Πίσω από την έμπειρη δημοσιογράφο κρύβεται μια γυναίκα με ευαισθησίες που χαίρεται σε κάθε ευκαιρία τη ζωή. Το φετινό καλοκαίρι μαζί με την τηλεοπτική της παρέα δοκιμάζεται στην πρωινή εκπομπή «Alpha Παντού». Και δείχνει να τα καταφέρνει περίφημα. Παραμένοντας αφοπλιστικά ειλικρινής.

Πώς είναι ύστερα από τόσα χρόνια να αλλάζεις πόστο; Είναι αν μη τι άλλο μια ανανέωση;

Είναι μια πολύ ευχάριστη αλλαγή η εκπομπή. Διαφορετική, χαλαρή, αλλά σαφώς πιο κουραστική, καθώς κρατάει τρεις ώρες. Σίγουρα είναι μια ανανέωση, βλέπεις τον εαυτό σου και σε άλλους ρόλους, με νέες απαιτήσεις, κάτι που νομίζω ότι αρέσει και στους τηλεθεατές.

Το πιο δύσκολο κομμάτι είναι το πρωινό ξύπνημα;

Eιλικρινά; Είναι το πιο εύκολο. Μου αρέσει να ξυπνάω υπερβολικά πρωί – 5.45 χωρίς ξυπνητήρι. Αν είχα «late night» από την άλλη, σίγουρα θα είχα πρόβλημα.

Κάνοντας μια γρήγορη έρευνα στο Google με το όνομά σου, εμφανίζεται συχνά το «λύγισε στον αέρα», «βούρκωσε», «έκλαψε» κ.λπ.

Το να δείχνει οn camera ένας παρουσιαστής τα συναισθήματά του είναι προσόν τελικά; Γιατί κατά καιρούς έχουμε δει και αλύγιστες παρουσιάστριες. Στην πραγματικότητα πρόκειται για το ίδιο στιγμιότυπο, αυτό από την κηδεία της Καρολάιν, που αναπαράχθηκε από αρκετά sites. Δεν πιστεύω ότι υπάρχουν αλύγιστοι παρουσιαστές. Απλώς καταφέρνουμε να κρύβουμε τα συναισθήματά μας επειδή η δουλειά μας είναι να παρουσιάσουμε τα γεγονότα και όχι να δείξουμε τι νιώθουμε για κάθε είδηση που προβάλλουμε. Η συγκεκριμένη ήταν μια πολύ φορτισμένη στιγμή. Η εικόνα ενός μωρού στην κηδεία της μητέρας του…

Γιατί πιστεύεις ότι έχουμε τόσο πολλά περιστατικά γυναικοκτονιών; Πάντα υπήρχαν, απλώς τώρα γίνονται πιο γρήγορα γνωστά και παίρνουν τη διάσταση που τους πρέπει;

Νομίζω ότι τώρα γίνονται πιο γνωστά γιατί, μιλώντας και με συναδέλφους από το αστυνομικό δελτίο, δυστυχώς, πάντα υπήρχαν αυτά τα περιστατικά. Απλώς και λόγω όλης της πίεσης που έχουμε ζήσει τα τελευταία δύο χρόνια με τον κορονοιό παρατηρούμε πως οι άνθρωποι φτάνουν στα άκρα πιο εύκολα. Όμως, είναι σοκαριστικό αυτό που συμβαίνει στις γυναίκες. Είναι σοκαριστικό το να μην μπορείς να ζητήσεις διαζύγιο από τον άντρα σου γιατί θα μπει στο σπίτι και θα σε σκοτώσει. Δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία επί της ουσίας. Κάτι πάει λάθος γενικότερα στην κοινωνία μας κι αυτό πρέπει να το βρούμε.

Επιστρέφοντας στα επαγγελματικά, πώς είναι να είσαι στο ίδιο κανάλι και στην ίδια θέση τα τελευταία δεκαεπτά χρόνια;

Πλέον ο Alpha είναι σαν το δεύτερο –και ενίοτε το πρώτο– σπίτι μου! Ξεκίνησα στο κανάλι το καλοκαίρι του 2004. Δεν φανταζόμουν τότε ότι θα έμενα δεκαεπτά χρόνια στον Alpha, αλλά ποτέ δεν βρέθηκα πραγματικά κοντά στο να φύγω. Περνάω καλά εδώ, έχω πλέον σχέση ζωής με τους
συνεργάτες μου και, κυρίως, νιώθω ότι με εμπιστεύονται.

Γενικά επιζητείς τη σταθερότητα προσωπικά και επαγγελματικά;

Ναι, σε μεγάλο βαθμό. Πριν από λίγες μέρες με τον σύζυγό μου κλείσαμε δέκα χρόνια γάμου. Και μπορεί φέτος να μην κάναμε το μεγάλο πάρτι που θα θέλαμε λόγω κορονοϊού –ελπίζω να κάνου με του χρόνου–, αλλά ο Βασίλης είναι μια σταθερά στη ζωή μου σε τέτοιο βαθμό, που νομίζω ότι είμαστε μαζί… από πάντα! Το ίδιο μάλλον συμβαίνει και στα
επαγγελματικά. Μου αρέσει η σιγουριά, η οικειότητα, η άνεση που σου προσφέρει ένα γνώριμο περιβάλλον.

Θα μπορούσες και να πάρεις σύνταξη από τον Αlpha;

Ε, πλησιάζω σιγά σιγά. (Γελάει.) Είμαι στον Alpha δεκαεπτά χρόνια. Νομίζω ότι την έχω άνετα μια 10ετία ακόμα.

Μια και ανέφερες τον σύζυγό σου, τον δημοσιογράφο Βασίλη Παπανδρέου, να υποθέσω ότι γνωριστήκατε στη δουλειά;

Γνωριστήκαμε το 2006 στις σκάλες του Rock ‘n’ Roll στο Κολωνάκι, όπως φαντάζομαι και χιλιάδες ζευγάρια. Ζούμε μαζί από το 2010 και περνάμε καλά. Ακούγεται κλισέ και προφανώς έχουμε σκαμπανεβάσματα, αλλά πραγματικά περνάμε καλά. Το «μόνο πρόβλημα» είναι ότι ο Βασίλης θέλει να βγαίνουμε ιδανικά κάθε μέρα, ενώ εγώ είμαι περισσότερο του καναπέ και του Netflix.

Και η κλισέ ερώτηση: Ποια είναι τα θετικά και τα αρνητικά τού να κάνεις την ίδια δουλειά με τον σύντροφό σου;

Προσωπικά, βρίσκω μόνο θετικά. Ξέρουμε και οι δύο ότι τα ωράρια είναι απαιτητικά, ο ανταγωνισμός μεγάλος και η πίεση πολλές φορές τεράστια. Ο Βασίλης ευτυχώς είναι πιο χαλαρός από εμένα, πάντα έτοιμος για βόλτες και αθεράπευ τα αισιόδοξος, οπότε ισορροπούμε μια χαρά.

Πες μου μια μεγάλη αλήθεια που συνοδεύει τις παρουσιάστριες των ειδήσεων.

Ότι κοιτάζουμε τα μαλλιά μας στην κάμερα περίπου εκατό φορές σε κάθε δελτίο. (Γελάει.)

Και έναν μύθο;

Ότι φοράμε όλη μέρα τακούνια και φορέματα και κυκλοφορούμε σαν να είμαστε έτοιμες για δεξίωση στους διαδρόμους του καναλιού.

Πώς διαχειρίζεσαι τις κριτικές;

Δεν έχω παράπονα απ’ όσα έχουν γραφτεί για εμένα. Ούτε από τις κριτικές, που είναι θεμιτές, ούτε από τα σχόλια. Θεωρώ ότι καθένας κάνει τη δουλειά του όσο καλύτερα μπορεί και η κριτική –ακόμα και η κακόπιστη– είναι μέρος του παιχνιδιού.

Στην περίπτωσή σου, η δημοσιογραφία πώς προέκυψε; Πόσο επεισοδιακή ήταν η πρώτη σου εμφάνιση στον αέρα;

Είχα πάει την πρώτη μέρα που έπιασα δουλειά στη σύσκεψη του δελτίου και ο Νίκος Χατζηνικολάου, τότε διευθυντής ειδήσεων του Alpha, μου είπε μόλις τελειώσαμε: «Έφη, πήγαινε στο μακιγιάζ, βγαίνεις στον αέρα». Δεν αντέδρασα. Νόμιζα ότι μιλάει σε κάποια άλλη Έφη… Ήταν τόσο απότομο, τόσο ξαφνικό και αναπάντεχο, που δεν πρόλαβα να αγχωθώ. Θυμάμαι όμως, σαν τώρα, να κατεβαίνω στο στούντιο και στους διαδρόμους και να στέλνω σαν τρελή SMS στους φίλους μου και στην οικογένειά μου ότι σε πέντε λεπτά βγαίνω στην τηλεόραση.

Υπάρχει κάπου αυτό το βίντεο της πρώτης σου τηλεοπτικής εμφάνισης; Κοιτώντας το τώρα γελάς αμήχανα ή θέλεις να το εξαφανίσεις;

Σίγουρα γελάω, γιατί ήμουν τρομερά μαυρισμένη, με πλατινέ μαλλιά, όπως δηλαδή άρμοζε στη μόδα του 2004. Αλλά όχι, δεν θέλω να το εξαφανίσω. Δεν θέλω να εξαφανίσω, ούτε να αλλάξω το παρελθόν. Σίγουρα ήμουν πιο ξέγνοιαστη τότε, όπως και όλη η Ελλάδα νομίζω εκείνο το τρελό καλοκαίρι του 2004, αλλά ειλικρινά την απόλαυσα τη διαδρομή.

Είσαι από τους ανθρώπους που βλέπουν «το ποτήρι μισογεμάτο» και θεωρούν πως με θέληση και επιμονή όλα γίνονται;

Όχι, για να είμαι ειλικρινής, δεν κατορθώνονται όλα. Δεν αρκεί να το θέλεις και να προσπαθείς. Όσο και να το θέλω, όσο και να προσπαθήσω, δεν μπορώ να τραγουδήσω όπως η Αντέλ, ούτε να κάνω στους κρίκους αυτά που κάνει ο Πετρούνιας. Σίγουρα η προσπάθεια και η επιμονή είναι τρομερά σημαντικά σε μια δουλειά, αλλά δεν αρκούν. Χρειάζεται ταλέντο, σωστό timing και, όπως για όλα τα πράγματα στη ζωή, τύχη. Αν τα έχεις όλα αυτά και ξεθεωθείς στη δουλειά, τότε ναι… μπορεί να γίνεις ο Αντετοκούνμπο. Αλλά επειδή το συνολικό «πακέτο» είναι σπάνιο, ο Γιάννης είναι μόνο ένας!

Αν αύριο έφευγες από το δελτίο, πού θα έβλεπες τον εαυτό σου; Ποιο διαφορετικό κομμάτι παρουσίασης πιστεύεις ότι θα σου ταίριαζε;

Η εκπομπή που κάνουμε κάθε πρωί με τη Μαρία Νικόλτσιου και τον Γιώργο Γρηγοριάδη, το Alpha Παντού, πραγματικά μου αρέσει πολύ. Περισσότερο απ’ όσο περίμενα. Δεν ξέρω όμως αν θα άφηνα τα δελτία για να κάνω μόνο εκπομπές. Σίγουρα δεν έχω κανένα πρόβλημα να «τσαλακωθώ», αρκεί αυτό που κάνω να είναι ο εαυτός μου. Δεν μπορώ δηλαδή να πρέπει να παίξω έναν «ρόλο» στην τηλεόραση, κάτι που δεν είναι ο εαυτός μου. Νομίζω ότι θα με δυσκόλευε και θα με πίεζε. Από την άλλη, αν έπρεπε να τραγουδάμε με τον Θάνο Καλλίρη κάθε μέρα, όπως κάναμε πριν από λίγες εβδομάδες στην εκπομπή, θα ήμουν ευτυχής! Δεν ξέρω βέβαια αν θα άντεχαν οι τηλεθεατές. (Γελάει.)

Ποια μεγάλα γεγονότα έχεις παρουσιάσει στον αέρα και ποιες πολύ δύσκολες καταστάσεις κλήθηκες να διαχειριστείς;

Είναι τόσο, μα τόσο πολλά όλα αυτά τα χρόνια. Ειλικρινά, πιστεύω ότι μόνο επίσκεψη εξωγήινων στη Γη δεν έχω παρουσιάσει! Αν έπρεπε να ξεχωρίσω κάτι όμως, θα επέλεγα την ημέρα που η Χρυσή Αυγή καταδικάστηκε –και επίσημα– ως εγκληματική οργάνωση. Ήταν μια στιγμή ανακούφισης για όλους μας. Σαν να σβήσαμε αυτή την κηλίδα ντροπής που είχε πάνω της η γενιά μας.

Υπάρχει κάποια άλλη παρουσιάστρια με την οποία μπορεί να σε έχουν μπερδέψει κατά καιρούς;

Η κόρη μιας φίλης μας «με χαιρετάει» κάθε φορά που βλέπει τη Ζέτα Μακρυπούλια στην τηλεόραση. (Γελάει.)

Μια γυναίκα στα μάτια κάποιων αποτελεί ακόμη λανθασμένα «εύκολο στόχο». Το έχεις νιώσει αυτό; Έχεις δεχτείσεξιστικά σχόλια;

Σεξιστικά σχόλια στον δρόμο προφανώς και έχω δεχτεί, όπως όλες οι γυναίκες φοβάμαι. Είναι θλιβερό και δυστυχώς συνηθισμένο. Επαγγελματικά δεν έχω αντιμετωπίσει τέτοιο ζήτημα, αλλά νιώθω την ανάγκη να ευχαριστήσω και δημόσια όλες αυτές τις γενναίες γυναίκες, τη Σοφία Μπεκατώρου, την Άννα Μαρία Παπαχαραλάμπους, τη Λένα Δροσάκη, που έδωσαν θάρρος σε κορίτσια που κυριολεκτικά υποφέρουν στη δουλειά και στο σπίτι να πουν «έως εδώ». Είναι ντροπή και να το συζητάμε το «γιατί τώρα;» και «τι περιμένατε τόσα χρόνια;». Πραγματική ντροπή. Μπράβο σε όσες βρήκαν τη δύναμη, το θάρρος και τα στηρίγματα να βγάλουν από πάνω τους τον φόβο που ένιωθαν τόσα χρόνια.

Αν μπορούσες να γυρίσεις τον χρόνο πίσω, σε εποχές αθωότητας, στα 20 ή τα 25 σου, τι θα έκανες διαφορετικά;

Μετανιώνω μόνο για ένα πράγμα, που το 2002, όταν ολοκλήρωσα ένα 6μηνο στο Χάρβαρντ πάνω στα media, δεν έμεινα περισσότερο στην Αμερική και να δοκιμάσω να δουλέψω εκεί. Ειλικρινά, δεν γνωρίζω αν θα τα κατάφερνα, καθώς το επίπεδο και ο ανταγωνισμός είναι εξωπραγματικός, αλλά νομίζω ότι θα ήθελα να δοκιμάσω. Κατά τα άλλα, δεν μετανιώνω. Θεωρώ ότι τα έκανα όλα στην «κατάλληλη στιγμή». Όχι τη στιγμή που «πρέπει». Τη στιγμή που εγώ έκρινα κατάλληλη να κάνω το κάθε βήμα. Για τον κάθε άνθρωπο είναι διαφορετικό και είναι υπέροχο αυτό.

Αλήθεια, πού γεννήθηκες και τι αναμνήσεις έχεις ως παιδί;

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα. Ο μπαμπάς μου ήταν γιατρός και η μαμά μου φρόντιζε –και φροντίζει– να μη μας λείπει τίποτα στο σπίτι. Μια φράση που μου έλεγε διαρκώς ο μπαμπάς μου είναι «Εφούλα, μη φοβάσαι τίποτα, εγώ είμαι εδώ». Μου λείπει να την ακούω εδώ και τρία χρόνια που έχει φύγει από τη ζωή η ζεστασιά και το νοιάξιμο που έβγαζε αυτή η φράση. Είναι κάτι που επαναλαμβάνουμε διαρκώς και στη Μελίνα. «Μη φοβάσαι τίποτα, είμαστε δίπλα σου, σε πιστεύουμε και πάντα, μα πάντα θα είμαστε εδώ για εσένα».

Τον Σεπτέμβριο η Μελίνα θα γίνει 7 χρόνων. Ποια είναι η πιο δύσκολη, άβολη ή περίεργη ερώτηση που σου έχει κάνει;

Με ρωτάει διαρκώς και εμένα και τον μπαμπά της γιατί δουλεύουμε και δεν μένουμε όλη μέρα μαζί της για να παίζουμε και να κάνουμε βόλτες. Φαντάζομαι ότι όλα τα παιδιά έχουν την ίδια απορία…

Ανήκεις σε εκείνες τις γυναίκες που προσπαθούν να διατηρήσουν την ομορφιά και τη νεότητά τους και με ιατρική βοήθεια;

Θα κάνω ό,τι χρειαστεί για να μου αρέσει η εικόνα μου, αρκεί ο καθρέφτης να θυμίζει εμένα και όχι μια παραμορφωμένη εικόνα. Αν με ρωτάς αν έχω πλαστικό, ναι, έχω και… τα λέμε πού και πού! Τον εμπιστεύομαι απόλυτα όταν θα μου πει αν και τι πρέπει να «πειράξω» πάνω μου. Δεν το θεωρώ κακό. Το αντίθετο. Θέλω να αρέσω στον σύζυγό μου και, κυρίως, θέλω να μου αρέσω.

Τι είναι για σένα ευτυχία;

Το ηλιοβασίλεμα στη Χαλκιδική, μέσα στη θάλασσα, πάνω στις σανίδες του SUP και οι τέσσερίς μας –μαζί και ο σκύλος μας ο Γιούβε δηλαδή–, με τη Μελίνα να τραγουδάει εσχάτως την Ευλαμπία του Γιοκαρίνη. Χαμογελάω και μόνο που το σκέφτομαι.

Από το περιοδικό ΟΚ! που κυκλοφόρησε με τα «Νέα Σαββατοκύριακο» (21-27 Αυγούστου).