Ξεκίνησε από ένα ψαροχώρι της Κύπρου για να συμμετάσχει σε ένα ελληνικό talent show για ηθοποιούς -στο οποίο βγήκε νικητής. Και εκεί που κάποιοι πίστευαν πως πρόκειται για ακόμη έναν παίκτη reality που σύντομα θα ξεχαστεί, ο Αντρέας Γεωργίου απέδειξε πως ήρθε για να μείνει!
Σήμερα ο Αντρέας Γεωργίου έχει τη δική του εταιρία παραγωγής, σκηνοθετεί μια από τις πιο δημοφιλείς σειρές, τη «Γη της Ελιάς», και παρουσιάζει το X Factor στο Mega. «Από την αρχή στόχος μου ήταν η διάρκεια και όχι η επιτυχία» θα πει -και αυτή η φράση του εξηγεί πολλά από όσα ακολούθησαν…
Στο ξεκίνημά σου, τότε που δεν είχες αποκτήσει ακόμη το «γερό στομάχι», πώς ένιωθες;
Πάντα είχα γερό στομάχι, από παιδί. Κι αυτό έχει να κάνει με τα βιώματά μου, πιστεύω. Από μικρός ήμουν ώριμος. Κοντά στα 30 μού βγήκε η εφηβεία. Τότε ήταν η στιγμή που έχασα και τον πατέρα μου και έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου. Εκεί λοιπόν ένιωσα να με κρατάνε τα αδέλφια μου. Άφησα τον «πατρικό» ρόλο που είχα έως τότε και κάπως όλα ήρθαν σε μια ισορροπία.
Τα αδέλφια σου με τι ασχολούνται σήμερα;
Τα δύο από τα τέσσερα αδέλφια μου δουλεύουν μαζί μου. Ο μικρός είναι διευθυντής φωτογραφίας και ο δεύτερος είναι στα διοικητικά της εταιρείας μας. (σ.σ. μαζί με τον Κούλλη Νικολάου έχουν τη δική τους εταιρεία παραγωγής με την ονομασία Make it Productions). Σίγουρα έτσι έχουμε καλύτερη επικοινωνία και εγώ μπορώ να είμαι ο εαυτός μου και να λέω ό,τι νιώθω χωρίς να φοβάμαι ότι θα με παρεξηγήσει ο άλλος.
Τον φθόνο που φέρνει συνήθως η επιτυχία πώς τον αντιμετώπισες;
Δεν δίνω σημασία σε αυτά. Δεν με απασχολεί καθόλου τι λέγεται και τι γράφεται. Εμένα με ενδιαφέρει να έχω καλές συνεργασίες και αληθινές σχέσεις. Από εκεί και πέρα, δημοκρατία έχουμε, ο καθένας μπορεί να γράφει ό,τι θέλει.
Ποιο είναι το πιο συχνό αρνητικό σχόλιο που γράφεται για σένα;
Δεν μπορώ να σκεφτώ. Διάβασες κάτι να μου θυμίσεις;
Κάποιοι υποστηρίζουν, για παράδειγμα, ότι μπορεί να σημειώνεις επιτυχία, αλλά ουσιαστικά κάνοντας σαπουνόπερες.
Μα σαπουνόπερες κάνουμε! Δεν λένε κανένα ψέμα οι άνθρωποι. (Γελάει.) Απλά αυτό που θα ήθελα να αναγνωρίσουν είναι ότι κάνουμε μια σύγχρονη σαπουνόπερα και όχι όπως αυτές γίνονταν τη δεκαετία του ’90.
Βέβαια, από την άλλη, έχεις καταφέρει να σε εμπιστευτούν καταξιωμένες ηθοποιοί, όπως η Λυδία Κονιόρδου, η Άντζελα Γκερέκου και η Μάρω Κοντού, και να δουλεύουν φέτος μαζί σου στη «Γη της ελιάς».
Ήταν μεγάλη τιμή για μένα να έχουμε αυτές τις γυναίκες στην ομάδα μας. Θαυμάζω πάρα πολύ τον επαγγελματισμό τους. Τώρα βρισκόμαστε σε συζητήσεις με ένα ακόμη μεγάλο όνομα προκειμένου να ενταχθεί στη σειρά τη δεύτερη σεζόν και έχουμε κλείσει και κάποια πολύ δυνατά guest, τα οποία όμως δεν μπορώ να αποκαλύψω. Θέλουμε να κρατάμε το ενδιαφέρον των τηλεθεατών μας. Επίσης, συζητάμε για άλλη μια σειρά, αλλά είμαστε σε πολύ αρχικό στάδιο.
Ως παραγωγός έχεις μάθει πια να αντιλαμβάνεσαι τις παγίδες της δουλειάς, να ελίσσεσαι όπου χρειάζεται και να κάνεις καλά deals;
Νομίζω ότι κάθε χρόνο μαθαίνω και περισσότερα. Δεν γίνεται χωρίς να κάνεις τα λάθη σου και να χτυπήσεις το κεφάλι σου στον τοίχο. Στο παρελθόν, ας πούμε, πήγαινα να υπογράψω συμβόλαια χωρίς δικηγόρο. Αυτό ήταν ένα τεράστιο λάθος και είχα χάσει και πολλά χρήματα τότε. Είχα φτάσει στο σημείο να βάλω υποθήκη το σπίτι μου. Δεν το είχα κληρονομήσει, αλλά το είχα αγοράσει με το έπαθλο από το Dream Show (σ.σ. θεατρικό talent show του Alpha στο οποίο ο Αντρέας Γεωργίου βγήκε νικητής το 2005). Θυμάμαι ότι πάντα η γιαγιά μου μου έλεγε: «Να έχεις μια στέγη πάνω από το κεφάλι σου». Και χρειάστηκε να το βάλω υποθήκη για να μπορώ να ξεπληρώσω τους συνεργάτες μου. Ήταν στα αρχικά μου βήματα, ακριβώς την προηγούμενη σεζόν πριν από το Μπρούσκο.
Ήταν μια ιδιαίτερα αγχωτική περίοδος της ζωής σου αυτή;
Να σου πω την αλήθεια, δεν αγχώνομαι. Από μικρό παιδί πίστευα ότι θα τα καταφέρω και σκεφτόμουν πάντα θετικά. Η αποτυχία δεν με έριχνε, με πείσμωνε.
Είσαι εξοικειωμένος με το ενδεχόμενο ότι μπορεί στο μέλλον να βιώσεις ξανά αυτό το αίσθημα της αποτυχίας; Ότι μπορεί από τη μια στιγμή στην άλλη όλα να ανατραπούν;
Θα σου πω ότι έχω φροντίσει να μπορώ να επιβιώσω σε μια τέτοια περίπτωση – και να έχω τη δυνατότητα να βιοποριστώ για ένα διάστημα. Από εκεί και πέρα, έχω και plan b, c, d. Όλα όμως έχουν σχέση με τον καλλιτεχνικό χώρο.
Ανέκαθεν μέσα σου ένιωθες καλλιτέχνης;
Νομίζω ότι καλλιτέχνης γεννιέσαι, δεν γίνεσαι. Εγώ θυμάμαι τον εαυτό μου – από τότε που έχω μνήμη– να θέλω να είμαι σε αυτό τον χώρο. Να δημιουργώ και να κάνω ταινίες. Κι αν δεν μας σταματούσε ο κορονοϊός, θα την είχα κάνει ήδη αυτή την ταινία. Ετοιμάζεται όμως τώρα.
Διαβάστε περισσότερα στο περιοδικό ΟΚ! που κυκλοφορεί με Τα Νέα Σαββατοκύριακο.
