Στην τελική ευθεία για τα γυρίσματα της νέας σειράς «Η παραλία» της ΕΡΤ1 όπου θα πρωταγωνιστεί, ο 39χρονος ηθοποιός είναι στα καλύτερά του και αυτό φαίνεται. Έχοντας αντιμετωπίσει πλέον όλους τους «δαίμονές» του, μιλάει στο ΟΚ! για τον έρωτα και την ψυχοθεραπεία.
Ευδιάθετος, ξεκούραστος και σε άψογη φυσική κατάσταση, φτάνει στην ώρα του στο ραντεβού μας στο κέντρο της Αθήνας. Βρίσκεται στην πρωτεύουσα για μόλις δύο εικοσιτετράωρα, πριν μπει ξανά στο καράβι για να συνεχίσει τις διακοπές του στα νησιά.
Μήνας Σεπτέμβριος και ο ίδιος αρνείται να αποχαιρετήσει το φετινό καλοκαίρι. «Είναι η πρώτη φορά που είμαι τόσο μαυρισμένος καθώς φέτος το επιτρέπει και ο ρόλος μου» παραδέχεται ενώ παραγγέλνει τον καφέ του.
Ο Δημήτρης Μοθωναίος θα πρωταγωνιστήσει στη νέα σειρά της ΕΡΤ1 «Η παραλία» υποδυόμενος τον Χάρι. «Πρόκειται για μια ρομαντική σειρά μυστηρίου βασισμένη στο βιβλίο της Πηνελόπης Κουρτζή Το κορίτσι με το σαλιγκάρι. Υποδύομαι έναν Ελληνοάγγλο γκουρού που βρίσκεται στην παραλία στα Μάταλα. Εκεί προκύπτει ένα ειδύλλιο με την Πάτυ, που θα την κάνει η Δανάη Μιχαλάκη, η οποία έρχεται με τον σύντροφό της και, όπως καταλαβαίνεις, υπάρχει μια… σύγκρουση. Θα αποδειχτώ όμως ακαταμάχητος» εξηγεί γελώντας και συνεχίζει: «Μου αρέσει που επιτέλους θα υποδυθώ τον ρόλο ενός καλού ανθρώπου που δεν έχει καμία σκοτεινή πλευρά. Ένας φωτεινός, ήρεμος άνθρωπος που θα ερωτευτεί».
Περί έρωτος
«Είμαι ρομαντικός. Τώρα πλέον συνειδητοποιώ ποιες φορές έλεγα στο παρελθόν ότι ήμουν ερωτευμένος, ενώ στην πραγματικότητα ήμουν ενθουσιασμένος. Άλλες φορές μπορεί αυτός ο έρωτας να ήταν μια προβολή, μια φαντασίωση ή μια δική μου ανάγκη να ερωτευτώ. Οπότε έλεγα ότι συμβαίνει, ενώ στην πραγματικότητα δεν συνέβαινε. Στη ζωή μου υπήρξαν δύο σημαντικές σχέσεις μέχρι τώρα κι αυτό αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι έχουμε επαφή μέχρι σήμερα. Μιλάμε για οικογενειακή σχέση δηλαδή.
Η μία σχέση μου ήταν με τη Νεφέλη, μια κοπέλα που είχα περίπου πριν από δέκα χρόνια και η οποία δεν έχει καμία σχέση με τον χώρο. Ήμασταν γύρω στα δύο χρόνια μαζί και πρόκειται για έναν σημαντικό άνθρωπο στη ζωή μου. Πλέον έχει κάνει παιδί και τη δική της οικογένεια. Σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις βλέπεις πόσο σημαντικό είναι να εξελίσσεται η σχέση. Σίγουρα δεν γίνεται να φτάσεις σε αυτό το σημείο αυτόματα. Αν υπάρχει όμως σεβασμός σε όλα τα στάδια της διαδικασίας ενός χωρισμού και δεν έχετε τελειώσει με έναν τρόπο που να είναι τραυματικός για κάποιον από τους δύο, τότε υπάρχει ελπίδα. Γενικά είμαι ένας άνθρωπος πολύ επικοινωνιακός και δεν κρατάω μέσα μου τα συναισθήματά μου.
Παράλληλα δίνω τον χρόνο στον άλλο, αλλά και σε εμένα τον ίδιο να τα επεξεργαστώ. Θέλω να μπορώ να περάσω στην επόμενη σχέση καθαρός, χωρίς κανένα βάρος και έχοντας πάρει τα μαθήματα από την προηγούμενη. Πισωγυρίσματα δεν κάνω. Αν τελειώσει κάτι, τελείωσε. Τουλάχιστον κάτι τέτοιο δεν μου έχει τύχει έως τώρα. Πλέον μπορώ να σου πω ότι νιώθω απόλυτα συνδεδεμένος με τον εαυτό μου και συνειδητοποιώ ότι είμαι τέλεια μόνος μου, αλλά μου αρέσει και να είμαι ερωτευμένος. Σε ποιον δεν αρέσει άλλωστε;».
Στο ντιβάνι του ψυχαναλυτή
«Ξεκίνησα ψυχοθεραπεία το 2008. Έκανα ψυχοδυναμική και μετά λακανική ψυχανάλυση. Η ψυχανάλυση είναι χρονοβόρα και γενικά της υπομονής. Πηγαίνεις τρεις φορές την εβδομάδα, και μόνος σου τα λες μόνος σου τα ακούς. Είναι σχεδόν σαν να κοιμάται ο απέναντί σου. Όσες φορές ρώτησα “τι γίνεται; Γιατί δεν μιλάτε; Πείτε κι εσείς μια κουβέντα που ερχόμαστε εδώ και πληρώνουμε” μου έλεγε “εσείς για εμένα τα λέτε ή για εσάς;”. Εκεί κατάλαβα ότι έχει δίκιο, καθώς κάπως έτσι αναπτύσσεις τη σχέση με τον εαυτό σου. Τώρα κάνω τραυματοθεραπεία (σ.σ. EMDR Εye Movement Desensitization and Reprocessing). Μου έχει αλλάξει τη ζωή.
Είχα θέσει τη βάση με την ψυχοθεραπεία και ήρθε αυτό και με βοήθησε να τα βάλω όλα μέσα σε ένα κουτί και να μην ξαναβγούν. Αν είσαι λίγο εγκεφαλικός και υπεραναλυτικός τύπος, όπως εγώ, προσπαθείς με το ζόρι να πεις “μα αυτή ήταν μια κακή εμπειρία, βρε παιδί μου. Να την ξαναβγάλω να τη δω”. Ε, με την τραυματοθεραπεία δεν έρχεται πια. Αντικαθίσταται με μια θετική. Στην τραυματοθεραπεία επεξεργάστηκα το ατύχημα που είχα πριν από χρόνια…».
