Μέρος των αναμνήσεών του από την ιστορική εξέγερση του Πολυτεχνείου μοιράστηκε με τους τηλεθεατές της εκπομπής «Super Κατερίνα» ο Ανδρέας Μικρούτσικος. Ο παρουσιαστής θυμάται πολλές εικόνες από εκείνες της ημέρες και περιέγραψε κάποιες από αυτές. Ανάμεσά στα όσα αφηγήθηκε ο Ανδρέας Μικρούτσικος ήταν και η τελευταία φράση του αδελφού του Θάνου πριν μπουν τα τανκς στο Πολυτεχνείο.
«Εκείνη την ημέρα διάφορες συνελεύσεις αποφάσισαν κατάληψη Πολυτεχνείου έναντι κατάληψης Νομικής. Είχαμε κάνει κατάληψη στη Νομική. Βάση του γεγονότος της αιματηρής κατάληψης της Νομικής αποφασίστηκε να πάμε στο Πολυτεχνείο που οχυρώνεσαι καλύτερα. Την πρώτη μέρα μπήκαμε μέσα 500-1000 άτομα. Η Πατησίων ήταν γεμάτη κόσμο, έγραφαν πάνω στα τρόλεϊ, στα λεωφορεία. Τότε άρχισαν να την κλείνουν σιγά-σιγά με λίγα δακρυγόνα. Εκεί γίνεται η πρώτη διανυκτέρευση, με τον κόσμο απ’ έξω να ενεργοποιείται. Να έρχονται αγρότες από τα Μέγαρα, εργάτες από εκεί. Να φεύγει από το φοιτητικό και να γίνεται κοινωνικό.
Όταν πήραν χαμπάρι ότι το πράγμα γενικεύεται, ότι κάνουμε ραδιοφωνικό σταθμό και ότι όλη η Ευρώπη ασχολείται μαζί μας, αποφάσισαν οι δικτάτορες ότι πρέπει να μπουν στο Πολυτεχνείο να τους βγάλουμε και δεν γίνεται αλλιώς. Εμείς οι φοιτητές ως πρωτοπορία του γενικότερου κοινωνικού κινήματος λέγαμε: “Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία”, ανέφερε αρχικά ο Ανδρέας Μικρούτσικος για τις ημέρες του Πολυτεχνείου.
Στη συνέχεια μοιράστηκε μερικές εικόνες με τους τηλεθεατές: «Ήμουν παρών όταν ήρθαν η Καρέζη και ο Καζάκος και ο Ξυλούρης και τον βάλαμε μέσα και τον περιφέραμε όρθιο στα χέρια. Είχε δώσει συναυλίες δύο μέρες ο αδελφός μου με ένα πιάνο μαζί με τη Μαρία Δημητριάδη.
Εκεί που κοιμήθηκα εγώ το τελευταίο βράδυ έγινε και πρόχειρο χειρουργείο όταν είχαμε τους πρώτους τραυματίες. Μπορώ να σας πω πώς μάθαμε ότι υπάρχει πρώτος νεκρός στη Σταδίου γιατί υπήρχε διαδήλωση. Μπορώ να σας πω πώς ήρθαν τα τρία τανκς. Ήταν χάραμα της 17ης. Από το απόγευμα στις 18:00 της 16ης Νοεμβρίου άρχισαν να μας πυροβολούν και έλεγαν με άσφαιρα και τελικά ήρθε τραυματίας και του έκαναν εκεί που κοιμόμουν χειρουργείο. Από τα δακρυγόνα ήμασταν σαν Ινδιάνοι, μέχρι που ήρθαν τα τανκς.
«Είμαστε μπροστά στην πύλη, έχουμε βάλει τη Μερσεντές του πρύτανη για να “κόψουμε τα τανκς”. Έρχονται τρία τανκς. Ακουγόταν η φωνή του Παπαχρήστου από το ραδιόφωνο «Είστε αδέλφια μας, δεν θα μας επιτεθείτε», «Είστε αδέλφια μας» για να κάμψουμε το φρόνημα των στρατιωτικών. Και μου λέει ο Θάνος, την τελευταία κουβέντα πριν μπει το τανκς: «Ανδρέα, απ’ τα αδέρφια μας θα τη βρούμε». Και δεν προλαβαίνω να του χαμογελάσω, μαρσάρει το τανκ και μπαίνει μέσα» εξομολογήθηκε ο Ανδρέας Μικρούτσικος για το Πολυτεχνείο.
