Ο Γιάννης Τσιμιτσέλης, που γίνεται 44 χρονών στις 28 Ιουλίου, φωτογραφίζεται για το OK! με αφορμή την συμμετοχή του στη μουσικοθεατρική παράσταση «Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα», μιλά για την απόφασή του να γίνει ηθοποιός και τις «θυσίες» της δουλειάς.

Γιατί αποφάσισες να γίνεις ηθοποιός;

Όταν πήγαινα Β’ Γυμνασίου, το σχολείο μου συμμετείχε σε έναν θεατρικό μαθητικό διαγωνισμό. Έπρεπε να ετοιμάσουμε ένα έργο για να το παρουσιάσουμε σε μαθητικά φεστιβάλ. Ήξερα ότι αν παίξω στην παράσταση που κάναμε τότε, αναγκαστικά κάποιες πρόβες θα γίνουν σε σχολικές ώρες. Οπότε έγινα ηθοποιός γιατί ήθελα να χάνω ώρες από τα μαθήματα. Μου άρεσε πάρα πολύ η διαδικασία της πρόβας και των παραστάσεων. Όταν στην Γ’ Λυκείου έπρεπε να αποφασίσω τι θα κάνω στη ζωή μου, διάλεξα να ακολουθήσω αυτό τον δρόμο.

Το φθινόπωρο συμπληρώνονται 25 χρόνια από την πρώτη σου εμφάνιση, που ήταν στην τηλεόραση με τη σειρά Τι ψυχή θα παραδώσεις μωρή;

Έχουν υπάρξει στιγμές που μετάνιωσες για το επάγγελμα που διάλεξες; Όχι καθόλου, δεν με έχει βγάλει σε άσχημο μονοπάτι. Έχω ζήσει πολύ ωραίες εμπειρίες. Έχω γνωρίσει ενδιαφέροντες ανθρώπους. Δεν θα το άλλαζα με τίποτα. Οι συνεργασίες μου ήταν πάρα πολύ ωραίες και οι σχέσεις μου με τους υπόλοιπους στον χώρο είναι πάρα πολύ καλές. Νομίζω ότι η καριέρα μου έχει κυλήσει με έναν πολύ ωραίο ρυθμό, καταιγιστικό βέβαια, αλλά με πράγματα που με γεμίζουν πάρα πολύ.

Πάντα μου προκαλεί απορία πώς καταφέρνετε οι ηθοποιοί να είστε εκεί, στη σκηνή, αν και μπορεί να αντιμετωπίζετε δύσκολες στιγμές στη ζωή σας, όπως ο αιφνίδιος θάνατος ενός αγαπημένου σας προσώπου. Είναι κάτι που συνηθίζεται με τα χρόνια;

Είναι αρκετές οι στιγμές που μπορεί να πρέπει να παίξεις έχοντας κάποιο προσωπικό πρόβλημα. Το θέμα δεν είναι να το κουβαλήσεις στους συνεργάτες σου, αλλά μέσα από κάθε ρόλο να μπορείς να κάνεις ψυχανάλυση, που θα σε βοηθήσει στο προσωπικό ζήτημα που έχεις. Το θέατρο για μένα είναι ψυχανάλυση. Όταν αντιμετωπίζεις ένα σημαντικό πρόβλημα στη ζωή σου, αν αφοσιωθείς σε αυτό που κάνεις επί σκηνής, σίγουρα θα σε βοηθήσει σε αυτό που περνάς. Γιατί ουσιαστικά βγαίνεις από τον εαυτό σου, γίνεσαι μια άλλη ύπαρξη, που γεννιέται και πεθαίνει όσο διαρκεί μια παράσταση. Προτιμότερο θα ήταν βέβαια να μην έκανες κάτι εκείνη τη στιγμή, γιατί αν έχεις να διαχειριστείς ένα σοβαρό θέμα, όπως ο θάνατος, θέλεις να πενθήσεις. Η άποψή μου είναι ότι το θέατρο σε βοηθά να ξεπερνάς αυτό που σου συμβαίνει.

Το 2012, όταν έχασες τον πατέρα σου, το ίδιο βράδυ έπαιξες κανονικά στο θέατρο.

Ήταν 600 θεατές από κάτω που περίμεναν να δουν την παράσταση. Δεν τους απασχολούσε αν ο δικός μου πατέρας πέθανε. Ταυτόχρονα υπήρχαν είκοσι συνάδελφοι που περίμεναν να πληρωθούν. Δεν θα τους στερούσα εγώ ένα μεροκάματο, ούτε ο πατέρας μου θα ήθελε να το κάνω αυτό. Από εκεί και πέρα πρέπει ο καθένας να έχει τις αντοχές και την ψυχική δύναμη να μπορεί να κάνει αυτή τη δουλειά χωρίς να επηρεάζεται από κανέναν παράγοντα, όσο σημαντικός κι αν είναι.

Μπόρεσες όμως να πενθήσεις τον πατέρα σου;

Με τον τρόπο μου κι εγώ πένθησα, όπως και ο αδελφός μου και η οικογένειά μου. Ο καθένας πενθεί όπως αισθάνεται. Άλλος μπορεί να κλειστεί σε ένα δωμάτιο και να κλαίει όλη μέρα. Εγώ πιθανότατα πιάστηκα από τη δουλειά μου. Αλλά επειδή ο πατέρας μου «έφυγε» από καρκίνο και ήξερα ότι θα συμβεί, είχα τρεις μήνες να προετοιμαστώ. Το αιφνιδιαστικό είναι το πιο σοκαριστικό.

Έχεις κάνει ποτέ ψυχοθεραπεία;

Όχι, ποτέ. Προς το παρόν οποιοδήποτε θέμα έχω στη ζωή μου προσπαθώ και το λύνω μόνος μου. Κατά πόσο το λύνω με επιτυχία ή όχι δεν ξέρω.

Δεν συζητάς με τους δικούς σου ανθρώπους;

Σπάνια. Δεν θα μάθουν τι με προβληματίζει. Πιστεύω ότι ο πιο ικανός για να λύσει το πρόβλημα που υπάρχει ή έχει δημιουργηθεί εκείνη τη στιγμή είμαι μόνο εγώ. Πρέπει οποιαδήποτε επιλογή να την κάνω μόνος μου, χωρίς να έχω επηρεαστεί από κάποιον άλλο.

Ποια είναι τα επαγγελματικά σου σχέδια για την επόμενη σεζόν;

Αυτή τη στιγμή το μόνο σίγουρο που έχω στο μυαλό μου είναι να κάνω το κινηματογραφικό σίκουελ του Κουραμπιέδες από χιόνι. Θέλω η επόμενη ιστορία να είναι Χριστούγεννα σε κάποιο ελληνικό νησί. Σε αυτό θα επικεντρωθώ μετά τον Αύγουστο. Θέλει καλή προετοιμασία για να αρχίσουν τα γυρίσματα μετά το Πάσχα του 2026. Από το προηγούμενο καστ θα είναι μόνο ο Αλέξανδρος Αντωνόπουλος. Επίσης, έχω αποφασίσει ότι δεν θα κάνω θέατρο τον χειμώνα και συζητάω αν θα παίξω ή όχι σε κάποιο σίριαλ.

Διαβάστε περισσότερα στο περιοδικό ΟΚ! που κυκλοφορεί στα περίπτερα!

Διαβάστε επίσης: Γιάννης Τσιμιτσέλης: Μίλησε για την κόρη του, τις φοβίες του και την επιτυχία της παράστασης «Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ