Η Νίκη Μπακογιάννη ξετυλίγει το κουβάρι των αναμνήσεων μιας ιστορικής και επίπονης διαδρομής που την οδήγησε μέχρι το ολυμπιακό μετάλλιο της Ατλάντα το 1996.
To Sport Day και ο Βασίλης Γεωργιώτης συνάντησαν τη Νίκη Μπακογιάννη τη συναντήσαμε στο προπονητήριο Κ2 των ολυμπιακών εγκαταστάσεων, να γυμνάζει παιδάκια στις ακαδημίες που έχει δημουργήσει με το όνομά της. Μια Ολυμπιονίκης ανάμεσα σε δεκάδες μικρούς αθλητές και ενήλικες που προπονούνται καθημερινά ερασιτεχνικά στις ολυμπιακές εγκαταστάσεις.
Πριν από 26 χρόνια ξεκινούσε από το ίδιο σημείο το ταξίδι της για την Ατλάντα, εκεί όπου έμελλε να γίνει η δεύτερη Ελληνίδα που κατακτούσε μετάλλιο (αργυρό) σε Ολυμπιακούς Αγώνες, μια ανέλπιστη διάκριση που έκανε το όνομά της γνωστό σε όλη την ελληνική επικράτεια.
«Μου αρέσει η επαφή με τα παιδιά. Θέλω να μεταφέρω τις γνώσεις μου. Όταν τα βλέπω να δείχνουν ενδιαφέρον, με βοηθούν να περνάω μηνύματα και ιδεώδη. Τώρα όταν κάποιο από αυτά δείξει ενδιαφέρον και θέλει να συνεχίσει, προχωρούν με άλλον προπονητή.
Κάποτε γύμναζα έναν αθλητή που ειδικευόταν 5.000 μ. και όταν τον ρωτούσαν με ποιον γυμνάζεσαι και τους απαντούσε “με την Μπακογιάννη”, του έλεγαν μα αυτή έκανε ύψος!. Με ιντριγκάρει να ασχολούμαι με νέα πράγματα, να μαθαίνω», θα πει χαρακτηριστικά στην αρχή της κουβέντας.
Η ίδια στα παιδικά της χρόνια εντοπίστηκε από ένα πρώην ποδοσφαιριστή του Παναθηναϊκού.
Τα χρόνια της αθωότητας
«Όταν ήμουν στην Α’ Γυμνασίου ο γυμναστής μου, παλιός τερματοφύλακας του Παναθηναϊκού, Πέτρος Πανόπουλος μάς πρότεινε να περάσουμε από το στάδιο να δοκιμάσουμε σε κάποια αγωνίσματα. Εμένα μου άρεσε το ύψος. Κατέβηκα σε αγώνες, βγήκα πρώτη. Το ίδιο συνέβη και στη Β’ Γυμνασίου και τότε μου πρότεινε να γραφτώ σε σύλλογο. Επέλεξα τον Αθανάσιο Διάκο, ένα σωματείο που είχε μόλις 2-3 αθλητές στίβου. Βασικά είχε ποδηλάτες.
Εντατικά προπόνηση έκανα από την Γ’ Γυμνασίου, κέρδισα το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα και μπήκα στην εθνική ομάδα.
Πήδηξα 1.63 και την επόμενη χρονιά πανελλήνιο ρεκόρ, 1.80. Μόλις τελείωσα την Α’ Λυκείου ήρθα στην Αθήνα, μόνη μου ένα νεαρό κορίτσι, αλλά με τη συγκατάθεση των γονιών μου. Μερικές φορές όταν ακολουθείς το δικό σου δρόμο, μια αόρατη δύναμη σε προστατεύει να πετύχεις».
Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη στο SportDay.gr
