχής, καθώς η εγκυμοσύνη της προχωρούσε και το κοινό διψούσε να μάθει πώς αισθάνεται η αγαπημένη τους σταρ και πώς περιμένει τον «πελαργό» που σε λίγο θα είναι κοντά της.
Η αλήθεια είναι ότι μέχρι ο γιατρός να της πει πως δεν διατρέχει κανένα κίνδυνο πλέον το μωρό, πέρασαν τέσσερις μήνες. Τέσσερις μήνες εντελώς ακίνητη, με την αγωνία να τη διακατέχει νύχτα-μέρα. «Παναγιά μου, κάνε το θαύμα σου αυτή τη φορά» έλεγε και ξανάλεγε. Όταν ο κύριος Παπανικολάου της είπε μια μέρα ότι μπορεί να πιστεύει πως συγκαταλέγεται στις μέλλουσες μαμάδες, εκείνη ξέσπασε σε κλάματα και του φίλησε τα χέρια. Ακόμη μια φορά είχε νικήσει με την επιμονή και το πείσμα της. Και αισθανόταν πως τούτη η νίκη ήταν η μεγαλύτερη. Η πιο σημαντική της ζωής της. Ώρες ολόκληρες με τα μάτια καρφωμένα στο ταβάνι οραματιζόταν τη μορφή του παιδιού που περίμενε και προσευχόταν! Όλη η Ελλάδα περίμενε με αγωνία την εξέλιξη της εγκυμοσύνης της εθνικής σταρ. Απλές γυναίκες τής έστελναν γράμματα με ευχές και συμβουλές, εικόνες, σταυρουδάκια, φυλαχτά. Η γιαγιά Έμυ ετοίμαζε τα μωρουδιακά. Ο Δημήτρης διακοσμούσε το παιδικό δωμάτιο χωρίς να ξέρει το φύλο του παιδιού για να επιλέξει τα χρώματα. «Γερό να ’ναι κι ό,τι να ’ναι» έλεγε. «Αν και κάτι μου λέει πως θα είναι γιος».
Μια μέρα η Τζένη Καρέζη επισκέφτηκε την Αλίκη να τη δει και να της ευχηθεί. Ήταν και εκείνη έγκυος ακριβώς την ίδια περίοδο με την Αλίκη, αλλά υπό ευνοϊκές συνθήκες. Μπορούσε να βγαίνει, να περπατάει, να κυκλοφορεί. Η Αλίκη την ευχαρίστησε και της ευχήθηκε με τη σειρά της. Οι φήμες για τον ανταγωνισμό των δύο σταρ ήταν απλά φήμες και η μεταξύ τους αντιπαλότητα κατασκεύασμα των κινηματογραφικών εταιρειών και των λαϊκών εντύπων. Ήταν πάντα φίλες και αγαπούσε η μία την άλλη.
Εκείνη την Τρίτη στις 3 Ιουνίου του 1969 η Αλίκη πόζαρε στη βεράντα του σπιτιού της για το εξώφυλλο του περιοδικού «Ρομάντζο». Είχε όμως κουραστεί και παρακάλεσε το συνεργείο να βιαστούν: «Άντε, βρε παιδιά, θα με κάνετε να γεννήσω πριν από την ώρα μου» τους είπε. Και γέννησε πράγματι πριν από την ώρα της. Ήταν 4 Ιουνίου 1969. Την επόμενη μέρα δηλαδή. Ο Δημήτρης το προηγούμενο βράδυ είχε νυχτερινό γύρισμα για το «Λεβεντόπαιδο» και έλειπε από το σπίτι. Γύρω στις 10.00 το βράδυ η Αλίκη ένιωσε έναν δυνατό πόνο. Στην αρχή δεν έδωσε σημασία, αλλά μετά οι πόνοι επιδεινώθηκαν. Ανησύχησε και πήρε αμέσως τον γιατρό της και τον Δημήτρη στο στούντιο. Σε λίγο στο σπίτι της είχαν καταφτάσει η μητέρα της, ο αδελφός της, ο Φίνος, ο γιατρός και ο Δημήτρης.
Αμέσως με ολόκληρη συνοδεία μεταφέρθηκε στο Μαιευτήριο Αθηνών, όλο το προσωπικό κινητοποιήθηκε μέσα σε λίγα λεπτά και η Αλίκη οδηγήθηκε στο χειρουργείο για την προκαθορισμένη καισαρική. Όλα πήγαν καλά και γύρω στις 3.30 το πρωί μια νοσοκόμα φώναξε: «Ο κύριος Παπαμιχαήλ να ανέβει να δει τον γιο του. Να σας ζήσει!». Ο Δημήτρης ξέσπασε σε λυγμούς. Ανέβηκε τρέχοντας τις σκάλες και φώναξε: «Να δω τον γιο μου, τον Γιάννη μου». Όταν του έδειξε το μωρό ο κύριος Παπανικολάου, ο Δημήτρης ρώτησε: «Γιατρέ, είναι καλά και οι δύο;». «Και οι δύο είναι καλά» του απάντησε. «Μην ανησυχείς. Ο γιος σου γεννήθηκε 2 κιλά και 800 γραμμάρια. Η Αλίκη είναι μια χαρά». Ο Δημήτρης είχε μαζί του ένα μικρό μαγνητόφωνο και μαγνητοφώνησε το πρώτο κλάμα του γιου του.
Την άλλη μέρα ο θάλαμος 225 είχε γίνει ανθοκήπιο από τις ατελείωτες ανθοδέσμες που κατέφταναν από γνωστούς και άγνωστους φίλους του ζευγαριού, ενώ είχαν ανοιχτεί περίπου τριάντα μπουκάλια σαμπάνιας. Το απόγευμα γύρω στις 5.00 κατέφτασε στο μαιευτήριο και η Τζέλλα Φίνου (η γυναίκα του Φίνου) και μέλλουσα νονά του Γιάννη. Κρέμασε στην κούνια του ένα χρυσό εικόνισμα με λίθους μεγάλης αξίας. Όταν ρώτησαν τον Δημήτρη αν το παιδί τού έμοιαζε, εκείνος απάντησε: «Αφού είναι αγόρι, μοιάζει σε μένα. Αν ήταν κορίτσι, θα έμοιαζε στην Αλίκη». Εκείνη, όμορφη όσο ποτέ, ήρεμη και χαμογελαστή, κρατούσε στην αγκαλιά της τον γιο της και αισθανόταν πως κρατούσε όλο τον κόσμο.
Το όνομα του παιδιού ήταν προαποφασισμένο αφού τους πατεράδες της Αλίκης, του Δημήτρη και του Φίνου τους έλεγαν Γιάννη. Όταν ζήτησαν από τον Δημήτρη να κάνει κάποια δήλωση για το ευτυχές γεγονός, εκείνος απάντησε: «Σε τέτοιες ευτυχισμένες στιγμές ούτε ξέρεις τι κάνεις ούτε τι λες. Εκείνο που μπορώ να πω με βεβαιότητα είναι πως η Αλίκη κέρδισε μία ακόμη μεγάλη και δύσκολη μάχη. Τη δυσκολότερη. Αλλά έφτασε να ζήσει την ωραιότερη στιγμή της ζωής της. Να αποκτήσει το παιδί που τόσο ήθελε. Και το απέκτησε. Εμένα μου αρκεί που έχω και τους δύο υγιείς στην αγκαλιά μου. Είμαστε μια ολοκληρωμένη, ευτυχισμένη οικογένεια». Οι δηλώσεις βέβαια στον Τύπο ήταν πολύ μακριά από την αλήθεια που ζούσε το ζευγάρι. Οι πρώτοι σοβαροί τριγμοί είχαν ταρακουνήσει γερά τη σχέση τους και πριν από τη γέννηση του μικρού Γιαννάκη, αλλά ούτε κι αυτή κατάφερε να φέρει τη σύμπνοια μεταξύ τους. Το κοινό όμως τους ήθελε μαζί. Είναι η εποχή που οι φωτογραφίες τους βρίσκονται σε πολλά λαϊκά νοικοκυριά ακόμη και στο εικονοστάσιο!
Η Αλίκη με τον μοναχογιό της στο σπίτι τους στην οδό Στησιχόρου, αρχές του ’70. 
Κείμενο και φωτογραφίες: Μάκης Δελαπόρτας
Διαβάστε περισσότερα στο ΟΚ! που κυκλοφορεί με Τα Νέα Σαββατοκύριακο.
