Η Ολυμπιονίκης του τριπλούν, Πηγή Δεβετζή, αφήνει για λίγο το μικρόφωνο του Just The 2 of Us και μιλάει για τις δυσκολίες που συνάντησε στον χώρο του αθλητισμού, τους πρώην συντρόφους της που την εκμεταλλεύτηκαν αλλά και τα λάθη που έκανε η ίδια μαζί τους καθώς δεν πίστευε στον εαυτό της. «Δούλεψα πολύ μέχρι να φτάσω στο σημείο να πιστέψω ότι μπορώ να γίνω μια καλή σύντροφος».

Από το διαζύγιό σου έχουν περάσει δώδεκα χρόνια. Υπάρχουν ακόμα συναισθήματα θυμού;

Επειδή μετά το διαζύγιο αποφάσισα να δουλέψω με τον εαυτό μου και συμβουλεύτηκα κάποιον ειδικό, αυτό που μου είπε είναι ότι για να μπορέσω να προχωρήσω και να εξελιχθώ θα πρέπει να συγχωρήσω. Τον έχω συγχωρήσει πια, αλλά μου πήρε χρόνο για να το κάνω. Έπαιρνα διακρίσεις, μετάλλια, αλλά ήταν τόσο μπερδεμένα τα πράγματα στην προσωπική μου ζωή που δεν τα χαιρόμουν. Ακόμα και το μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες δεν το χάρηκα, γιατί σκεφτόμουν ότι θα γυρίσω σπίτι και θα τσακωθώ. Το χάρηκα μόνο γιατί ήταν κοντά μου οι γονείς μου και οι φίλοι μου, που μου πρόσφεραν απλόχερα αγάπη χωρίς να εκμεταλλευτούν – σε αντίθεση με εκείνον που θεωρώ ότι με εκμεταλλεύτηκε.

Θεωρείς ότι σε εκμεταλλεύτηκε συναισθηματικά ή οικονομικά;

Δεν θα σου πω συγκεκριμένα. Αλλά κοιτώντας το από απόσταση θεωρώ ότι με εκμεταλλεύτηκε. Αρκεί να σου πω ότι εξαιτίας αυτού του ανθρώπου σταμάτησα να μιλάω με τον πατέρα μου για πέντε μήνες. Μη με ρωτήσεις τι και πώς. Δεν έχει σημασία. Σ’ το λέω και συγκινούμαι γιατί τον πατέρα μου τον έχασα νωρίς από καρκίνο και με πληγώνει αφάνταστα η σκέψη ότι αυτός ο άνθρωπος με έκανε να μην του μιλάω. Είναι κάτι που έχω μετανιώσει χίλιες φορές. Μου έχει κάνει μεγάλο κακό. Φαντάσου ότι χωρίσαμε και σε μία μέρα μάζεψα τα πράγματα κι έφυγα από το σπίτι. Όταν μετά από μερικές μέρες πήγα να πάρω τα υπόλοιπα, είχε αλλάξει την κλειδαριά για να μην μπορώ να μπω. Έχει ακόμα στο σπίτι του φωτογραφίες μου, αναμνηστικά από ταξίδια που είχα κάνει, βραβεία. Γι’ αυτό σου λέω ότι μου έχει κάνει μεγάλο κακό. Παρ’ όλα αυτά, τον έχω συγχωρήσει.

Γενικά, τι λάθη πιστεύεις ότι έχεις κάνει στις σχέσεις σου;

Με έχουν εκμεταλλευτεί ενώ εγώ όχι κι αυτό συμβαίνει και σε άλλες αθλήτριες. Δυστυχώς οι περισσότεροι ήθελαν το κορμί μου και δεν νοιάζονταν για τον ψυχικό μου κόσμο. Όσο δυναμική φαίνομαι, τόσο ευαίσθητη είμαι στην πραγματικότητα. Μου αρέσει να είμαι συντηρητική στη σχέση μου και όταν είμαι με κάποιον αφοσιώνομαι σ’ αυτόν. Αυτό που μου έχει επισημάνει ο ψυχολόγος μου είναι ότι μπορεί να πιστεύω στον εαυτό μου σε ό,τι αφορά τη δουλειά –για αυτό και μπορούσα να μπω σε ένα στάδιο και να κάνω ένα άλμα που θα μου χάριζε ένα μετάλλιο– αλλά δεν έχω την ίδια αυτοπεποίθηση στην προσωπική μου ζωή. Είναι ένα κομμάτι που δούλεψα πολύ, μέχρι να φτάσω στο σημείο να πιστέψω ότι μπορώ να γίνω μια καλή σύντροφος και ότι στο κάτω κάτω δεν μου λείπει τίποτα. Δεν λέω ότι είμαι η Κλόντια Σίφερ, αλλά μου αξίζει να είμαι σε μια ωραία σχέση. Ένα μεγάλο λάθος που έκανα είναι ότι ήμουν τόσο δοτική που έδινα δέκα και έπαιρνα ένα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα ο άλλος να με θεωρεί δεδομένη και τελικά βγαίνοντας από μια σχέση να αισθάνομαι ότι έχω αδειάσει συναισθηματικά. Αυτός είναι και ο λόγος που έχω πέσει στα πατώματα για έναν άντρα.

Δηλαδή;

Όταν ο τελευταίος μου σύντροφος μου ζήτησε να χωρίσουμε, αρρώστησα. Ήμουν για δύο μέρες στο κρεβάτι με πυρετό, δεν μπορούσα να αναπνεύσω και δεν γινόμουν καλά με τίποτα και αναγκάστηκε να μου φέρει φάρμακα. Άλλαξε μέχρι και η όψη του προσώπου μου.

Παρότι ήταν ένας τόσο σημαντικός άνθρωπος για σένα, δεν ανέβασες ποτέ φωτογραφίες σας στα social media, ούτε σας πέτυχαν κάπου οι παπαράτσι.

Είναι μετρημένοι στα δάχτυλα των χεριών οι άνθρωποι που γνώριζαν αυτή τη σχέση. Ήθελα να την κρατήσω για εμένα. Παρ’ όλα αυτά, είχε έρθει στην πόλη μου, την Αλεξανδρούπολη. Για να τον πάω στον τόπο καταγωγής μου και να κυκλοφορούμε μαζί, πάει να πει ότι ήταν μια σοβαρή σχέση γιατί δεν είναι κάτι που συνηθίζω. Δεν σου κρύβω, μάλιστα, πως όταν χωρίσαμε έκανα έξι μήνες να πάω στην Αλεξανδρούπολη. Περίμενα να ξεχαστεί γιατί ντρεπόμουν να με ρωτάνε τι έγινε και δεν είμαστε πια μαζί. Έχεις ζήσει κάποιο δυνατό, ανεκπλήρωτο έρωτα; Πολλά χρόνια πριν. Εκείνος ήταν bisexual. Σήμερα δεν θα είχα κανένα θέμα με αυτό.

Πρόσφατα μίλησες ανοιχτά για τη σεξουαλική παρενόχληση που βίωσες στο παρελθόν από παράγοντα του αθλητισμού. Θα το είχες κάνει αν δεν είχε προηγηθεί η αποκάλυψη της Σοφίας Μπεκατώρου;

Δεν ξέρω. Μπορεί να το εκμυστηρευόμουν κάποια στιγμή σε ένα δικό μου πρόσωπο, αλλά δεν νομίζω ότι θα το έκανα δημόσια. Η Σοφία έδωσε το έναυσμα για να ξεκινήσει το κίνημα #MeToo και μετά η μία έπαιρνε θάρρος από την άλλη. Εγώ μέχρι τώρα δεν το είχα πει σε κανέναν. Είχα πει μόνο σε μια φίλη μου ότι ο τάδε μού κόλλησε. Δεν τόλμησα να της πω ότι έπεσε με δύναμη πάνω μου και κατέβασε το παντελόνι του. Τότε δεν είχα και εμπειρίες με άντρες και όλο αυτό ήταν πολύ δύσκολο για εμέ – να. Το είπα τώρα στην εκπομπή της Κατερίνας Καινούργιου, σκεπτόμενη ότι δεν θα ήθελα να βρεθούν άλλα κορίτσια στη θέση μου.

Η Σοφία Μπεκατώρου σου είχε μιλήσει για τη δική της άσχημη εμπειρία;

Όχι. Δεν είχε τύχει να έρθουμε τόσο κοντά. Αυτό που έχει συμβεί σε μια αποστολή στο εξωτερικό είναι ότι αντιληφθήκαμε ότι ένας παράγοντας του αθλητισμού είχε προσπαθήσει να προσεγγίσει κάποια μικρότερα κορίτσια και τον πιάσαμε οι μεγαλύτερες και τον ξεφτιλίσαμε δημόσια.

Πώς αντέδρασες όταν άκουσες τον Λευτέρη Πετρούνια να κάνει λόγο για «μεμονωμένα περιστατικά»;

Ήταν λάθος η δήλωση του Λευτέρη. Και είναι πολύ άσχημο να έχει πέσει μια γυναίκα θύμα κακοποίησης ή παρενόχλησης και να ακούει από έναν Ολυμπιονίκη κάτι τέτοιο. Έκανε πολύ καλά που αναθεώρησε και ζήτησε συγγνώμη.

Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο είδαμε τον Θοδωρή Ιακωβίδη δακρυσμένο να ανακοινώνει ότι δεν θα συνεχίσει να αγωνίζεται γιατί δεν έχει οικονομική αρωγή από το κράτος. Υπήρξαν στιγμές που κι εσύ σκέφτηκες να αποσυρθείς;

Ναι, βέβαια. Όταν με έδιωξαν από το Ολυμπιακό Στάδιο γιατί δεν έκανα καλές επιδόσεις, αναγκαζόμουν να μένω κρυφά στο δωμάτιο συναθλητών μου και μετά σε μια θεία μου. Δεν είχα χρήματα για να πληρώνω ενοίκιο. Μου είχαν πει ότι δεν κάνω για το άθλημα και ότι το καλύτερο που έχω να κάνω είναι να πάω στο σπίτι μου να πλύνω κανένα πιάτο. Τότε ναι, το σκέφτηκα, γιατί και οι γονείς μου δημόσιοι υπάλληλοι ήταν και δεν μπορούσαν να μου εξασφαλίσουν κάτι πέρα από τα βασικά. Θυμάμαι ότι όταν με πρωτοπήγε ο πατέρας μου να μείνω στο Ολυμπιακό Στάδιο δεν είχα δικαίωμα να τρώω στο εστιατόριο. Ευτυχώς, με λυπόντουσαν οι μάγειρες και οι συναθλητές μου και μου έδιναν ό,τι τους περίσσευε. Ήμουν σαν τους απόρους που περιμένουν από κάποιον να τους δώσει ένα πιάτο φαγητό. Βλέπει ο κόσμος έναν αθλητή να είναι στα φώτα και δεν μπορεί να φανταστεί τι έχει περάσει στη ζωή του. Αφού καμιά φορά σκέφτομαι να γράψω ένα βιβλίο για να καταλάβει κάποιος πόσο δύσκολα μπορεί να έχει περάσει ένας Ολυμπιονίκης.

Αν έγραφες ένα βιβλίο για τη ζωή σου, τι τίτλο θα του έβαζες;

Αν… Αυτή η λέξη με έχει σημαδέψει στη ζωή μου, γιατί πολλά πράγματα θα είχαν έρθει διαφορετικά αν…

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ