Από τις πιο ιδιοσυγκρασιακές και επιδραστικές ηθοποιούς της γενιάς της, ποτέ δεν της άρεσε να ζει μέσα στο θερμοκήπιο της τέχνης της γιατί αυτό που αγαπά περισσότερο είναι η τέχνη της ζωής. Χωρίς περιστροφές και δεύτερες σκέψεις, η Θέμις Μπαζάκα εμπιστεύεται το ΟΚ! για να ξετυλίξει το νήμα της προσωπικής της διαδρομής, επιβεβαιώνοντας ότι ανήκει σε εκείνους τους καλλιτέχνες που είναι αυτό που κάνουν και κάνουν αυτό που λένε.
Ο πατέρας μου είχε άνοια και δεν ήθελε κανέναν άλλο δίπλα του στο σπίτι. Τους έδιωχνε όλους, ήθελε μόνο εμένα. Ζούσα δίπλα του και πηγαινοερχόμουν τα τελευταία επτά χρόνια. Δεν μπορούσα να λείψω. Έφευγα διακοπές πέντε μέρες και ήμουν με την αγωνία. Πήγαινα στο Βερολίνο, ας πούμε, να δω την κόρη μου και αν δεν απαντούσε στο κινητό του, πώς να το πω, άσπριζαν τα μαλλιά μου. Για ένα πολύ μεγάλο διάστημα στερήθηκα τα ταξίδια. Οπότε εδώ και κάποια χρόνια δεν ξέρω πού να πρωτοπάω. Ο νους μου είναι να φύγω ταξίδια. Θέλω να γνωρίσω μακρινές χώρες. Είναι τόσο πολύ μεγάλος ο κόσμος και θέλω τόσο πολύ να τον δω όλον.
Θέμις Μπαζάκα: «Η ζωή μου έχει μεγάλη ποικιλία, από τραγωδίες μέχρι μεγάλη ευτυχία»
Δεν ξέρω αν με φοβίζει ο θάνατος. Με φοβίζει η ανημπόρια. Πριν από τρία χρόνια έχασα την αγαπημένη μου φίλη και «αδελφή», την Αννέζα Παπαδοπούλου, και πρόσφατα έχασα και τον
πιο αγαπημένο μου φίλο, τον Κοσμά Φουντούκη. Όλοι στην ίδια ηλικία με μένα. Ήμασταν μαζί από 16 χρόνων, Θεσσαλονικείς. Τους είδα να τους διαλύει αυτή η φρικτή ασθένεια, να σου λένε «πονάω» και να μην μπορείς να κάνεις τίποτα. Η Αννέζα μού έλεγε πάντα πόσο με θαύμαζε που προσπερνούσα γρήγορα το δυσάρεστο γεγονός και πήγαινα παρακάτω και δεν μπορώ με τίποτα να ξεπεράσω τον θάνατό της.
Διαβάστε περισσότερα στο περιοδικό ΟΚ! που κυκλοφορεί στα περίπτερα μόνο με 2 ευρώ
Διαβάστε επίσης: Αποκλειστικό: Η συνάντηση της Θέμιδος Μπαζάκα με την Ιζαμπέλ Ιπέρ, στη Θεσσαλονίκη
