Για την προσωπική της ζωή, την πορεία της στον καλλιτεχνικό χώρο και την επιτυχία της στην τηλεόραση μίλησε η Σοφία Παυλίδου. Η γνωστή ηθοποιός που κάνει περιοδεία με την παράσταση «Συμπέθεροι από τα Τίρανα» μιλά για όλους και για όλα.
«Η ξαφνικη επιτυχία και η αποχή από την τηλεόραση»
Η Σοφία έδωσε στα 18 της εξετάσεις για το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος. Πέρασε με την πρώτη, ενώ αμέσως μετά το τέλος των σπουδών της, το 1997, ανέβηκε στην Αθήνα. «Η οικογένειά μου αγαπούσε πολύ το θέατρο, οπότε πηγαίναμε σε πολλές παραστάσεις. Επίσης, ο μπαμπάς μου ήταν τενόρος σε χορωδία και τραγουδούσαμε πολύ στο σπίτι. Ο παππούς μου, από την άλλη, τον οποίο δεν πρόλαβα να γνωρίσω γιατί σκοτώθηκε σε τροχαίο, ήταν σε μπουλούκια, στα οποία κάποιες φορές ακολουθούσε και ο πατέρας μου. Υπήρχε λοιπόν μια καλλιτεχνική φλέβα. Μεγαλώνοντας κατάλαβα ότι με ώθησε στο θέατρο και η μοναξιά που βίωνα ως παιδί. Μπορεί να ανήκα σε μια πενταμελή οικογένεια αλλά με τα αδέλφια μου είχαμε πολύ μεγάλη διαφορά ηλικίας, οπότε στο σπίτι μεγάλωνα σαν να είμαι μόνη. Ήταν λοιπόν μια ανάγκη να εκφραστώ. Ακολούθησα το όνειρό μου και μπορώ να πω ότι ήρθαν καλά τα πράγματα. Όχι ότι δεν έχω κάνει λάθος επιλογές στην καριέρα μου. Δεν ήμουν ποτέ ιδιαίτερα φιλόδοξη. Όταν μου δόθηκε η ευκαιρία να κάνω οικογένεια, έδωσα περισσότερη βαρύτητα εκεί και δεν το μετανιώνω» εξομολογείται.
Η τηλεοπτική Μάγδα στο Θα βρεις το δάσκαλό σου στον ΑΝΤ1 την καθιέρωσε στο κοινό. «Είχα κάνει τηλεόραση και πριν από τον ρόλο της Μάγδας. Στη συγκεκριμένη σειρά όμως ο κόσμος ταυτίστηκε πολύ με όλους τους ρόλους. Η αλήθεια είναι πως η αναγνωρισιμότητα ήταν απότομη. Σκέψου ότι ο κόσμος ξεκίνησε να με βρίζει στον δρόμο. Έπαιζα τότε, θυμάμαι, στο Θέατρο Τζένη Καρέζη. Μια ημέρα λοιπόν τελείωσε η παράσταση και καθώς κατευθυνόμουν προς το αυτοκίνητο με έπιασε μια κυρία και άρχισε να με βρίζει. Με λέξεις που δεν θα σου πω αυτή τη στιγμή. Κάποια στιγμή κατάλαβα από αυτά που έλεγε ότι μιλάει για τη Μάγδα. Σοκαρίστηκα αλλά από την άλλη αυτή είναι η επιτυχία. Θέλεις να ταυτιστεί ο άλλος με τον ρόλο σου και να τον αγαπήσει. Περνώντας τα χρόνια και έπειτα από αρκετές τηλεοπτικές σειρές, θεωρώ παράσημό μου που κατάφερα να μείνω στη συνείδηση του κόσμου έστω και με έναν ρόλο. Στην αρχή βέβαια υπήρχε ένας εγκλωβισμός. Τουλάχιστον για δύο χρόνια το τηλέφωνο χτυπούσε για να κάνω την κακιά. Για αυτό τον λόγο απείχα από την τηλεόραση. Δεν ήθελα να το κάνω και αισθανόμουν ότι και τα παιδιά μου δεν ήθελαν. Σκέψου ότι μέχρι και στο περίπτερο όταν πήγαινα και με έβλεπε μπροστά του ο περιπτεράς, τρόμαζε. Ζητούσα αυτό που ήθελα, έριχνα και ένα χαμόγελο και μου έλεγε “α, τελικά είσαι καλή!”».
«Είμαι ανοιχτή στον έρωτα»
Έχοντας διαγράψει τόσα χρόνια στο θέατρο και στην τηλεόραση, αναρωτιέμαι αν θα μπορούσε να φανταστεί μια άλλη ζωή μακριά από την υποκριτική Τέχνη. «Ναι! Ακόμα δεν έχω αποφασίσει τι θα ήθελα να κάνω στη ζωή μου μεγαλώνοντας. Η αλήθεια είναι ότι έχουν δυσκολέψει τα πράγματα, ειδικά στον χώρο μας. Λίγο η χαρά που έχει φύγει, λίγο η οικονομική κρίση… Δεν αποκλείω να στραφώ αλλού. Δηλαδή με βλέπω να αλλάζω καριέρα. Δεν λέω βέβαια ότι σίγουρα θα συμβεί αυτό γιατί τώρα το λέμε, αλλά μπορεί αύριο να έρθει μια πρόταση για κάτι που θα λατρέψω και να γίνουν ανατροπές. Η αλήθεια όμως είναι ότι δεν κάνω τη δουλειά από χόμπι και δεν φοβάμαι να δουλέψω. Έχω εργαστεί ως σερβιτόρα αλλά και πωλήτρια όταν πρωτοήρθα στην Αθήνα. Για να καταλάβεις, περνάει από το μυαλό μου ακόμα και να ανοίξω ένα ωραίο ταβερνάκι σε νησί, όπου θα μαγειρεύω και θα σερβίρω».
Γυρνώντας πίσω τον χρόνο, όταν ήταν 24 χρόνων και κυνηγούσε τα όνειρά της στην Αθήνα, εξομολογείται: «Άργησα να πω “μπράβο” σε αυτό το κοριτσάκι. Κι αυτό γιατί είχα έλλειψη αυτοπεποίθησης και δεν διεκδικούσα τα πράγματα που άξιζα. Μη ρωτάς από πού. Είναι κατάλοιπο από την οικογένεια. Πλέον της λέω “μπράβο”. Και μπορώ να πω ότι δεν θα ήμουν εδώ πέρα να σου λέω πόσο πολύ έχω αγαπήσει τη Σοφία αν δεν είχα πει πρώτα “μπράβο” σε αυτό το κοριτσάκι. Μάλιστα, όταν χώρισα και έπρεπε να πατήσω ξανά στα πόδια μου, αυτό το κοριτσάκι ανέσυρα στη μνήμη μου. Τη Σοφία που είχε αυτή τη λαχτάρα, δεν μασούσε τίποτα και έφυγε από την πόλη της για να διεκδικήσει τα όνειρά της».
Λίγο πριν πατήσω «stop» στο μαγνητόφωνο, δεν μπορώ να μην τη ρωτήσω για τον έρωτα και τι ρόλο παίζει στη ζωή της σήμερα. Δείχνει άλλωστε μια γυναίκα με πάθος. «Ο έρωτας είναι κινητήριος δύναμη. Είναι πολύ σημαντικός στη ζωή ενός ανθρώπου. Λέμε συχνά ότι μπορεί να είσαι ερωτευμένος με τη δουλειά σου, τα παιδιά σου, τη ζωή σου. Με πολλά πράγματα. Εγώ όμως επειδή είμαι και συντροφικός άνθρωπος με ενδιαφέρει να βρω κάποιον που να είμαστε συνοδοιπόροι και να είμαι και ερωτευμένη μαζί του. Αυτή τη στιγμή που με ρωτάς δεν ζω έναν έρωτα αλλά είμαι ανοιχτή στο να τον βιώσω στο μέλλον!».
Διαβάστε περισσότερα στο ΟΚ! που κυκλοφορεί με «Τα Νέα Σαββατοκύριακο»!
Φωτογραφίες: Ολυμπία Κρασαγάκη
