Η μεγαλύτερη εν ζωή Ελληνίδα τραγωδός. Η αναντίρρητα πρωτεϊκή ηθοποιός. Σκηνοθέτις. Δασκάλα. «Εθνικός θησαυρός» κατά τον Μπομπ Γουίλσον. Αντιστάρ από πεποίθηση και οικολόγος από συνείδηση. Μαχητική, πεισματάρα, αποφασιστική από το αλώνι της σκηνής μέχρι την αρένα της πολιτικής. Έχει αξιωθεί πολλές νύχτες στη διάρκεια της σχεδόν 50χρονης πορείας της να σταματήσει τον χρόνο μπροστά στο κατάμεστο κοίλον της Επιδαύρου. Φορώντας ρούχα και παπούτσια από τη δική της γκαρνταρόμπα, η Λυδία Κονιόρδου διασχίζει μαζί με το ΟΚ! το Άλσος Κηφισίας και το Δάσος Συγγρού, ξετυλίγοντας σε Α’ πρόσωπο το νήμα της συναρπαστικής ζωής της.
Λυδία Κονιόρδου: «Έχω υποστεί βία, τραυματική και βρώμικη, η οποία με είχε στιγματίσει»
«Δεν αμφιταλαντεύτηκα καθόλου για τη θέση της υπουργού Πολιτισμού. Ήταν Παρασκευή απόγευμα στις 7.00 που μου έγινε η πρόταση και στις 9.00 έβγαινε η λίστα του Υπουργικού Συμβουλίου.
Αισθάνθηκα ότι αν δεν βοηθήσω στο θέμα του πολιτισμού που το ξέρω και το αγαπάω, δεν θα έχω δικαίωμα να διαμαρτύρομαι. Δεν μπορούσα να πω «όχι» σε μια πρόσκληση της πολιτείας να προσφέρω αυτό που μου αναλογεί. Είχα όμως άγνοια κινδύνου, δεν ήξερα όλες τις τρικλοποδιές. Αν και δεν είχα δόλο ή πολιτικές βλέψεις, ήταν μεγάλος ο πόλεμος που υπέστην.
Θα μπορούσαν να έχουν γίνει τέσσερις φορές περισσότερα πράγματα. Αλλά και αυτά που έγιναν –δύσκολα πράγματα, συγκρουσιακά, σε χρόνο ρεκόρ–, μαζί με μια πολύ ισχυρή ομάδα που είχα, ο κόσμος δεν τα ξέρει, έχουν θαφτεί.
Νομίζω ότι μετά τη Μελίνα και τον Βενιζέλο ήμουν η μακροβιότερη υπουργός Πολιτισμού τότε. Έζησα δέκα ζωές και βγήκα πιο σοφή από αυτή την εμπειρία. Τώρα μπορώ να παίξω Σαίξπηρ πολύ καλά που δεν έχω παίξει ποτέ. Είδα πώς λειτουργεί η εξουσία».
Διαβάστε περισσότερα στο περιοδικό ΟΚ! που κυκλοφορεί στα περίπτερα!
Διαβάστε επίσης: Λυδία Κονιόρδου: «Στην κηδεία του πατέρα μου σκέφτηκα ότι δεν πρόλαβα»
