Ο Ηλίας Ψινάκης μιλάει πάντα με αφοπλιστική ειλικρίνεια και πολλές φορές αυτά που λέει συζητιούνται για καιρό. Μιλώντας στο περιοδικό ΟΚ! αποκαλύπτει τον λόγο που αποφάσισε να μιλήσει για τις πλαστικές επεμβάσεις που έχει κάνει αλλά και γιατί φοράει συνέχεια γυαλιά.
«Ο χρόνος μού έχει φερθεί πολύ καλά. Είχα πάει σε reunion συμμαθητών και είχα ντραπεί, έβλεπα τα χάλια γύρω μου. Εντάξει, και ο Φουστάνος είχε κάνει καλή δουλειά και τώρα πρέπει να ξανακάνω γιατί έχει πέσει λίγο το μάτι από τη μια μεριά και έχω γίνει σαν γκρεμισμένο τζάκι. Για αυτό φοράω συνέχεια γυαλιά. Όταν ήμουν δήμαρχος, είχα πάει να αλλάξω τους αμίαντους γιατί είναι καρκινογόνοι. Δεν πλησίαζε κανείς, οπότε πήγα εγώ να ξύσω έναν σωλήνα για να πάρω ένα δείγμα. Εκεί μου μπήκε κάτι στο μάτι και έπαθα ζημιά. Θεραπεύτηκε αυτό αλλά έμεινε το κρέμασμα. Εκεί ανακάλυψα και ένα καρκινάκι στην παρειά, που πρέπει να το βγάλω το πολύ σε τρεις μήνες γιατί θα γίνει κακόηθες. Άσ’ τα, στα γεράματα ένα φτιάχνεις και χαλάνε δέκα! Το λίφτινγκ το έκανα τότε γιατί είχα σακούλες στα μάτια. Οπότε είπα στον Φουστάνο “δεν το παίρνεις όλο, μην τσιτώσει το μάτι και το υπόλοιπο πρόσωπο είναι σαν μπουλντόγκ;”. Και αυτή τη φορά σκέφτομαι να γίνει η επέμβαση στο Γηροκομείο. Δεν θα έχει πλάκα; Τότε μου έλεγε ο Φουστάνος “πρόσεξε, μην το πεις, γιατί είναι ταμπού και θα σπάσεις τα μούτρα σου”. Και εγώ του είπα και “πού ξέρεις ότι δεν θα σπάσω εγώ το ταμπού;”. Και όντως το έσπασα. Μετά έλεγαν όλοι τι πλαστικές έχουν κάνει. Όταν λες την αλήθεια, γίνεσαι άτρωτος. Θυμάμαι που κάναμε και τα αποκαλυπτήρια μετά το λίφτινγκ στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης – εκεί με ξετύλιξαν δίπλα στα αρχαία και μετά πήγαμε και χορεύαμε στο Dragoste. Είχε έρθει όλη η σόουμπιζ και όλοι μου οι φίλοι και το έπαιξαν σε όλη την Ευρώπη. Είχε έρθει και ο Αλιάγας και έτσι το έμαθα, γιατί μου είπε ότι το έπαιξαν και στη Γαλλία. Τρομερός τύπος ο Αλιάγας, είμαι πολύ περήφανος για εκείνον, κάθε μέρα προάγει την Ελλάδα όπου σταθεί και όπου βρεθεί, σε 400 εκατομμύρια γαλλόφωνους. Εγώ μέχρι τότε δεν τον ήξερα, ο Valentino μού τον γνώρισε ως τεράστια προσωπικότητα της Γαλλίας. Εννοείται ότι έχουμε κρατήσει ακόμα επαφές με τον Valentino, είναι ένας υπέροχος, πολύ καλός φίλος και αγαπάει πολύ την Ελλάδα. Ζει σαν αυτοκράτορας, με τρομερή ποιότητα ζωής σε όλα τα επίπεδα».
Προσέχει τον εαυτό του; «Όχι, δεν προσέχω τον εαυτό μου καθόλου. Και πίνω και καπνίζω, δεν αθλούμαι και γενικά τα ‘χω κάνει σκατά. Τώρα με τα γεράματα παθαίνω διάφορα. Ευτυχώς με βουτάνε και μου κάνουν τσεκάπ και έτσι έχω προφτάσει πολλά. Αν φοβάμαι τον θάνατο; Καθόλου. Νομίζω ότι προς το παρόν ο Χάρος με έχει ξεχάσει. Αντιθέτως παθαίνω και ενοχές που ζω μερικές φορές. Μια φίλη μου είχε ένα παιδάκι 4 χρόνων, το ταλαιπωρούσαν στα νοσοκομεία με χημειοθεραπείες και εγώ σκεφτόμουν “τι αδικία είναι αυτή. Εγώ έχω ζήσει υπέροχα και για 300 άτομα, γιατί δεν παίρνουν εμένα και βασανίζεται εκείνο;”. Ευτυχώς τελικά το παιδάκι τη γλίτωσε. Να σου πω όμως; Καλύτερα να πέθαινα σήμερα, να μη φάω κι άλλο γηρατειό στο κεφάλι».
«Πώς θέλω να με θυμούνται αν πεθάνω; Χέστηκα να με θυμούνται! Αν πεθάνεις, τι σημασία έχει. Έχεις πάει σε άλλη διάσταση, δεν σε νοιάζει ποιος σε θυμάται και ποιος όχι. Πρέπει να είσαι πολύ νούμερο για να θες να σε θυμούνται. Τι με ενδιαφέρει πλέον; Να κάνω παρέα με νέους ανθρώπους, όχι μόνο για να μη χάσω το τρένο αλλά γιατί δεν μπορώ να συνεννοηθώ με τους γέρους της ηλικίας μου!»
Διαβάστε περισσότερα στο περιοδικό ΟΚ! που κυκλοφορεί με Τα Νέα Σαββατοκύριακο.
