Η Δανάη Μπάρκα κατάφερε να αποτινάξει από πάνω της το «κόρη της Βίκυς Σταυροπούλου» που ήταν ο τρόπος που την γνώριζε η μεγαλύτερη μερίδα του κόσμου. Η φετινή χρονιά τηλεοπτικά είναι μία από τις καλύτερές της και μιλώντας στο ΟΚ! μας απαντά για το ενδεχόμενο μιας συνεργασίας με τη μητέρα της στην τηλεόραση.
Έχεις πει πως η πρόταση για το πρωινό του νέου Mega έγινε πρώτα στη μητέρα σου, Βίκυ Σταυροπούλου, και επειδή εκείνη δεν την αποδέχτηκε μετά έπεσε στο τραπέζι η ιδέα να αναλάβει η επόμενη γενιά, καθώς έχετε πολλά κοινά στοιχεία προσωπικότητας. Δεν είχε γίνει η πρόταση να παρουσιάσετε το πρωινό μαζί;
Είχε πέσει κι αυτό σαν ιδέα. Εμείς, όμως, δεν θέλαμε, ούτε η μία ούτε η άλλη, για το καλό και των δυο μας, αλλά και της τηλεόρασης! (Γελάει.)
Έχετε βρεθεί μαζί επαγγελματικά;
Μία φορά στο θέατρο και έγινε γιατί προέκυψε ανάγκη για αντικατάσταση μιας ηθοποιού που αποχώρησε δέκα μέρες πριν από την πρεμιέρα.
Πώς είχε λειτουργήσει αυτή η συνεργασία;
Πολύ αστεία, αλλά το θέατρο είναι κάτι διαφορετικό. Κάναμε περιοδεία, εγώ ήμουν με τις κολλητές μου σε άλλο αμάξι και βρισκόμασταν στα θέατρα. Είχαμε τρομερή χημεία στη σκηνή και είχαμε περάσει πολύ ωραία.
Γιατί σε φοβίζει η τηλεοπτική συνύπαρξη;
Δεν με φοβίζει, αλλά δεν θα την ήθελα τώρα. Το όραμά μου και το όνειρό μου είναι κάτι εντελώς διαφορετικό. Όσες φορές δώσαμε μαζί μια συνέντευξη ή όταν ήρθε καλεσμένη στην εκπομπή, είχε λειτουργήσει πολύ καλά, αλλά ούτε εγώ ούτε εκείνη θα θέλαμε τηλεοπτικά αυτή τη στιγμή να βρεθούμε.
Παρ’ όλα αυτά, ενώ πέρσι για μεγάλη μερίδα του κόσμου ήσουν η κόρη της Βίκυς Σταυροπούλου, φέτος είσαι ξεκάθαρα η Δανάη Μπάρκα. Ο κόσμος σε έχει γνωρίσει και σε έχει αγαπήσει για αυτό που είσαι, όχι μόνο γιατί είσαι κόρη της μαμάς σου.
Είμαι περήφανη και ευγνώμων που είμαι η κόρη της Βίκυς. Κι αυτό δεν ήταν καν το πρώτο επιχείρημα για να μη δουλέψουμε μαζί. Όμως χαίρομαι που ο κόσμος αντιλαμβάνεται πως είμαστε διαφορετικές προσωπικότητες και χαίρομαι που και τις δύο προσωπικότητες τις στηρίζει με πολλή αγάπη. Μακάρι το γέλιο και τη χαρά που έχει προσφέρει η μαμά μου εδώ και είκοσι χρόνια κάποια στιγμή να καταφέρω να τα προσφέρω κι εγώ.
Πάντως, ενώ η Βίκυ μοιάζει πολύ cool και είναι μια γυναίκα νέα και μοντέρνα, έχει μεγάλη αγωνία για εσένα. Είναι πολύ… μαμά!
Όσο νέα και cool και να είναι, υπερισχύει το μητρικό ένστικτο. Είναι λογικό να έχει το άγχος μου, ειδικά όταν ξέρει πως έχω επιλέξει μια δουλειά που έχει μεγάλη έκθεση και μπορεί να βρεθώ στα γραπτά ή τα λόγια πολλών ανθρώπων, από τηλεκριτικούς μέχρι τον κόσμο που βλέπει την εκπομπή. Είναι λογικό να φοβάται μη στενοχωρηθώ.
Είστε η μαμά και κόρη που είστε ταυτόχρονα και φίλες;
Φίλες φίλες δεν είμαστε. Αλλά έχουμε μια απίστευτη οικειότητα που καταλήγει σε χιούμορ και μεταξύ σοβαρού και αστείου μπορούμε να σχολιάσουμε και να συζητήσουμε πολλά. Τα προσωπικά σου τα συζητάτε; Τόσο όσο. Τα περισσότερα τα καταλαβαίνει ή την αφήνω να τα καταλάβει. Θα της πω τα βασικά – αν, για παράδειγμα, χώρισα. Τα υπόλοιπα, όμως, τις λεπτομέρειες, ούτε εκείνη ούτε εγώ θα τα πούμε μεταξύ μας, έχουμε τους φίλους μας.
Όταν ήσουν πιο μικρή, έπαιρνες θέση για τη δική της προσωπική ζωή; Θα της έλεγες τη γνώμη σου για κάποιον σύντροφό της;
Καθόλου. Και ο Χρήστος (σ.σ. Χατζηπαναγιώτης) και η μαμά μου κι εγώ είμαστε όλοι πολύ διακριτικοί σε αυτά τα θέματα. Δεν ρωτάμε. Αν είναι κάτι σημαντικό, ξέρουμε πως θα το μάθουμε, αλλά μέχρι εκεί. Δεν ενεπλάκη ποτέ ο ένας στην ιδιωτική ζωή του άλλου.
Με τη γιαγιά σου θα μοιραστείς πιο εύκολα το τι συμβαίνει στην προσωπική σου ζωή;
Ναι, με τη γιαγιά μου είμαι πιο ανοιχτή, θα της πω, για παράδειγμα, ποιος μου αρέσει. Κι αυτό γιατί χαίρεται και όταν βλέπω πως κάτι της δίνει χαρά, της το δίνω απλόχερα. Γενικά όμως τα προσωπικά μου τα συζητάω με τις φίλες μου. Με την οικογένειά μου ως προς αυτά τα θέματα είμαστε στα «τυπικά αγαπησιάρικα».
Μιλάς πάντα με πολύ συναίσθημα για τη γιαγιά και τον παππού σου.
Η γιαγιά και ο παππούς μου είναι η πατρίδα μου. Είναι οι άνθρωποι με τους οποίους έχω μεγαλώσει. Το παιδικό μου δωμάτιο ήταν εκεί. Είναι οι άνθρωποι που με έχουν βάλει στο trip να πιστεύω στο «για πάντα» και στην αγάπη. Έχω πολλούς λόγους να τους λατρεύω. Όταν η μαμά μου δούλευε, γιατί έκανε πολλά πράγματα για να με μεγαλώσει πριν έρθει το «Είσαι το ταίρι μου», όταν ακόμα ήταν στη σχολή φοιτήτρια, περνούσα πολύ χρόνο με τη γιαγιά και τον παππού μου και έφτασα στο σημείο να πιστεύω πως είναι κρίμα να μην έχει ένα παιδί γιαγιά και παππού. Όσοι έχουν μεγαλώσει με τους παππούδες τους με καταλαβαίνουν σίγουρα. Έχω υπέροχες αναμνήσεις. Ήταν πολύ αγαπημένο και αστείο ζευγάρι, πείραζε συνέχεια ο ένας τον άλλο. Ακόμα και τις τελευταίες στιγμές του παππού μου στο νοσοκομείο, αυτοί οι δύο άνθρωποι γελούσαν, πειραζόντουσαν, ήταν χέρι χέρι μέχρι το τέλος. Είναι μια εικόνα ανεξίτηλη στο μυαλό μου.
Έχεις πει πως ένας λόγος που θα ήθελες να κάνεις γρήγορα παιδί είναι για να το ζήσει η γιαγιά σου και να χαρεί.
Ναι, είναι ένας λόγος. Δεν είναι μόνο αυτός, δεν θα έκανα κάτι τόσο εγωιστικό, αλλά ιδανικά, αν μου συνέβαινε, η γιαγιά μου θα πέταγε από τη χαρά της.
Διαβάστε περισσότερα στο ΟΚ! που κυκλοφορεί με Τα Νέα Σαββατοκύριακο.
