Ασχολούνται με πολύκροτες υποθέσεις, ποινικά αδικήματα κι ένα επάγγελμα που συχνά τους φορτίζει συναισθηματικά, τους αγχώνει αλλά και τους προκαλεί μεγάλη ευχαρίστηση όταν νιώθουν ότι συνέβαλαν με κάποιον τρόπο για να γίνει ο κόσμος μας καλύτερος. Για τη Σοφία Πολυζωγοπούλου τα πράγματα ήταν ξεκάθαρα από μικρή ηλικία. Άριστη μαθήτρια, γνώριζε από τα εφηβικά της χρόνια ότι η Νομική ήταν μονόδρομος για να εκπληρώσει τα όνειρά της. Η ιστορία του Απόστολου Λύτρα, ωστόσο, διαφέρει. «Στα σχολικά μου χρόνια έπαιζα ποδόσφαιρο σε διάφορες ομάδες. Ήμουν στη Μεικτή Αθηνών και στην Εθνική Παίδων. Ουσιαστικά με ενδιέφερε να ασχοληθώ με το ποδόσφαιρο αλλά στη Β’ Λυκείου άλλαξα γνώμη. Σκέφτηκα ότι θα ήταν καλύτερο να ακολουθήσω το επάγγελμα του δικηγόρου – σημειωτέον ότι με αυτό ασχολούνταν όλη μου η οικογένεια. Πήγα λοιπόν στην Ιταλία, όπου σπούδασα Νομική» εξηγεί, την ώρα που στο πλευρό του βρίσκονται οι τέσσερις γυναίκες της ζωής του. Οι δυο μεγαλύτερες κόρες από τον πρώτο του γάμο, η 17χρονη Εύα και η 14χρονη Νάντια, καθώς και ο καρπός του έρωτά του με την τωρινή σύζυγό του, Σοφία, η 6χρονη Δανάη.

Ο Απόστολος Λύτρας τα τελευταία χρόνια έχει ασχοληθεί με υποθέσεις που συγκλόνισαν την Ελλάδα και απασχόλησαν τα ΜΜΕ. Ενδεικτικά αναφέρουμε την επίθεση με βιτριόλι σε βάρος της Ιωάννας Παλιοσπύρου, τη δολοφονία της Δώρας Ζέμπερη, την υπόθεση του αστυνομικού που δολοφόνησε την πρώην σύζυγό του και μια συνάδελφό της στην Κηφισιά, τη δολοφονία της Νεκταρίας Μαράκη στην Κρήτη που έπεσε νεκρή από τα χέρια του συζύγου της, την υπόθεση Novartis, ενώ είναι και δικηγόρος της οικογένειας Παντελίδη.

Πώς είναι να ζείτε σε ένα σπίτι γεμάτο γυναίκες;

Απόστολος: Είναι πολύ όμορφα. Δεν φαντάζεσαι βέβαια τι γίνεται όταν θέλουμε να πάμε βόλτα. Ξεκινούν να ετοιμάζονται από το απόγευμα και η τελευταία τελειώνει 11.00 το βράδυ. Εγώ κάθομαι στο σαλόνι και περιμένω. Τις ακούω συχνά να λένε «τι θα βάλω;», «πού είναι η σκιά μου;», «πού είναι το πινέλο μου;».

Ως πατέρας τριών κοριτσιών ποια είναι τα άγχη σας;

Απόστολος: Έχω άγχος κυρίως για τις μεγάλες, που είναι πλέον σε ηλικία που βγαίνουν και μόνες τους. Επικοινωνούμε βέβαια πολύ καλά και τις συμβουλεύω διαρκώς προκειμένου να είναι πολύ προσεκτικές. Όλα αυτά τα κλασικά που έλεγαν πάντα οι γονείς τα λέω κι εγώ: ότι δεν πρέπει να μπαίνουν στο αυτοκίνητο κάποιου που δεν ξέρουν ή που έχει πιει, ότι πρέπει να προσέχουν το ποτό τους όταν βγαίνουν έξω. Τις συμβουλεύω να είναι πάντα με φίλες τους και να μην πηγαίνουν οπουδήποτε με έναν άγνωστο. Αυτά τα κλασικά εικονογραφημένα.

Σοφία, εσένα ποια είναι η σχέση σου με τα δύο μεγαλύτερα κορίτσια;

Σοφία: Η Εύα και η Νάντια είναι δυο υπέροχα και χαρισματικά πλάσματα. Είναι οι καλύτερές μου φίλες. Είμαστε πολύ δεμένες και τις αγαπάω πάρα πολύ. Έχουμε εξαιρετική επικοινωνία, σε σημείο που μοιράζονται μαζί μου τα μυστικά τους περισσότερο απ’ ό,τι με τον Απόστολο.

Η ζωή με τα παιδιά και η επιθυμία τους να ασχοληθούν με τη Νομική

Υπάρχει κάποια που έχει εκφράσει την επιθυμία να ασχοληθεί με τη δικηγορία;

Απόστολος: Ναι. Η μεγαλύτερη, η Εύα, που είναι στη Γ’ Λυκείου. Φέτος δίνει πανελλήνιες και θέλει να περάσει στη Νομική.

Μοιάζει δύσκολο να ξεφύγεις απ’ αυτό όταν ζεις σε ένα σπίτι που ακούς διαρκώς για νομικά θέματα.

Σοφία: Ισχύει, ωστόσο τα παιδιά έχουν πολλές παραστάσεις και ακούσματα.

Απόστολος: Εγώ προσπαθώ να τους δώσω να καταλάβουν ότι πρέπει να ασχοληθούν με οτιδήποτε τις κάνει ευτυχισμένες. Η μεσαία, για παράδειγμα, η Νάντια, δεν θέλει να ακούει για τη Νομική. Επίσης, στο σπίτι προσπαθούμε πολύ προκειμένου να καταφέρουμε να μη μιλάμε συνέχεια για τη δουλειά.

Η μικρότερη κόρη αντιλαμβάνεται τη δουλειά σας; Πώς αντιδρά όταν βλέπει τον μπαμπά στην τηλεόραση;

Σοφία: Η μικρή πηγαίνει Α’ Δημοτικού. Αντιλαμβάνεται τι δουλειά κάνουμε. Μάλιστα, επειδή αναπόφευκτα στο σπίτι ακούει συζητήσεις για υποθέσεις, θέλει κι εκείνη να συμμετέχει και μας κάνει διαρκώς ερωτήσεις. Της αρέσει, επίσης, πολύ να έρχεται στο γραφείο. Την πρώτη φορά που είδε τον Απόστολο στην τηλεόραση της έκανε εντύπωση. Τώρα πλέον έχει εξοικειωθεί.

Σοφία, πώς μπόρεσες τα πρώτα χρόνια να εξισορροπήσεις την τόσο απαιτητική καριέρα με τη μητρότητα;

Σοφία: Δεν θα πω ότι είναι εύκολο, όπως φαντάζομαι δεν είναι εύκολο για καμία εργαζόμενη μητέρα. Ειδικά το πρώτο διάστημα, ήταν πολύ δύσκολο. Είχα πολλές τύψεις. Η δικηγορία είναι ένα επάγγελμα που δεν έχει ωράριο, σε θέλει εκεί 24 ώρες το 24ωρο. Γρήγορα όμως βρήκαμε τις ισορροπίες. Είμαστε και οι δύο πολύ αφοσιωμένοι στην οικογένειά μας, περνάμε ποιοτικό χρόνο μαζί και πιστεύω ότι τα κορίτσια εισπράττουν ότι είμαστε ουσιαστικά δίπλα τους. Ακόμα και η Δανάη, που είναι μικρή και διεκδικεί περισσότερο χρόνο με τους γονείς της, έχει κατανοήσει την αναγκαιότητα της εργασίας και τη σπουδαιότητα του να είναι κανείς παραγωγικός και χρήσιμος.

Πώς διαχωρίζουν την επαγγελματική ιδιότητα από αυτή του ζευγαριού;

Είστε από τα ζευγάρια που μοιράζονται και τον ίδιο επαγγελματικό χώρο, το ίδιο γραφείο. Πώς το βιώνετε αυτό;

Απόστολος: Πολύ θετικά. Στην αρχή το φοβόμουν πολύ, αλλά νομίζω ότι αν βάλεις κάποια όρια, τα πράγματα είναι εξαιρετικά. Όσο περίεργο και να φαίνεται, στο γραφείο δεν αντιμετωπίζω τη Σοφία ως γυναίκα μου και ούτε εκείνη εμένα ως άντρα της. Αντιμετωπίζουμε ο ένας τον άλλο ως συνάδελφο και έχουμε εξαιρετική συνεργασία και όταν ερχόμαστε σπίτι αυτό αλλάζει.

Σοφία: Είναι τύχη να δουλεύουμε μαζί. Πρόκειται για μια ωραία συγκυρία γιατί υπάρχει αλληλοκατανόηση, μοιραζόμαστε τα ίδια άγχη αλλά και τους ίδιους στόχους. Νομίζω ότι θα ήταν δύσκολο για κάποιον που δεν κάνει αυτό το επάγγελμα να αντιληφθεί την πίεση και τα δύσκολα ωράρια της δουλειάς μας.

Ποια από τις υποθέσεις που έχετε αναλάβει σας έχει επηρεάσει περισσότερο και για ποιο λόγο;

Απόστολος: Είναι πολλές οι υποθέσεις που με κάνουν να μην κοιμάμαι καλά τα βράδια. Κι αυτό συμβαίνει γιατί όταν υπερασπίζεσαι έναν άνθρωπο, ουσιαστικά παίρνεις το πρόβλημά του και το κάνεις δικό σου. Βέβαια, η ηθική ικανοποίηση που νιώθεις όταν βλέπεις πως συνέβαλες στο να αποδοθεί δικαιοσύνη είναι μεγάλη. Για να σου φέρω ένα παράδειγμα, είχα εκπροσωπήσει κάποιον που τον κατηγορούσαν ότι σκότωσε την έγκυο γυναίκα του. Αυτός ισχυριζόταν ότι πρόκειται για ιατρικό λάθος. Βρέθηκε κατηγορούμενος αλλά εντέλει απαλλάχθηκε. Εκεί που ουσιαστικά ήταν κατεστραμμένος, τώρα έχει το παιδί από τη γυναίκα του που πέθανε στην εγκυμοσύνη, ξαναπαντρεύτηκε, έκανε κι άλλα δυο παιδάκια και έχει μια όμορφη οικογένεια. Νιώθω λοιπόν ότι με κάποιον τρόπο βοήθησα κι εγώ αυτό τον άνθρωπο να συνεχίσει τη ζωή του.

Σοφία: Είναι σχεδόν αδύνατο να μην επηρεάζεσαι και συναισθηματικά από τις υποθέσεις που αναλαμβάνεις, όπως, για παράδειγμα, μια υπόθεση όπου ο σύζυγος είχε σκοτώσει τη σύζυγό του μπροστά στο 2 ετών παιδάκι τους, το οποίο είχε μείνει επί ώρες δίπλα στη νεκρή μητέρα μέχρι να τη βρουν. Αντίστοιχα υποθέσεις κακοποίησης παιδιών στις οποίες πρέπει να έρθω σε επαφή με τα παιδιά και να εμφανιστούμε στο δικαστήριο. Αυτά είναι ευαίσθητα ζητήματα που αναπόφευκτα σε επηρεάζουν ψυχολογικά.

Διαβάστε περισσότερα στο περιοδικό ΟΚ! που κυκλοφορεί με «Τα Νέα Σαββατοκύριακο».

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ