Σε κοινή συνέντευξη που δίνει με την Αλίκη Κατσαβού στο περιοδικό ΟΚ!, η Σάντρα Βουτσά εξομολογείται για τη σχέση με τον πατέρα της, τον μεγάλο πρωταγωνιστή Κώστα Βουτσά.

Σάντρα, ως πατέρας πώς ήταν;

Σάντρα: Άκουσε να δεις, ο πατέρας μου ήταν ένας πολύ ιδιότροπος και δύσκολος άνθρωπος. Αλλά αυτό είναι ίδιον των ιδιαίτερων ανθρώπων, δεν μπορεί να είσαι ιδιαίτερος και να είσαι συνηθισμένος, έτσι; Είχε την παλιά νοοτροπία του Έλληνα πατέρα. Και επειδή εγώ ήμουν ένα κρυφό σκατόπαιδο με αγγελική φάτσα, ήταν διπλά αυστηρός μαζί μου. Να φανταστείς ότι όταν άρχισα να επαναστατώ –γύρω στα 16–, μου έφερε νταντά, η οποία ήταν περισσότερο «φρουρός». Καθόταν μαζί μου τα βράδια που οι γονείς μου δούλευαν στο θέατρο και με πρόσεχε. Εγώ, καταλαβαίνεις, έξαλλη! Θυμάμαι κι ένα άλλο σκηνικό που τον είχα φάει να μου πάρει μηχανάκι. Μου αγόρασε λοιπόν ένα Ζετάκι. Και επειδή είμαι «ραλίστρια» και πάντα μου άρεσε να τρέχω, άρχισα να κάνω μπροστά του διάφορες φιγούρες. Την επόμενη μέρα λοιπόν βγαίνω από το σπίτι και δεν υπήρχε πουθενά το μηχανάκι! Αρχίζω να κλαίω και να σκέφτομαι «πάει, μου το έκλεψαν». Παίρνω τον πατέρα μου τηλέφωνο, πάμε μαζί στο τμήμα για να δηλώσουμε την κλοπή και τον βλέπω να κλείνει με νόημα το μάτι στους αστυνομικούς…

Αλίκη: Το είχε πάρει ο Βουτσάς το μηχανάκι για να μη σκοτωθεί το παιδί! (Γελάει.)

Σάντρα: Και όταν πια άρχισα να βγαίνω βράδυ, εκεί στα 18-19 μου, είχε βάλει άνθρωπο να με προσέχει χωρίς να το ξέρω εγώ. Και με τσέκαρε κάθε μέρα. «Πού θα πας σήμερα;» ρωτούσε. Ήταν της παλιάς σχολής ο Βουτσάς…

Όταν έφυγε από τη ζωή, ένιωσες πως τα είχατε πει όλα μεταξύ σας ή του χρωστούσες ακόμη κάποιες κουβέντες;

Σάντρα Βουτσά: Όλα όσα ήθελα του τα έχω πει. Και ειδικά τα τελευταία χρόνια που είχαμε πια όχι μια σχέση παιδιού – γονέα αλλά μια σχέση ισότιμη. Ξέρεις, τα τελευταία χρόνια κάναμε πολλή παρέα με τον πατέρα μου. Βγαίναμε όλοι μαζί – εκείνος, εγώ, η Αλίκη και η μάνα μου. Και συχνά οργανώναμε οικογενειακά τραπέζια.

Διαβάστε περισσότερα στο ΟΚ! που κυκλοφορεί με «Τα Νέα Σαββατοκύριακο».

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ