Βαρύ πένθος για την υφυπουργό Εργασίας, Δόμνα Μιχαηλίδου, καθώς έφυγε χθες από τη ζωή ο πατέρας της, Αριστείδης Μιχαηλίδης, σκορπίζοντας θλίψη στην οικογένειά της υφυπουργού.
Η νεκρώσιμος ακολουθία θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου στις 3 το μεσημέρι στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου στον Πειραιά, όπου έζησε ο εκλιπών, και θα ακολουθήσει η ταφή στο κοιμητήριο της Αναστάσεως στο Κερατσίνι.
Ο πατέρας της Δόμνας Μιχαηλίδου αντιμετώπιζε πολλά προβλήματα υγείας τον τελευταίο καιρό. Ο Μιχαηλίδης διακρίθηκε για το ήθος και την εργατικότητα του στον κλάδο της Ναυτιλίας, διατηρώντας πάντα χαμηλό προφίλ.
Η ίδια έκανε μια ανάρτηση στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instragram στην οποία τον αποχαιρετά με τα πιο γλυκά λόγια.
«Έχασα τον πατέρα μου. Τον πατέρα μου που μου έδινε το στόχο σε μικρά, μικρότερα, μεγάλα και μεγαλύτερα. Τον πατέρα μου που ήταν δύσκολος στα εύκολα και εύκολος, δοτικός, υπεύθυνος στα δύσκολα. Τον πατέρα μου, πυξίδα ήθους, μέτρο αισθητικής, φάρο αξιών και γνώσης. Τον πατέρα μου με την κριτική του σκέψη – σε σημείο αφοπλισμού! – την αγάπη του για το ωραίο. Για τα βιβλία, τη μουσική, τις τέχνες.
Η κρίση του. Αυτή μου λείπει ήδη. Η ίδια κρίση που συχνά μου έπεφτε αφόρητα βαριά, που με ταλαιπωρούσε βράδια ατελείωτα αλλά που σχημάτιζε τη δική μου πιο δίκαιη, πιο ενημερωμένη, πιο ζυγισμένη κρίση. Η παρουσία του είναι παντού. Στα γυαλιά του που είναι οδυνηρά ορατά ακόμα και χωρίς το πρόσωπό του, στα βιβλία του που αναρριχώνται σε κάθε επιφάνεια του σπιτιού, στους δίσκους του που στίβαζε μανιωδώς στο πάτωμα.
Μόνο τον ουρανό να φοβάσαι. Να φοβάσαι μην πέσει στο κεφάλι σου. Έτσι με μεγάλωσε. Με αφοβία και γερό αίσθημα ευθύνης. Σπουδαία κληρονομιά για ένα κορίτσι. Για τους ανθρώπους που έχουν τον καρκίνο στο σώμα τους να παλεύουν μέχρι την τελευταία στιγμή.
Για τους ανθρώπους που έχουν τον καρκίνο στην οικογένειά τους να τους χαίρονται μέχρι την τελευταία στιγμή.
Για τους ανθρώπους που φροντίζουν και βοηθούν όλους όσοι παλεύουν με αυτό το τέρας και το πιο βαθύ, ζεστό ευχαριστώ δεν φτάνει. Σε όλους τους ανθρώπους του Ευαγγελισμού η μητέρα μου και εγώ θα είμαστε για πάντα ευγνώμωνες».
