Πώς η νεαρή εκπαιδευτικό με καταγωγή από την Ευτυτανία κατάφερε μέσα σε λίγα μόνο χρόνια να μεταπηδήσει στην πολιτική, αποτελώντας πλέον «ισχυρό χαρτί» της κυβέρνησης, που της εμπιστεύεται θέσεις-κλειδιά.

Η Υφυπουργός Τουρισμού Σοφία Ζαχαράκη μιλά στο ΟΚ! και τη Σοφία Τουντούρη με φόντο την επίσημη επανεκκίνηση της τουριστικής σεζόν σήμερα, Σάββατο 15 Μαΐου, ένα προσωπικό στοίχημα τόσο της ίδιας, όσο και της Κυβέρνησης.

Για δώδεκα περίπου χρόνια δίδασκε σε ιδιωτικά και δημόσια σχολεία ως καθηγήτρια Αγγλικών, με έντονο πάντα το ενδιαφέρον της για τις διεθνείς σχέσεις. Ήταν ανέκαθεν πολιτικοποιημένη, όμως δεν είχε ποτέ περάσει από το μυαλό της η ενασχόληση με την πολιτική. Το 2012 αναλαμβάνει θέση συμβούλου στο υπουργείο Ανάπτυξης με υπουργό τότε τον Κωστή Χατζηδάκη και τον Αύγουστο του 2016 ορίζεται αναπληρώτρια εκπρόσωπος Τύπου της
Νέας Δημοκρατίας. «Όταν το 2016 μου πρότεινε ο Κυριάκος Μητσοτάκης τη θέση της αναπληρώτριας εκπροσώπου, ήταν μια πραγματική έκπληξη για μένα! Δεν είχα ξανασταθεί ποτέ μπροστά από κάμερα. Ήταν πάρα πολύ δύσκολο και είχε πολύ καρδιοχτύπι αυτή η διαδικασία. Το δούλεψα μέρα με τη μέρα» αναφέρει η ίδια και κάπως έτσι ξεκινά η κουβέντα μας. Με όπλο της το ότι ήταν ανέκαθεν εξαιρετικά μελετηρή και στοχοπροσηλωμένη, άρχισε να αποκτά μεγαλύτερη άνεση μπροστά στον φακό. «Προσπάθησα να βελτιώνομαι καθημερινά και να μαθαίνω μέσα από τα λάθη μου. Ακόμη, βέβαια, έχω άγχος πριν από τις τηλεοπτικές εμφανίσεις. Μπορεί να μη φαίνεται, αλλά η καρδούλα μου το ξέρει!» αποκαλύπτει και προσθέτει: «Στον δημόσιο λόγο είναι ένα σύνολο πραγμάτων που πρέπει να προσέξεις καθώς αξιολογείσαι πολύ αυστηρά. Η μητέρα μου μου λέει: “Να μιλάς κατανοητά για να σε καταλαβαίνουμε όλοι”. Στην αρχή, θυμάμαι, μου έλεγε ότι μιλούσα πιο αυστηρά χρησιμοποιώντας κλισέ».

ΑΝΟΙΓΜΑ ΤΟΥ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ: ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΣΤΟΙΧΗΜΑ

Η έναρξη της φετινής τουριστικής σεζόν αποτελεί γεγονός και αναρωτιέμαι αν σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της τα πράγματα θα είναι καλύτερα από πέρσι και αν τελικά είναι ένα στοίχημα που η χώρα μας πρόκειται να κερδίσει. «Θα είναι καλύτερα από πέρσι. Το πολύ σημαντικό είναι πως έχουμε την παρακαταθήκη που μας άφησε η περσινή πρώτη εμπειρία της πανδημίας και των επιπτώσεων αυτής στον τουρισμό. Φέτος έχουμε περισσότερα όπλα στη φαρέτρα μας» απαντά με συγκρατημένη αισιοδοξία. Οι τουρίστες θα μπορούν να επισκεφτούν τη χώρα μας εάν έχουν εμβολιαστεί και με τις δύο δόσεις, εάν έχουν αναρρώσει από κορονοϊό ή αν έχουν αρνητικό τεστ. Συγκεκριμένα, όπως αναφέρει, οι γραμμές άμυνας είναι πέντε: Τα πιστοποιητικά πριν από την άφιξη των ταξιδιωτών στην Ελλάδα, η ενεργοποίηση δειγματοληπτικών ελέγχων στις πύλες εισόδου της χώρας, τα ξενοδοχεία καραντίνας για τα περιστατικά Covid-19 που θα εντοπιστούν, οι εμβολιασμοί που προχωρούν και επιταχύνονται και τα επικαιροποιημένα υγειονομικά πρωτόκολλα. «Το στοίχημα που κερδήθηκε πέρσι ήταν και αυτό που πήραν οι ξένοι μαζί στις αποσκευές τους. Αυτό το αίσθημα ασφάλειας που ένιωθαν στη χώρα μας» τονίζει, ενώ για το αν έχει αγωνία στο πώς θα λειτουργήσει επιτυχώς το σχέδιο για τον Τουρισμό απαντά: «Έχω προσμονή. Είναι μια συλλογική προσπάθεια. Αυτό που θα κάνει ο εργαζόμενος στο ξενοδοχείο, στην εστίαση, ο καθένας από μας ξεχωριστά. Όποιος ταξιδιώτης έχει εμβολιαστεί ή έχει πιστοποιητικό ανάρρωσης ή αρνητικού τεστ θα μπορεί να έρχεται στην Ελλάδα. Το πιστοποιητικό μπορεί να είναι ψηφιακό ή έντυπο. Αυτό θα ισχύει μέχρι την υιοθέτηση του πράσινου πιστοποιητικού –(σ.σ. έρχεται στην Ελλάδα στη 1 Ιουνίου)–, που ήταν και πρωτοβουλία του Έλληνα πρωθυπουργού και αγκαλιάστηκε αμέσως. Ενώ στην Ελλάδα κάποιοι το αμφισβήτησαν στην αρχή, ευρωπαϊκά έγινε πολιτική προτεραιότητα. Είναι σημαντικό η χώρα μας να γίνεται πρωταγωνιστής και να παίρνει πρωτοβουλίες και στο κομμάτι του τουρισμού και της φιλοξενίας». Όσο για την καθημερινότητά της σε αυτή την απαιτητική και κρίσιμη περίοδο, «Είναι μια πολύ δημιουργική τρέλα. Ερχόμενη από το υπουργείο Παιδείας πριν από τέσσερις μήνες, θα έλεγα ότι περίμενα με αγωνία να γνωρίσω καλύτερα τον κόσμο του τουρισμού, με τον οποίο είχα κάποια επαφή εξαιτίας της οικογενειακής μας ενασχόλησης στο Καρπενήσι, όπου οι θείοι μου διατηρούν δύο ξενοδοχεία μέσα στην πόλη. Το να ασχοληθώ με το κομμάτι του τουρισμού ουσαι στικά ήταν για μένα μια τεράστια τιμή και μια μεγάλη πρόκληση. Το να το κάνεις δε σε μια τέτοια περίοδο, όπου δεν υπάρχουν όροι κανονικότητας αλλά όλα είναι ένας καθημερινός αγώνας, τοποθετεί τον πήχη ακόμη υψηλότερα».

Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΜΕ ΤΟΝ ΚΟΡΟΝΟΪΟ

Πριν από λίγες μέρες η Σοφία Ζαχαράκη διαγνώστηκε θετική στον κορονοϊό. Η ίδια το αντιμετωπίζει με ψυχραιμία δίνοντας παράλληλα ένα μήνυμα για άμεσο εμβολιασμό. «Ναι, πράγματι. Eίμαι στο σπίτι με τα συνήθη συμπτώματα του κορονοϊού. Πολύ έντονος πονοκέφαλος και κόπωση. Εμφανίστηκε πυρετός και λίγος βήχας και ακολουθώ ακριβώς αυτά τα οποία με συμβουλεύει ο γιατρός. Βιταμίνες, αντιβίωση και οτιδήποτε άλλο χρειάζεται. Δυστυχώς συνέβη μία μέρα πριν πάω να εμβολιαστώ, αλλά και σε μία πολύ έντονη περίοδο για το υπουργείο μας με πάρα πολλές υποχρεώσεις. Προσπαθώ όμως με ψυχραιμία και τη βοήθεια των συνεργατών μου να ρυθμιστούν όλα. Από όλη αυτή την περιπέτεια συγκρατώ ένα μήνυμα: Την τεράστια σημασία του εμβολιασμού. Τον δρόμο έχουν δείξει ήδη οι νέοι στη χώρα μας με τη μαζική συμμετοχή στον εμβολιασμό. Έτσι πρέπει να πορευτούμε για να μπορέσουμε σύντομα να ξαναβρούμε την ελευθερία μας, να ανταμώσουμε με φίλους και γνωστούς και να επιστρέψουμε σε παλιές και νέες συνήθειες».

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΓΙΑ ΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ

Η ίδια αποτελεί το χαρακτηριστικό παράδειγμα ανθρώπου που ασχολείται ενεργά με την πολιτική. «Αυτό είναι και αρκετά πιεστικό. Βλέπεις τα αποτελέσματα των δικών σου πράξεων στον συγγενή, τον γείτονα, σε σένα τον ίδιο. Είμαι ευγνώμων που μου δόθηκε η ευκαιρία αυτή και οφείλουμε να πιστώσουμε στον πρωθυπουργό ότι έδωσε την ευκαιρία σε πολλούς ανθρώπους της γενιάς μας, πολλοί από τους οποίους δεν είχαν σχέση με την πολιτική». Παρακολουθώντας τη διαδρομή της θα έλεγε κανείς πως είναι «ο άνθρωπος για τα δύσκολα». Αναλαμβάνει απαιτητικά χαρτοφυλάκια σε κρίσιμες στιγμές. Από τον Ιούλιο του 2019 μέχρι και τον περασμένο Ιανουάριο θήτευσε ως υφυπουργός Παιδείας. «Ως εκπαιδευτικός ήξερα τους όρους και τις συνθήκες, δεν περίμενα βέβαια ότι όταν αναλαμβάναμε με τόση χαρά και ενθουσιασμό το χαρτοφυλάκιο μαζί με τη Νίκη Κεραμέως επρόκειτο να έχουμε μπροστά μας ένα τόσο μεγάλο εγχείρημα». Αισθάνεται πως άφησε το δικό της αποτύπωμα στον τομέα της Παιδείας; «Νιώθω προσωπικά υπερήφανη που βάλαμε ψυχολόγους στα σχολεία μαζικά, καταφέραμε να επιμορφώσουμε πάνω από 170.000 εκπαιδευτικούς και φυσικά να μεταφέρουμε τη μαγεία της διδασκαλίας στην τάξη στην εξ αποστά- σεως διδασκαλία. Όπως και ότι κάναμε τις εγγραφές στο νηπιαγωγείο ηλεκτρονικές και βοηθήσαμε στο να ενισχυθεί το δίκτυο των σχολείων ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης, κυρίως στην περιφέρεια» λέει και επισημαίνει: «Την ίδια χαρά που νιώθω για τα μεγάλα νιώθω και για τα μικρά. Το γεγονός, για παράδειγμα, ότι στείλαμε tablet σε περιοχές της Ελλάδος που τα παιδιά δεν είχαν ήταν μεγάλη χαρά! Την ίδια προσέγγιση θέλω να έχω και στον Τουρισμό. Να έχουμε επαφή με το κάθε πρό- βλημα ξεχωριστά και να προσπαθούμε, σε συνεργασία με τον υπουργό Χάρη Θεοχάρη και με τα συναρμόδια υπουργεία να τα λύνουμε». Όσο για το τι θαυμάζει στον Κυριάκο Μητσοτάκη, «Δεν κρύβεται στα δύσκολα, βγαίνει μπροστά. Φαίνεται και από τις δημοσκοπήσεις ότι ο κόσμος εμπιστεύεται τις επιλογές του πρωθυπουργού, είναι ο άνθρωπος που έχει το τιμόνι και το στρίβει ανάλογα με την κατάσταση που επικρατεί». Μέσα σε πέντε μόλις χρόνια κατάφερε να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή. Θα την ενδιέφερε, όμως, να είναι υποψήφια στις επόμενες βουλευτικές εκλογές; «Θα σου μιλήσω με ειλικρίνεια. Η αλήθεια είναι ότι εγώ θέλω να ζω τη στιγμή. Αποφεύγω να κάνω σχέδια γιατί βλέπεις ότι, όπως και στην περίοδο πανδημίας, όλα ανατρέπονται. Θέλω να συνεχίσω να βοηθώ, να συνεισφέρω. Κι αν αυτό οδηγήσει στις βουλευτικές εκλογές ή σε μια άλλη διαδικασία μάχης, θα το κάνω. Πάντα μου αρέσει να μάχομαι».

ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΑ ΚΑΙ FAKE NEWS

Κόρη θεολόγου και λυκειάρχη στο σχολείο των Αμπελοκήπων, η πορεία της φαινόταν προδιαγεγραμμένη. «Ήθελα και εγώ να ακολουθήσω τα βήματα του πατέρα μου καθώς ήταν πολύ κοντά στα ενδιαφέροντά μου. Ωστόσο, προσπάθησα να διευρύνω τις γνώσεις μου ακαδημαϊκά με τα μεταπτυχιακά μου». Οι γονείς της ήταν ανέκαθεν υποστηρικτικοί, αν και αρχικά ξαφνιάστη- καν με την απόφασή της να μεταπηδήσει από την εκπαίδευση στην πολιτική. «Τους είναι άγνωστο το πεδίο της πολιτικής γιατί κανείς από την οικογένειά μου δεν έχει ασχοληθεί με αυτό, και μάλιστα τόσο ενεργά. Νιώθουν περήφανοι, μπορεί να μην το εκφράζουν πάντα, αλλά το καταλαβαίνω και από την ηθική υποστήριξη που παίρνω από εκείνους. Αισθάνονται πολύ περήφανοι και κάθε φορά που τους παίρνει τηλέφωνο κάποιος συγγενής, φίλος ή παλιός συνάδελφος του μπαμπά μου και τους λέει: “Είδα την κόρη σου στην τηλεόραση”, νομίζω ότι μιλάνε αρκετή ώρα για αυτό. Ίσως και περισσότερη από ό,τι μου αξίζει!» λέει γελώντας. Κάνοντας μια απλή αναζήτηση στο Διαδίκτυο είναι πολλά τα δημοσιεύματα που αναφέρουν πως ο Αλέξης Τσίπρας ως μαθητής είχε λυκειάρχη τον πατέρα της. «Δεν ισχύει αυτό –αν και έχει γραφτεί–, είναι λάθος. Ο μπαμπάς μου ήταν δίπλα από το σχολείο του Αλέξη Τσίπρα, στο τεχνικό λύκειο, ενώ ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης στο πολυκλαδικό. Αυτό ήταν fake news» εξηγεί. Δεν έχει πάρει ποτέ τηλέφωνο να διαμαρτυρηθεί για δημοσίευμα που αφορά το πρόσωπό της, ωστόσο υπήρξε συγκεκριμένο άρθρο στο παρελθόν που την ενόχλησε. «Με είχε στενοχωρήσει ένα δημοσίευμα που είχε γραφτεί για το ότι δεν έχω δικαίωμα να παίρνω αποφάσεις ως υφυπουργός Παιδείας ενώ δεν έχω παιδιά. Ποτέ, όμως, δεν έχω πάρει κανέναν τηλέφωνο, ό,τι κι αν έχει γραφτεί για μένα. Αν και νομίζω ότι γενικά οι δημοσιογράφοι μού έχουν φερθεί καλά» επισημαίνει.

Ο ΓΑΜΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ

Γυναίκα της εποχής της, είναι ενεργή στα social media, παρακολουθεί τις εξελίξεις, και μάλιστα συνομιλεί με τους πρώην μαθητές της στο Instagram ακούγοντας τις συμβουλές τους αλλά και την κριτική τους. Το τελευταίο βιβλίο που διάβασε ήταν του Μπαράκ Ομπάμα, τη Γη της Επαγγελίας, τον οποίο και θαυμάζει. Ο πρώτος άνθρωπος που καλεί στα ευχάριστα –και τα δύσκολα– είναι η κατά τρία χρόνια μικρότερη αδελφή της, που μαζί με τον γαμπρό της αποτελούν τους καλύτερους φίλους της. Άραγε υπάρχει κάτι που να λείπει αυτή τη στιγμή από τη ζωή της; «Νιώθω πολύ πλήρης. Ίσως να μου λείπει το να κάνω περισσότερη γυμναστική» απαντά χαμογελώντας. Τη ρωτώ εάν στη διαδρομή της ένιωσε ποτέ την αμφισβήτηση ή έντονο ανταγωνισμό. «Σε ό,τι αφορά τον ανταγωνισμό, φυσικά και υπάρχει αλλά δεν είναι αυτή τη στιγμή κάτι που μπορείς να προτάξεις γιατί τα προβλήματα είναι πολύ πιο επείγοντα. Αν αφήσεις τη διαδικασία του ανταγωνισμού να σε καταβάλει, χάνεις πολύτιμο χρόνο και ενέργεια από το να λύσεις προβλήματα της καθημερινότητας» απαντά και προσθέτει: «Υπάρχουν άνθρωποι που χωρίς να σε γνωρίσουν βιάζονται να σε κρίνουν. Ωστόσο, νομίζω ότι κατά μεγάλο ποσοστό αυτά τα στερεότυπα ανήκουν στο παρελθόν. Δεν θα σταματήσουμε εμείς, οι γυναίκες στην πολιτική, αλλά και φίλες σε άλλους κλάδους να ενδυναμώνουμε τις νεότερες κοπέλες που ακολουθούν, ώστε να πιστεύουν ότι όλα είναι δυνατά και να μην κάμπτονται από κανένα εμπόδιο, να έχουν επιμονή και υπομονή». Είναι, όμως, όλα δυνατά; Συγχρόνως, υπάρχει χρόνος για προσωπική ζωή; «Είναι, όντως, πολύ δύσκολο να συνδυαστούν. Αλλά ας σκεφτούμε όλες τις μητέρες και τους κηδεμόνες που κάνουν αυτό το έξτρα μίλι και τα καταφέρνουν» διευκρινίζει. Σε ό,τι αφορά τη δική της προτεραιότητα, «Αυτή τη στιγμή είναι να τα πάω καλά σ’ αυτό που μου έχουν εμπιστευτεί, έστω πολλές φορές θυσιάζοντας τις υπόλοιπες κοινωνικές και προσωπικές εκφάνσεις της ζωής μου». Καθώς η κουβέντα πηγαίνει στην προσωπική ζωή, δεν μπορώ να μην τη ρωτήσω ποιος είναι ο κατάλληλος σύντροφος για μία επιτυχημένη αλλά και δραστήρια γυναίκα όπως εκείνη. «Κάποιος με αυτοπεποίθηση και ταπεινότητα» απαντά και συνεχίζει: «Από μικρή θυμάμαι ότι ήμουν πολύ καλή μαθήτρια και μελετούσα 12 ώρες την ημέρα. Άρα πρέπει να σου πω ότι δεν έκανα άλλες σκέψεις, όπως ο γάμος, για παράδειγμα. Δεν τις απορρίπτω, απλώς δεν ήταν οι επικρατούσες σκέψεις το να κάνω οικογένεια και παιδιά. Προτεραιότητα ήταν πάντα η δουλειά μου και οι φίλοι μου». Κλείνοντας, αναφέρεται στην πιο δύσκολη προσωπική της στιγμή μέχρι σήμερα. «Ήταν ο θάνατος του θείου μου γιατί έγινε ξαφνικά. Ήταν ηγούμενος σε μια μονή. Είχαμε πολύ στενή σχέση, μια σχέση που δεν είχε χαθεί στον χρόνο. Ήταν ένας πνευματικός άνθρωπος υψηλού διαμετρήματος, ήταν πολύ μεγάλη απώλεια, όχι μόνο για την οικογένειά μας, αλλά και για την ευρύτερη περιοχή της Φθιώτιδας όπου ζούσε. Ήταν μια φωνή που θα μπορούσα να πάρω τηλέφωνο και να είναι αρκετά αυστηρός και ψύχραιμος συνάμα αλλά και υποστηρικτικός για τις αποφάσεις που θα έπρεπε να λάβω».

Διαβάστε περισσότερα στο περιοδικό ΟΚ! που κυκλοφορεί με τα «ΝΕΑ Σαββατοκύριακο».

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ