Είναι στην καλύτερή του φάση. Τα τραγούδια του βρίσκονται στις πρώτες θέσεις των ψηφιακών charts, είναι πιο γυμνασμένος από ποτέ και έχει μόλις επιστρέψει στη σκηνή δίπλα στον Νίκο Οικονομόπουλο, έναν καλλιτέχνη που θαυμάζει πολύ, στο Fantasia του Κώστα Μπερτάκη, του ανθρώπου που μαζί με την εταιρεία του Minos EMI πίστεψε πολύ σε εκείνον όταν ήρθε στην Αθήνα. Ο Πέτρος Ιακωβίδης εκτός από τις επιτυχίες που έχει τραγουδήσει και ακούγονται παντού, αρχίζει πλέον να γίνεται κάτι σαν τον Φοίβο της εποχής μας, αφού όσα κομμάτια έχει γράψει για άλλους συναδέλφους του έχουν γίνει αμέσως ραδιοφωνικές επιτυχίες.
«Αν ισχύει αυτό που λες, είναι μεγάλη μου χαρά γιατί ο Φοίβος έχει γράψει τρομερά τραγούδια. Εγώ θεωρώ απλά ότι γράφω τραγούδια στα οποία βάζω μέσα ιστορίες από την καθημερινότητά μου ή των φίλων μου και ο κόσμος τα έχει αγαπήσει. Δηλαδή δεν ξέρω ποια είναι η συνταγή. Αυτό που έκανα είναι να δείξω από την αρχή ποιος είμαι πραγματικά. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου αυτό που αγαπούσα περισσότερο ήταν η μουσική – από νήπιο ξεκίνησα να παίζω μπουζούκι. Ήξερα πάντα ότι μόνο αυτό ήθελα να κάνω. Στην πορεία μου βρέθηκαν άνθρωποι που πίστεψαν σε μένα. Με πρώτο τον δάσκαλό μου στο μπουζούκι, τον Δημήτρη Δημητρόπουλο, που με έβγαλε στη νύχτα από την Α’ Γυμνασίου. Ήταν μαέστρος στις Πέρλες της Καβάλας και με πήρε μαζί του».
Και από τότε δεν σταμάτησες ποτέ να δουλεύεις. Εσύ θα άφηνες το παιδί σου να κάνει το ίδιο;
Ναι, θα το άφηνα. Οι γονείς μου άκουσαν το παιδί τους που ήθελε να κάνει αυτό που αγαπούσε. Και ήταν πιο δύσκολες εποχές τότε, τα μπουζούκια δούλευαν έξι μέρες την εβδομάδα.
Πώς φαινόταν ο χώρος της νύχτας σε ένα παιδί 13 ετών;
Το μόνο που με ένοιαζε ήταν να βγαίνω στον κόσμο και να τραγουδάω. Από το άγχος μου τον πρώτο μήνα δεν παρατηρούσα τι έκανε ο κόσμος! Έλεγα τρία τραγούδια στην αρχή του προγράμματος και το μόνο που με απασχολούσε ήταν να μην ξεχάσω τα λόγια. Βλέποντας τον κόσμο να περνάει καλά, έπαιρνα δύναμη.
Ωρίμασες πιο γρήγορα φαντάζομαι;
Εννοείται. Έκανα τη ζωή ενός ανθρώπου 25 χρόνων. Δεν με πείραζε που έπρεπε να ξυπνήσω νωρίς το άλλο πρωί για να πάω σχολείο. Θεωρούσα ότι αυτό που έκανα τότε μου έδινε τις βάσεις για το μέλλον, κέρδιζα εμπειρίες. Δεν ήμουν ο καλύτερος μαθητής, ήμουν αξιοπρεπέστατος όμως.
Υπήρξε στιγμή που σκέφτηκες να τα παρατήσεις;
Ποτέ, όσες δυσκολίες κι αν ήρθαν. Πάντα έλεγα «θα γίνω πιο δυνατός και θα προχωρήσω».
Έχεις καταφέρει να λένε για σένα ότι είσαι από τα καλά παιδιά της νύχτας. Είναι τιμή μου να το λένε αυτό. Απλά ο εαυτός μου είμαι.
Όταν βλέπεις την τεράστια επιτυχία που έκαναν τραγούδια σου, όπως το Παραδόθηκα σε σένα της Νατάσας Θεοδωρίδου, δεν σκέφτηκες ποτέ ότι έπρεπε να το έχεις κρατήσει για σένα;
Ποτέ. Τραγούδια όπως τα Ξημερώματα, Πόσο, Παραδόθηκα σε σένα ή τα δικά μου Σ’ αγαπάω σου φώναξα και Μη θυμώνεις καταλαβαίνεις εξαρχής από τον ρυθμό και τα λόγια ότι θα κάνουν κάτι. Το πόσο μεγάλο θα είναι αυτό το κάτι δεν μπορείς να το γνωρίζεις. Εκεί παίζει ρόλο και ο καλλιτέχνης. Δεν έχω κανένα παράπονο όμως. Δεν είμαι ούτε πέντε χρόνια στην Αθήνα και με έχουν εμπιστευτεί μεγάλοι καλλιτέχνες, όπως η Νατάσα Θεοδωρίδου και ο Κωνσταντίνος Αργυρός.
Είστε και φίλοι πλέον εξάλλου. Ειδικά με τη Νατάσα, βγάλατε μαζί την καραντίνα και έφτασαν να γράψουν ότι είστε ζευγάρι.
Εσύ τα ξέρεις καλύτερα αυτά. Στον χώρο αυτό μπορείς να ακούσεις χίλια δυο. Η Νατάσα γελάει με αυτά, τα διακωμωδούσαμε.
Τι εκτιμάς περισσότερο σε εκείνη;
Θα σου πω ένα πράγμα που είχα δει στη Νατάσα όταν δουλέψαμε μαζί και το εκτίμησα πολύ. Στις πρόβες έμπαινε στο μαγαζί και μιλούσε σε όλους με τον πιο ευγενικό τρόπο. Είναι μια κυρία. Βοηθάει τους άλλους καλλιτέχνες. Θέλει το καλύτερο για όλο το σχήμα, όχι μόνο για τον εαυτό της. Και μόνο που ήμουν μαζί της σε ένα μαγαζί και που τραγούδησε κομμά – τια μου με έχει βοηθήσει πολύ. Επίσης, είναι πολύ καλή στο να δίνει συμβουλές. Επειδή έχου – με γίνει οικογένεια πλέον, με συμβουλεύει και για πιο προ – σωπικά μου θέματα. Είναι πά – ντα δίπλα μου.
Ο Κωνσταντίνος Αργυρός;
Εκεί είναι μια άλλη σχέση γιατί είμαστε άντρες. Είναι, επίσης, μεγάλη μου χαρά που έχει πει τραγούδια μου και έχουμε δουλέψει μαζί. Είναι ένας από τους καλύτερους καλλιτέχνες της γενιάς του.
Φέτος συνεργάζεσαι πρώτη φορά με τον Νίκο Οικονομόπουλο στο Fantasia.
Ήταν μια συνεργασία που είχε προγραμματιστεί αρχικά έναν χρόνο πριν, αλλά δεν έγινε λόγω κορονοϊού. Ο Οικονομόπουλος είναι μια περίπτωση τραγουδιστή που στο live είναι ακόμα καλύτερος και από το CD. Έχει μια σοβαρότητα και ωριμότητα και ως καλλιτέχνης και ως άνθρωπος. Ταιριάξαμε γιατί δεν μου αρέσουν οι δήθεν. Ό,τι σου λέει αυτό ακριβώς είναι. Αυτό το εκτίμησα πολύ σε εκείνον. Δεν λέει άλλα μπροστά σου και άλλα πίσω σου. Το ότι είναι μεγάλος καλλιτέχνης το ξέρουν όλοι, δεν χρειάζεται να το πω εγώ.
Υπάρχει τραγούδι άλλου καλλιτέχνη που έχεις ζηλέψει πολύ;
Το Ένα χρόνο ακριβώς του Νίκου Οικονομόπουλου. Το άλλο είναι το Πόσο του Κωνσταντίνου Αργυρού. Το έχω γράψει εγώ, αλλά θα ήθελα πολύ να το έχω πει όταν το άκουσα έτσι όπως το έφτιαξε εκείνος τελικά με τον παραγωγό του, τον Παναγιώτη Μπρακούλια. Ένα άλλο είναι το Μέρα με τη μέρα του Νίκου Κουρκούλη, που το λέω πάντα στο πρόγραμμά μου.
Έχετε κρατήσει επαφές με τον Κουρκούλη;
Είμαστε πολύ κοντά με τον Νίκο. Απλά και εκείνος είναι τρελός σαν εμένα. Μιλά – με σήμερα και κανονίζουμε να πάμε για καφέ αύριο. Τελικά δεν παίρνει κανείς κανέναν και έναν μήνα μετά χτυπάει το τηλέφωνο και μου λέει: «Τελικά γιατί δεν πήγαμε για καφέ;». (Γελάει.) Προχθές πήρα έναν φίλο μου δύο εβδομάδες μετά τη μέρα που με είχε πάρει και ήμουν στο στούντιο.
Έχεις βρεθεί ποτέ σε δύσκολη θέση στη σκηνή;
Μου έχουν τύχει πολλά πριν κάνω δισκογραφία. Όταν ήμουν στην Ξάνθη πριν από δώδεκα χρόνια, στα 21 μου, έτσι όπως χόρευε ο κόσμος πάνω στην πίστα, μια κοπέλα με τράβηξε προς το μέρος της με τόση δύναμη που μου έσκι – σε όλο το πουκάμισο και έμεινα σχεδόν γυμνός. Η ορχήστρα συνέχισε να παίζει, μπήκα γρήγορα στα καμαρίνια, έβαλα ένα μπλουζάκι και συνέχισα. Έχει τύχει πολλές φορές να πέσω από τη σκηνή και να βρεθώ στο πρώτο τραπέζι.
Έχεις δουλέψει αρκετά στην επαρχία, έτσι;
Έχω φτάσει μέχρι Αλεξανδρού – πολη, Σέρρες, Δράμα, Κομοτηνή, Βέροια, Λάρισα, Βόλο… Λένε ότι έτσι ψήνεται καλά ένας λαϊκός τραγουδιστής. Ισχύει. Αλλιώς διασκεδάζουν στον Βόλο, αλλιώς στη Θεσσα λονίκη, αλλιώς στην Αθήνα. Είναι και οι παραδόσεις του κάθε τόπου, οπότε μαθαίνεις πολλά είδη μουσικής. Στη Μακεδονία, ας πούμε, υπάρχουν πιο πολλοί Πόντιοι.
Διαβάστε περισσότερα στο ΟΚ! που κυκλοφορεί με τα «Νέα Σαββατοκύριακο».
