Μια απρόσμενη γνωριμία ήταν αρκετή για να αποφασίσει η γοητευτική marketing manager και εικαστικός να ενωθεί με τα ιερά δεσμά του γάμου και να αποχωριστεί ο γνωστός δερματολόγος την εργένικη ζωή. Το ζευγάρι μετρά 20 χρόνια μαζί. Η Αγγελική και ο Στέλιος Αγγελίδης φωτογραφίζονται οικογενειακώς στο εντυπωσιακό τους σπίτι στα βόρεια προάστια.
Μπαίνοντας στο σπίτι τους στα βόρεια προάστια γίνεσαι αμέσως αποδέκτης μιας καλλιτεχνικής αισθητικής εμπειρίας που φέρει την προσωπική τους υπογραφή. Η Αγγελική Αγγελίδη έχει επιμεληθεί και την τελευταία λεπτομέρεια. Από τη διακόσμηση και τους πίνακες που κοσμούν τους τοίχους μέχρι τα έπιπλα – τον σχεδιασμό των οποίων έχει αναλάβει σε πολλές περιπτώσεις η ίδια. Με υποδέχονται στο σαλόνι τους, με το μαρμάρινο τζάκι και το επιβλητικό χριστουγεννιάτικο δέντρο με τις διακοσμητικές μπάλες σε μεταλλιζέ αποχρώσεις. Σε κάθε γωνιά του καθιστικού υπάρχουν γιορτινά κεράσματα για τους καλεσμένους. Ρίχνοντας μια γρήγορη ματιά στους πίνακες αναρωτιέμαι πώς έγινε η μετάβασή της από marketing manager σε μεγάλες εταιρείες σε επιτυχημένη εικαστικό. «Από μικρή ήξερα ότι η δημιουργία, η εξερεύνηση κι εγώ ήμασταν αναπόσπαστο κομμάτι. Αυτό μου έβγαινε έντονα πάντα και παντού. Από τη ζωγραφική και την ποίηση μέχρι τον σχεδιασμό επίπλων και τη μαγειρική. Κάποια στιγμή περνώντας τα χρόνια άρχισα να μεταφέρω αρμοδιότητες στους συνεργάτες μας διότι ήθελα η μετάβαση από το επιχειρείν στην Τέχνη να γίνει με ομαλό τρόπο. Ταυτόχρονα ξεκίνησα σπουδές στο Κολλέγιο Βακαλό και στον κορεάτικο πολιτισμό και τη γλώσσα. Ώσπου κατέληξε να γίνει το όνειρο πραγματικότητα!» εξηγεί. O Στέλιος Αγγελίδης την κοιτάει με υπερηφάνεια όση ώρα μιλάει για τα όνειρά της και με βλέμμα που σε τίποτα δεν μαρτυρά ότι έχουν περάσει κιόλας είκοσι χρόνια από την πρώτη τους συνάντηση.
Πώς γνωριστήκατε;
Αγγελική: Γνωριστήκαμε πριν από είκοσι χρόνια στη δουλειά. Εκείνος ήταν γιατρός και μόλις είχε έρθει στην εταιρεία που εργαζόμουν τότε κι εγώ ήμουν στο κομμάτι του marketing. Μια μέρα, καθώς ήμουν εκνευρισμένη με το τμήμα του, όρμησα σαν σίφουνας στο γραφείο του για να διευθετήσω ένα σημαντικό θέμα. Βλέπω λοιπόν έναν ψηλό άντρα που φορούσε την ιατρική ποδιά και είχε γυρισμένη την πλάτη προς την πόρτα. Άρχισα να μιλάω έντονα, ξεχνώντας ότι είναι καινούριος στην εταιρεία και νομίζοντας ότι έχω μπροστά μου τον προηγούμενο γιατρό. Εκείνος γύρισε έκπληκτος να με δει και τότε συνάντησα την πιο γλυκιά ματιά του κόσμου. Δεν θα ξεχάσω την έκπληξη που είχαν και τα δικά του μάτια.
Στέλιος: Αυτό που μπορώ να πω εγώ είναι ότι ο έρωτας προκύπτει με την πρώτη ματιά. Κάποια στιγμή έρχεται το πλήρωμα του χρόνου, βλέπεις έναν άνθρωπο και νιώθεις ότι αυτός είναι ο άνθρωπός σου.
Είστε και συνεργάτες καθώς εσύ, Αγγελική, έχεις αναλάβει τον τομέα του management στα ιατρεία του συζύγου σου σε Ελλάδα και Κύπρο. Έχει επηρεάσει καθόλου αυτό τη μεταξύ σας σχέση;
Αγγελική: Δεν βλεπόμαστε στη δουλειά, ο καθένας είναι στο γραφείο του. Ο Στέλιος έχει πολλή δουλειά, ενώ εγώ
ασχολούμαι με το προσωπικό και τους πελάτες. Έχω το άγχος να λειτουργούν όλα στην εντέλεια. Για να καταλάβεις,
μπορεί να τύχει να συναντηθούμε απλά στον διάδρομο. Ουσιαστικά βλεπόμαστε το βράδυ στο σπίτι.
Τα παιδιά έχουν εκδηλώσει την επιθυμία να ασχοληθούν και εκείνα με το επάγγελμά σας;
Αγγελική: Ο μεγάλος μου γιος, ο Δημήτρης, έχει ήδη βρει τον δρόμο του στη γενετική και γονιδιακή διαιτολογία
με εξειδίκευση την αλλαγή του DNA και ο μικρός μας μέχρι στιγμής μάς λέει ότι θέλει να γίνει επίσης γιατρός.
Στέλιος: Θεωρεί ότι είναι ήδη γιατρός και απλώς θα εξελίξει το επάγγελμα. (Γελάει.) Θέλω να σου πω ότι σε αυτές τις περιπτώσεις, ενώ έχει ως πρότυπο τον πατέρα, παράλληλα έχει ως πρότυπο και τη μητέρα του γιατί τη θαυμάζει. Κι αυτό γιατί εκτός από τον ρόλο της μητέρας βλέπει και τις επιτυχίες της. Αυτό έγινε και με την έκθεση που έκανε η Αγγελική (σ.σ. η πρώτη της ατομική έκθεση με τίτλο «Και εγένετο φως») και τη γενικότερη προσπάθειά της στα επαγγελματικά. Για εμένα λοιπόν είναι πολύ σημαντικό αυτό γιατί υπάρχει μέσα του ο σεβασμός προς το αντίθετο
φύλο, ο οποίος θα τον συνοδεύει σε όλη του τη ζωή.
Πως σας φάνηκε η περίοδος της καραντίνας που ήσασταν όλοι μαζί στο σπίτι;
Αγγελική: Μας άρεσε πολύ. Είχαμε μια γλυκιά ρουτίνα, που δεν σου κρύβω ότι προσωπικά μου κακοφάνηκε όταν χρειάστηκε να την αποχωριστώ. Παράλληλα, η καραντίνα για εμένα λειτούργησε ως σύμμαχός μου, διότι τη χρησιμοποίησα και για να δημιουργήσω καλλιτεχνικά χωρίς να αποσπάται η προσοχή μου.
Στέλιος: Η αλήθεια είναι πως η πρώτη καραντίνα για εμάς ήταν πολύ σημαντική γιατί, μεταξύ άλλων, ξεκουραστήκαμε. Ήταν μια παύση για όλους. Διότι το να κάνεις εσύ μια παύση και όλος ο υπόλοιπος κόσμος.
Σας φόβισε καθόλου η πανδημία του κορονοϊού;
Στέλιος: Ως γιατρός πάντα είμαι ψύχραιμος. Όταν όμως πέρασε κορονοϊό η Αγγελική και νοσηλεύτηκε, φοβηθήκαμε. Yπήρξε μια επιπλοκή και κατέβηκαν τα αιμοπετάλιά της στα 3.000. Κινδύνευσε η ζωή της. Αναγκάστηκε να μπει σε κλινική Covid. Χρησιμοποιήσαμε τα μονοκλωνικά αντισώματα ως θεραπεία. Περάσαμε λοιπόν ένα χρονικό διάστημα που μετρούσαμε κάθε μέρα τα αιμοπετάλια και βλέπαμε αν και πόσο ανέβαιναν.
Αγγελική: Πέρασα πολύ δύσκολα. Είχα σοβαρά συμπτώματα. Συνέβη την άνοιξη, γι’ αυτό και ακύρωσα την έκθεσή μου και τη μετέφερα τώρα. Συγκεκριμένα, βγήκα θετική τον Απρίλιο, μία εβδομάδα πριν εμβολιαστώ. Στο νοσοκομείο ερχόταν μόνο ο Στέλιος να με δει ντυμένος σαν αστακός για να με βοηθήσει να κάνω μπάνιο γιατί αιμορραγούσα από παντού. Έμεινα μια εβδομάδα μέχρι να πάρω τα φάρμακα και μετά ήμουν στο σπίτι σε πολύ δύσκολη κατάσταση. Δηλαδή για να περπατήσω δύο μέτρα ήθελα βοήθεια. Έπινα νερό και έτρεμε το χέρι μου. Ύστερα από αυτή την περιπέτεια έπαψα να φοράω μαύρα ρούχα, βάζω μόνο χρώματα.
Κύριε Αγγελίδη, τα δικά σας επόμενα σχέδια ποια είναι;
Στέλιος: Η δική μας δουλειά εξελίσσεται από μόνη της. Λόγω μάλιστα της παγκοσμιοποίησης, κάθε βήμα που γίνεται ανακοινώνεται άμεσα. Ό,τι γίνεται, για παράδειγμα, στην Καλιφόρνια, το ίδιο κάνουμε και εμείς εδώ. Η εξέλιξη, ωστόσο, έχει να κάνει κυρίως με την αισθητική και τις τάσεις της εποχής, παρά με τις τεχνολογίες για την αποκατάσταση της ομορφιάς. Αυτά είναι απλά τα όπλα στη φαρέτρα μας, που δίνουν το επιθυμητό αποτέλεσμα.
Φωτογραφίες: Iωάννα Ρουφοπούλου
