Δύο αγαπημένοι πρωταγωνιστές της μικρής οθόνης, η Ευγενία Δημητροπούλου και ο Πέτρος Λαγούτης, μιλούν εφ’ όλης της ύλης. Από την περασμένη άνοιξη περνούν αρκετές ώρες της μέρας μαζί. Ο Πέτρος υποδυόμενος τον Νικήτα εισέβαλε στην καθημερινή σειρά Ήλιος του ANT1 και ανέπτυξε έναν έρωτα μετ’ εμποδίων με την τηλεοπτική Λήδα, κατά κόσμον Ευγενία Δημητροπούλου.

Οι δύο ταλαντούχοι ηθοποιοί γνωρίζονται χρόνια και έχουν αρκετά κοινά. Μια διαδρομή στα πανεπιστημιακά έδρανα που δεν τους οδήγησε στον αντίστοιχο επαγγελματικό κλάδο, η αγάπη τους για την Τέχνη αλλά και ένα κοινό πλέον, πολύωρο, πρόγραμμα γυρισμάτων.

Ευγενία, το καλοκαίρι παντρεύτηκες υπό άκρα μυστικότητα. Μάλιστα, δήλωσες ότι μετά τον γάμο έψαξαν, βρήκαν τον αριθμό του συντρόφου σου και του τηλεφωνούσαν.

Ευγενία: Τον έπαιρναν οι δημοσιογράφοι μετά τον γάμο. Βλέπεις, το τηλέφωνό του υπάρχει στο Ίντερνετ και είναι εύκολο να το βρει κάποιος από την ιστοσελίδα του (σ.σ. ο σύζυγός της Στέλιος Βλατάκης είναι νευροχειρουργός).

Πώς είναι η σχέση με έναν άνθρωπο από εντελώς διαφορετικό χώρο;

Ευγενία: Κανείς από τους δυο μας δεν έχει ωράριο. Είμαστε και οι δυο αυτοδημιούργητοι στον χώρο μας. Δηλαδή δεν υπάρχει από πίσω κάποιο background που μας είχε βοηθήσει ή μας είχε δώσει κάποιες γνώσεις. Νομίζω ότι έχουμε κάνει και οι δύο αυτό που αγαπάμε. Οπότε όλα είναι θέμα ανθρώπου και όχι αν είναι στον ίδιο χώρο με εσένα ή όχι. Με κατανοεί, όπως κι εγώ κατανοώ ότι, για παράδειγμα, μπορεί να μην είναι εύκολο να πάμε σε ένα νησί αν δεν υπάρχει κάποιος άνθρωπος που μπορεί να τον καλύψει. Κι αυτό γιατί μπορεί ανά πάσα στιγμή να χρειαστεί να γυρίσουμε στην Αθήνα. Αντίστοιχα κι εγώ μπορεί να δουλεύω ανήμερα Χριστούγεννα, Σάββατο ή μέχρι τις 12.00 το βράδυ. Νομίζω όμως ότι δεν στέκεται κάποιος εκεί.

Ζώντας την πρωτόγνωρη κατάσταση με την πανδημία αλλά και βλέποντας πόσο επλήγη ο χώρος σας, σκεφτήκατε ένα επαγγελματικό plan b;

Πέτρος: Εγώ δεν το σκέφτηκα καθόλου. Στην πρώτη καραντίνα ένιωσα ότι ζούμε κάτι σκληρό και πρωτόγνωρο. Παρ’ όλα αυτά, στη δεύτερη έπεσα περισσότερο ψυχολογικά. Επαγγελματικά εκείνη την περίοδο είχα κανονίσει να μην κάνω τηλεόραση. Είχα αρνηθεί μια πρόταση και έφτιαξα ένα πρόγραμμα στο οποίο επτά μέρες της εβδομάδας θα έπαιζα θέατρο. Ξαφνικά χάλασαν όλα. Ήταν πολύ περίεργο γιατί δεν είχα τίποτα να κάνω. Άρχισαν να με ζώνουν τα φίδια. Τον περασμένο Μάρτιο όμως ήρθε ο Ήλιος στη ζωή μου και ανέτειλε.

Ευγενία: Ούτε εγώ σκέφτηκα να κάνω κάτι άλλο στη ζωή μου. Στην πρώτη καραντίνα ζορίστηκα. Ήταν πολύ ξαφνικό. Μάλιστα, τότε είχα κλείσει δουλειές για το καλοκαίρι και θέατρο μέχρι και για τον Οκτώβριο. Ξαφνικά τα είδα όλα να καταρρέουν. Μετά βέβαια έκλεισα αμέσως στον Ήλιο, οπότε σε αυτό ήμουν πολύ τυχερή.

Τι σας έλειψε περισσότερο λόγω της πανδημίας;

Ευγενία: Να αγκαλιάζω αυθόρμητα τους ανθρώπους. Μου αρέσει πολύ η επαφή και η αγκαλιά. Οι γονείς μου μένουν στη Λαμία και πέρσι είχαμε κάποια θεματάκια υγείας, οπότε είχαν έρθει και είχαν μείνει αρκετά στην Αθήνα. Πάντα όμως υπήρχε ο κίνδυνος, ο φόβος και τα τεστ επειδή εγώ δούλευα και έβγαινα έξω τακτικά.

Πέτρος: Αυτό που συνειδητοποιώ εγώ βγαίνοντας πια κανονικά στα πράγματα είναι ότι μου έχει λείψει το να αποκτήσω και πάλι φυσιολογικούς ρυθμούς σε όλα. Και στη δουλειά νιώθω ότι έχω ξεκουρδιστεί λίγο και όταν με πας δέκα μέρες σερί με πολύ βαρύ πρόγραμμα, μου κακοφαίνεται γιατί έχω ξεμάθει. Αντίστοιχα και στις ανθρώπινες σχέσεις. Τώρα μπορεί να έχουμε την ελευθερία να βγούμε αλλά δεν το κάνω όπως προ καραντίνας. Θέλω να βρω τους ρυθμούς που είχα πριν.

Υπάρχουν στιγμές που σκέφτεστε «Πώς θα είναι άραγε η ζωή μου σε λίγα χρόνια;»;

Ευγενία: Επειδή εμένα προσωπικά μέσα στον χρόνο μού συνέβησαν πράγματα που δεν είχα σκεφτεί και δεν είχα προβλέψει και επειδή είμαι ένας άνθρωπος που πάντα σκέφτομαι το μέλλον και θέλω να προγραμματίζω, αποφάσισα ότι κάποια πράγματα στη ζωή πρέπει να τα παίρνεις όπως έρχονται. Οπότε προσπαθώ να σκέφτομαι το παρόν χωρίς να διαλύω τις προοπτικές του μέλλοντος.

Πέτρος: Έτσι κι αλλιώς μόνο αυτό υπάρχει. Το παρελθόν και το μέλλον δεν υπάρχουν. Εγώ θα συμπλήρωνα σε αυτό ότι είμαι σε μια φάση της ζωής μου όπου πρώτη φορά συνειδητοποιώ την ηλικία μου. Και το λέω για καλό. Με την έννοια ότι είναι η πρώτη φορά που λέω «Όπα!». Βλέπεις ότι η ζωή φεύγει γρήγορα. Τα χρόνια περνούν γρήγορα. Θέλω λοιπόν να φροντίσω έτσι ώστε στο μέλλον να ζω τη ζωή που θέλω. Όσο περισσότερο μπορώ, γιατί υπάρχουν και απρόβλεπτες καταστάσεις. Τουλάχιστον οι άνθρωποι από τους οποίους περιβάλλομαι, τα πράγματα που κάνω, είτε είναι δουλειά, διασκέδαση, διακοπές, να είναι όσο το δυνατόν περισσότερο αυτά που θέλω. Γιατί τελικά από τι γινόμαστε ευτυχισμένοι; Από μια καθημερινότητα. Δεν μπορείς να περιμένεις πέντε δέκα μεγάλες στιγμές της ζωής σου για να είσαι ευτυχισμένος.

Πέτρο, πότε συνειδητοποίησες, όπως λες, την ηλικία σου; Τι συνέβη;

Πέτρος: Έχασα τον μπαμπά μου πέρσι τον Δεκέμβριο. Από πριν τον χάσω είχε αρχίσει αυτή η διαδικασία. Από τότε που είχε αρρωστήσει. Ένιωσα ότι κόβεται σιγά σιγά ο δεσμός με την παιδικότητά μου. Από τη μια αυτό είναι μια ανάληψη ευθυνών γενικότερα και από την άλλη είναι μια ανάληψη ευθυνών απέναντι στον εαυτό σου και στο πώς θες να ζεις.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ