O Βραζιλιάνος θρυλικός άλλοτε άσος της Σάο Πάολο, της Μίλαν, της Ρεάλ Μαδρίτης και της Σελεσάο έχει να θυμάται μία σπουδαία καριέρα στο ποδόσφαιρο. Ωστόσο, τίποτα από όλα αυτά δεν θα είχε συμβεί, εάν μια βουτιά στην πισίνα το 2000, είχε διαφορετική εξέλιξη για τη ζωή του. Ή και πάλι, θα έβρισκε έναν δικό του τρόπο να διαπρέψει. O Ρικάρντο Κακά, στις 22 Απριλίου, έκλεισε τα 40. 

Ο κάτοχος της Χρυσής Μπάλας το 2007, Ricardo Izecson dos Santos Leite, ή αλλιώς Κακά, πίστευε βαθιά στο Θεό, πολύ πριν του στείλει το «μήνυμά» Του. Και μετά από ένα απόγευμα του 2000, απλά  βεβαιώθηκε ότι οφείλει τα πάντα σε Εκείνον. Έτσι άλλωστε έγινε και σήμα κατατεθέν ο χαρακτηριστικός πανηγυρισμός του, φορώντας μέσα από τη φανέλα του μία μπλούζα που έγραφε «Ανήκω στο Θεό», με το βλέμμα του να είναι στραμμένο στον ουρανό μετά από σχεδόν κάθε ένα από τα 190 γκολ που πέτυχε στην καριέρα του στα γήπεδα. Με αυτή ακριβώς την εικόνα, ανακοίνωσε το 2017 ότι θα σταματήσει να κάνει τα μαγικά του με την μπάλα στα πόδια.  

Μια κίτρινη κάρτα μπορούσε να αλλάξει τη μοίρα του

Ο Ρικάρντο Κακά τότε αγωνιζόταν στους μικρούς της Σάο Πάολο. Η κίτρινη κάρτα που είχε δεχτεί σε έναν αγώνα στα μέσα του Paulista Junior Championship και το γεγονός ότι δεν είχε δικαίωμα συμμετοχής στο επόμενο παιχνίδι, έμοιαζε ιδανική ευκαιρία για να απολάυσει ένα σαββατοκύριακο με τη γιαγιά και τον παππού. Έμεναν στην εξοχή, στην περιοχή Caldas Novas της Βραζιλίας. 

«Ο αδερφός μου, οι γονείς μου, ο παππούς, η γιαγιά μου και εγώ πήγαμε σε ένα υδάτινο πάρκο. Καθώς κατέβαινα από μια από τις τσουλήθρες, χτύπησα το κεφάλι μου στον πάτο της πισίνας και ο λαιμός μου έσπασε. Έσπασα τον έκτο σπόνδυλο σε αυτό το σημείο. Τότε δεν είχα ιδέα τι συνέβη.  Βγήκα από την πισίνα με δυνατό πονοκέφαλο και ο αδερφός μου που είχε κατέβει από την τσουλήθρα αμέσως μετά, με ρώτησε τι συνέβη. Του είπα ότι χτύπησα το κεφάλι μου. Είδε ότι αιμορραγούσα και με έπεισε να πάω στο κέντρο πρώτων βοηθειών. Από εκεί πήγαμε στο νοσοκομείο, όπου μου έκαναν ακτινογραφία. Όλα φαίνονταν καλά. Έκανα μερικά ράμματα στο κεφάλι μου και αυτό ήταν. Επέστρεψα στο Σάο Πάολο για να προπονηθώ τη Δευτέρα, όπως και την Τρίτη, όλο αυτό το διάστημα με σπασμένο λαιμό. Την Τρίτη τηλεφώνησα στον προπονητή και τον γυμναστή και τους είπα ότι δεν άντεχα άλλο τον πόνο. Με έστειλαν να δω έναν γιατρό στο νοσοκομείο όπου μου έκαναν άλλη μια ακτινογραφία. Σε αυτή την ακτινογραφία φάνηκε το κάταγμα στον έκτο σπόνδυλο». 

Διαβάστε περισσότερα στο SportDay.gr