Η Μαρία Ηλιάκη φωτογραφίζεται για το περιοδικό ΟΚ! και μοιράζεται τη νέα της πραγματικότητα που περιλαμβάνει τη μητρότητα, την συντροφική ζωή αλλά και ένα επαγγελματικό ξεκίνημα. Λίγο καιρό μετά την πρεμιέρα της στο πλευρό της Κατερίνας Καραβάτου στο «Τι λες τώρα!» αποκαλύπτει ;άγνωστες λεπτομέρειες της συνεργασίας αυτής αλλά και της ζωής της που πλέον είναι στην Ελλάδα.
Φαντάζομαι πως όταν πήγες στη Ζυρίχη, έχοντας τον καλό σου δίπλα σου ένιωσες αμέσως πολύ πιο ασφαλής.
Όχι επειδή είναι άντρας μου, αλλά ο Στέλιος είναι φανταστικός γιατρός και ένιωσα μεγάλη ασφάλεια. Το συνειδητοποίησα ακόμα πιο έντονα όταν πήγα στο νοσοκομείο που δουλεύει για εξετάσεις και συνάντησα άλλες ασθενείς του. Πολλές Ελληνίδες στη Ζυρίχη τον έχουν εμπιστευτεί και μου έλεγαν πολύ όμορφα λόγια για εκείνον – με πόση ενσυναίσθηση τις συμβουλεύει και τις ενθαρρύνει.
Πώς ένιωσες όταν είδες για πρώτη φορά το κοριτσάκι σας;
Θέλω να σου πω ότι ήταν ακριβώς η ίδια όπως την είχαμε δει στον τελευταίο υπέρηχο, την είχαμε δει πολύ καθαρά. Ενώ μπήκα στο μαιευτήριο πολύ ψύχραιμη, είχα κοιμηθεί καλά το προηγούμενο βράδυ, ντύθηκα, ετοιμάστηκα πολύ κουλ, όταν με έβαλαν στο χειρουργικό κρεβάτι, δεν ξέρω τι με έπιασε. Ίσως επειδή τους είδα όλους από πάνω μου ξαφνικά, αγχώθηκα πάρα πολύ. Ευτυχώς ήταν μαζί μου και ο Στέλιος κι αυτό μου έδινε ασφάλεια. Και όταν την είδα που βγήκε, ένα πλάσμα γεμάτο αίματα, λέω «Στέλιο, τι είναι αυτό; Το παιδί μας;». Ήμουν κάπως αποστασιοποιημένη, μέχρι που πήγαμε στο δωμάτιο και μου την έβαλαν στο στήθος μου. Εκεί είπα «Θεέ μου, αυτό το πλασματάκι βγήκε από μέσα μου;».
Τι θυμάσαι πιο έντονα από τις μέρες στο μαιευτήριο;
Ήταν πολύ ωραίες οι μέρες στο μαιευτήριο, μακάρι να μπορούσα να γυρίσω πίσω τον χρόνο να τις ξαναζούσα! Είχαμε ένα πολύ ωραίο δωμάτιο με θέα τη λίμνη και τα χιονισμένα βουνά. Όλο το προσωπικό του νοσοκομείου ήταν από πάνω να μας βοηθήσουν σε όλα. Είχε ωραίο φαγητό, ήταν όλοι χαμογελαστοί, εξυπηρετικοί, μου άλλαζαν το μωρό, μου το έφερναν να το θηλάσω. Τις πρώτες μέρες νόμιζα πως δεν ξυπνούν ποτέ μέσα στη νύχτα τα μωρά! Δεν παραπονιέμαι, όμως, και τώρα καλόβολη είναι.
Με τον Στέλιο γνωριζόσασταν πριν γίνετε ζευγάρι, σωστά;
Δεν θέλω να λέω πολλά για τον Στέλιο για να μη μου τον ματιάζουνε, αλλά τελικά όλο για εκείνον μιλάω! (Γελάει.) Ναι, γνωριζόμαστε αρκετά χρόνια εξ όψεως. Δεν κάναμε ποτέ παρέα. Λέγαμε απλά ένα «γεια». Και τα έφερε έτσι η ζωή που είπαμε τελικά πολύ περισσότερα. Μερικές φορές τον κοιτάω, με κοιτάει και μου λέει «Πίστευες ποτέ πως εμείς οι δύο θα κάναμε παιδί;». Σκέψου πως κάθε καλοκαίρι τον έβλεπα στην Κρήτη, είναι και εκείνος από εκεί, κάναμε διακοπές στο ίδιο μέρος. Με τίποτα δεν θα μπορούσα να φανταστώ τι μας επιφύλασσε η ζωή. Αλλά η ζωή κάπως τα φέρνει τα πράγματα και όταν αυτά έρχονται δεν έχεις λόγο να τους αντιστέκεσαι.
Στις 31 Μαΐου ήρθε το μωρό σας, ενώ λίγο καιρό μετά ήρθε και μια τηλεοπτική πρόταση για να επιστρέψεις αφενός στην τηλεόραση, αφετέρου στην Ελλάδα. Και έκανες βουτιά στα βαθιά.
Να σου πω την αλήθεια, αν καθόμουν και το ανέλυα πολύ, μπορεί και να μη γυρνούσα. Αν δεν ήταν Σαββατοκύριακο το Τι λες τώρα!, νομίζω πως δύσκολα θα έλεγα «ναι». Με το μωρό 4 μηνών, δεν θα μπορούσα να αντέξω τους ρυθμούς που έχει το καθημερινό. Αλλά όλα κάπως κούμπωσαν. Είναι και η Κατερίνα (σ.σ. Καραβάτου) που της έχω εμπιστοσύνη. Εκείνη μου έκανε πρώτα την πρόταση και μετά με πήρε το Mega. Ουσιαστικά ο Στέλιος ήταν εκείνος που με παρότρυνε. Μου είπε «Είναι μια πολύ ωραία συνθήκη και αν πεις όχι μπορεί να το μετανιώσεις μετά». Ήταν σημαντικό για μένα που μου είπε πως θα με στηρίξει αν θελήσω να δεχτώ την πρόταση.
Πώς είναι η καθημερινότητα με το μωρό σου;
Αχ, δεν το πίστευα ποτέ πως θα κάνω ένα τόσο καλό παιδάκι. Είναι ένα καλόβολο μωρό, πολύ συνεργάσιμη, δεν έχει κλάψει σχεδόν ποτέ σε βαθμό να με ταλαιπωρήσει, είναι ήρεμη, γελαστή και αγαπησιάρα. Είναι όπως την οραματιζόμουν όλο αυτό τον καιρό στην Ελβετία. Η αλήθεια είναι πως ήμουν ήρεμη και ξεκούραστη και σίγουρα έπαιξε κι αυτό ρόλο. Ήταν εκεί ο άντρας μου, είχα πολύ ελεύθερο χρόνο, δεν με άγχωνε τίποτα. Στην αρχή νόμιζα πως ήταν αγόρι. Το μητρικό μου ένστικτο αυτό έλεγε. Ένιωθα πως επειδή εγώ είμαι λίγο αγοροκόριτσο, ο Θεός θα μου στείλει ένα αγόρι, επέμενα μάλιστα στον γιατρό μου, μέχρι που στον 3ο μήνα περίπου μάθαμε πως είναι κοριτσάκι. Με τις μαμάδες τα κορίτσια έχουν ένα ωραίο δέσιμο και είμαι χαρούμενη που έχω αυτό το υπέροχο κοριτσάκι στη ζωή μου.
Και εσύ ήσουν πολύ δεμένη με τη μαμά σου…
Ήμουν πολύ. Είχαμε περάσει και τις κρίσεις μας, αλλά είχαμε μια πολύ ουσιαστική σχέση. Θα την ήθελα τη μανούλα μου να είναι κοντά μου τώρα, να τα ζούμε μαζί όλα αυτά, αλλά νομίζω πως τα βλέπει. Μου έλειπε όταν ήμουν στο μαιευτήριο, σκεφτόμουν «Γιατί να μην είναι εδώ η μαμά μου;».
Εντοπίζεις αλλαγές στον εαυτό σου αυτούς τους τέσσερις μήνες που έχει έρθει στον κόσμο η μικρή;
Πολλές, έχω γίνει πιο ήρεμη και υπομονετι κή και γενικώς προσέχω πιο πολύ. Για παράδειγμα, οδηγώ πιο προσεκτικά, φοβάμαι μήπως πάθω τίποτα. Έχω μέσα μου το άγχος μήπως μείνει η μικρή χωρίς μαμά, όπως έμεινα εγώ χωρίς τη μαμά μου. Επίσης, δεν δίνω πια απόλυτη προτεραιότητα στη δουλειά μου, όπως παλιά. Από τα 18 μου δούλευα όλη μέρα. Ήθελα να πηγαίνουν όλα καλά στη δουλειά και έλεγα πως θα έρθουν και τα υπόλοιπα. Τα τελευταία χρόνια αυτό έχει αλλάξει, σκέφτομαι πως θέλω να είναι καλά η οικογένειά μου, ο Στέλιος και τώρα και το μωρό μας, και θα έρθουν και τα υπόλοιπα.
Πώς τη φωνάζεις τη μικρούλα σου;
Τη φωνάζω Λουλουδένια κυρίως, γιατί γεννήθηκε τον Μάιο, τη φωνάζω και Κατερνούλα, όπως θα τη βαφτίσουμε, είναι το όνομα της μαμάς του Στέλιου.
Πώς ήταν όταν επέστρεψες στην Ελλάδα και πήγες να δεις τον μπαμπά σου με τον καλό σου και το μωρό;
Ο μπαμπάς μου έχει λατρέψει τη μικρή – είναι το τρίτο του εγγόνι, το πρώτο κορίτσι. Το περίμενε πώς και πώς από μένα, άσχετα που δεν το έλεγε. Δεν με έχει αγχώσει ποτέ ο μπαμπάς μου με αυτά, ποτέ δεν μου είπε «Πότε θα παντρευτείς και θα κάνεις παιδί;» αλλά έχει χαρεί πολύ. Και αγαπά πάρα πολύ και τον Στέλιο.
Είχες άγχος για την επιστροφή σου στην τηλεόραση;
Είχα άγχος αν θα μπορέσω να προσαρμοστώ ξανά. Έλειπα πέντε χρόνια, δεν είναι μικρό διάστημα. Και η τηλεοπτική πραγματικότητα έχει αλλάξει αρκετά, αν και οι σταθερές είναι ίδιες: Πρέπει να δουλέψεις πολύ για να βγει μια ωραία εκπομπή. Επειδή ήξερα πως με ένα μικρό παιδί στο σπίτι δεν θα μπορούσα να δουλεύω για την εκπομπή στο 100% μου, όπως έκανα παλιά, είχα άγχος αν θα μπορώ να συνεισφέρω όσο θα ήθελα. Όμως χαίρομαι που γύρισα και σιγά σιγά προσαρμόζομαι στις συνθήκες της δουλειάς, γιατί νιώθω δημιουργική.
Κάνεις μια σειρά από ενδιαφέρουσες ανθρωποκεντρικές συνεντεύξεις στο «Τι λες τώρα!» συστήνοντας μια
άλλη σου πλευρά.
Αυτές οι συνεντεύξεις είναι κάτι με το οποίο ξεδίνω και μου αρέσουν πολύ. Η ιδέα γεννήθηκε μέσα από τα social. Έχω άμεση επαφή με τον κόσμο, ειδικά τον τελευταίo καιρό –επειδή είχα πολύ ελεύθερο χρόνο– τους έχω καλομάθει και απαντάω σχεδόν σε όλα τα μηνύματα. Πολλοί άνθρωποι μου ανοίγονται, μου λένε τα εσώψυχά τους και έμαθα κάποιες πολύ ξεχωριστές ιστορίες που με ενέπνευσαν και θέλησα να τις μοιραστούμε και τηλεοπτικά. Το πρότεινα στην Κατερίνα, της άρεσε η ιδέα και έτσι ξεκινήσαμε.
Πώς είναι να δουλεύεις ξανά με την Κατερίνα δεκαέξι χρόνια μετά την πρώτη συνάντησή σας στο Κους κους;
Σαν να μην πέρασε μια μέρα! Με την Κατερίνα όλα αυτά τα χρόνια είχαμε κρατήσει επαφές. Δεν ήμασταν κολλητές, αλλά υπάρχει ένας σεβασμός ανάμεσά μας. Ειδικά τα τελευταία χρόνια που με βλέπει καλά, είναι πολύ χαρούμενη και μου το δείχνει με κάθε ευκαιρία. Έχουμε μια σχέση ουσιαστική και αυτή τη σπουδαία συνεννόηση όπου δεν χρειάζεται να λες και πολλά.
Και έχετε ξεκινήσει με μεγάλη επιτυχία σε μια ζώνη που φέτος χτίζεται για πρώτη φορά στο Mega.
Τώρα μιλάς με έναν άνθρωπο που για να πει πως κάνει επιτυχία μια εκπομπή πρέπει να περάσει καιρός και να γίνουν πολλά τεστ.
Είσαι νουμεράκιας;
Δίνω βάση στα νούμερα, αλλά ξέρω πως για να καθιερωθεί μια νέα εκπομπή και να γίνει συνήθεια χρειάζεται πολλή δουλειά, αλλά και χρόνος. Ευτυχώς το έχουν καταλάβει αυτό τα κανάλια και αφήνουν τις εκπομπές να εξελιχθούν.
Σου είχε στοιχίσει το γεγονός ότι το «Ξαναδέστε τους» κόπηκε ξαφνικά χωρίς να πάρει τον χρόνο του;
Το σκεφτόμουν αυτό τις προάλλες. Ύστερα από πέντε χρόνια που έχουν πια περάσει, νομίζω πως τελικά ήταν ένα καμπανάκι στη ζωή μου το ότι κόπηκε το «Ξαναδέστε τους». Εκείνη την ώρα μπορεί να στενοχωρήθηκα και να το θεώρησα μεγάλη αποτυχία επαγγελματική, αλλά ουσιαστικά αυτή η εξέλιξη μου έδωσε χρόνο για τον εαυτό μου. Ζούσα σε μια υπερβολική φασαρία όλα αυτά τα χρόνια. Τηλεοράσεις, ραδιόφωνα, εκπομπές, ξανά εκπομπές, πέθανε η μαμά μου, ξανά εκπομπές. Δεν είχα κάνει ποτέ διάλειμμα. Και ξαφνικά η ίδια η ζωή μου είπε «Κούκλα μου, πρέπει λίγο να χαλαρώσεις, να δεις τα πράγματα αλλιώς». Όταν κόπηκε το «Ξαναδέστε τους» μου άφησε πολύ ελεύθερο χρόνο να ασχοληθώ με τον εαυτό μου. Έπρεπε κάπως να γεμίσω τις ώρες μου και τις γέμισα με πράγματα που είχαν να κάνουν με μένα. Τότε είδα πως κάτι δεν πάει καλά με μένα. Μέχρι τότε όλες μου οι επιλογές ήταν ψιλοπερίεργες σε προσωπικό επίπεδο. Και σε επαγγελματικό. Tο «Ξαναδέστε τους» δεν ήταν μια σωστή επαγγελματική επιλογή εκείνη την περίοδο.
Έπαιρνες ίσως βεβιασμένα κάποιες αποφάσεις;
Μάλλον. Έπρεπε λοιπόν να αποσυρθώ για λίγο και να δω τα πράγματα ως θεατής για να καταλάβω τι κάνω λάθος. Ήταν σαν να μου είπε ο Θεός, η ζωή, το σύμπαν «Κάτσε λίγο σπίτι σου να ηρεμήσεις, να χαλαρώσεις και μετά θα το
ξαναπάμε».
Τις προάλλες μέσα από το «Τι λες τώρα!» έστειλες ένα μήνυμα στον Νίκο Μουτσινά, με τον οποίο, από ό,τι κατάλαβα, ανταλλάζετε μηνύματα τηλεοπτικά και όχι προσωπικά. Τι έγινε και απομακρυνθήκατε και τώρα φλερτάρετε ξανά με χιούμορ, αλλά από απόσταση;
Ό,τι είχα να πω για τον Νίκο το είπα! Τώρα τον περιμένω σπίτι με τα δώρα! (Γελάει.)
Διαβάστε περισσότερα στο περιοδικό ΟΚ! που κυκλοφορεί με τα «Νέα Σαββατοκύριακο».
