Η συνεργασία με τον Νίκο Φώσκολο στη θρυλική «Λάμψη», η λαμπερή εποχή του μόντελινγκ και μεγάλοι έρωτες της ζωής του. Ο ηθοποιός Χρήστος Μάντακας, που γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Νίκαια, όπου από πέρσι εκλέχθηκε δημοτικός σύμβουλος στο Δήμου Νίκαιας – Αγίου Ιωάννη Ρέντη, φωτογραφίζεται για το OK! και λίγο πριν αποχαιρετήσει τη «Διάφανη Αγάπη» (κάθε Πέμπτη, 10:30) μοιράζεται άγνωστες πτυχές από την προσωπική και επαγγελματική του διαδρομή.
Στο Happy Day αποκάλυψες πρόσφατα ότι πριν από έναν χρόνο παρουσίασες αυτοάνοσο. Τι ακριβώς συνέβη;
Έζησα μια πολύ άσχημη κατάσταση, η οποία μου δημιούργησε μεγάλη στενοχώρια. Συνέβη πέρσι τον Ιανουάριο. Ξαφνικά δεν ένιωθα δύναμη στα χέρια και τα πόδια μου. Από τις εξετάσεις που έκανα διαγνώστηκα με αυτοάνοσο, από έντονο στρες. Νοσηλεύτηκα, πήρα φαρμακευτική αγωγή και το ξεπέρασα. Ήταν ένα πολύ σημαντικό μάθημα ζωής. Τίποτα δεν είναι δεδομένο. Ό,τι έχεις σήμερα ζήσ’ το. Οι γιατροί μού είπαν ότι δεν υπάρχει βιβλιογραφία για αυτό που μου συνέβη. Επειδή είχα πολύ καλή φυσική κατάσταση, λειτούργησε υπέρ μου και το πέρασα ελαφριά. Έκανα φυσικοθεραπείες και επανήλθα.
Μεγαλώνοντας θεωρείς ότι ο χρόνος σού έχει φερθεί καλά;
Η μεγαλύτερη περιουσία που έχει ο άνθρωπος στη ζωή του είναι ο χρόνος. Δεν μπορώ να σου πω ότι δεν με προβληματίζει που περνά. Το θέμα είναι να ζεις κάνοντας ωραία πράγματα. Να είσαι γεμάτος και να κάνεις αυτό με το οποίο πραγματικά θα είσαι χαρούμενος. Να νιώθεις πλήρης. Όταν γεμίζεις τον χρόνο με την αλήθεια σου, δεν πειράζει που περνάει, γιατί ωριμάζεις και γίνεται ουσιαστικός. Εγώ έτσι τον διαχειρίστηκα, όσο μπορούσα πιο υπέρ μου.
Νοσταλγείς τα νιάτα σου;
«Ξαφνικά δεν ένιωθα δύναμη στα χέρια και τα πόδια μου. Από τις εξετάσεις που έκανα διαγνώστηκα με αυτοάνοσο, από έντονο στρες» Μου αρέσει αυτό που βλέπω τώρα στον καθρέφτη μου. Δεν νοσταλγώ τι έκανα. Νιώθω υπερπλήρης. Δεν έχω απωθημένα και δεν το λέω με έπαρση. Χάρηκα ό,τι ήθελα. Τα δοκίμασα και τα γεύτηκα όλα. Όταν στο τέλος μαζεύεις όλες αυτές τις γεύσεις κάνουν ένα πολύ ωραίο σύνολο. Καμιά φορά νοσταλγώ πώς ήταν κάποτε εκείνες οι εποχές, πόσο διαφορετική ήταν η επικοινωνία τη δεκαετία του ’90 μέχρι το 2010. Ο κινηματογράφος, το θέατρο, ήταν όλα διαφορετικά. Η τεχνολογία έχει αλλάξει πολύ τη ζωή μας. Έχουμε μπει σε μια καινούρια κατάσταση, η οποία ωστόσο είναι πάρα πολύ ωραία και την ακολουθώ.
Διαβάστε περισσότερα στο περιοδικό ΟΚ! που κυκλοφορεί στα περίπτερα!
