Η ομάδα του okmag σας εύχεται το 2024 να είναι για εσάς μια όμορφη νέα χρονιά με αγάπη στην καρδιά σας και πληρότητα. Μια χρονιά που θα μπορέσετε να βάλετε φρένο σε όσα σας αγχώνουν, που θα είστε παρόντες για τους ανθρώπους σας και αντίστοιχα θα έχετε στο πλευρό σας συμπαραστάτες τα σωστά πρόσωπα. Ελπίζουμε ο νέος χρόνος να σας βρίσκει όπου πραγματικά επιθυμείτε, να έχετε υγεία που είναι για όλους μας το πιο σημαντικό, να σας -και μας- φέρει καθαρή σκέψη, καθαρή συνείδηση, ψυχική γαλήνη, μπόλικη ξεγνοιασιά και τύχη!

Αποχαιρετώντας το 2023 μοιραζόμαστε μαζί σας αναμνήσεις μας από την πιο ξεχωριστή Πρωτοχρονιά μας.

Μαρία Ρουμελιώτου

Τα Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά είναι οι πιο αγαπημένες μου γιορτές από παιδί και έχω πολλές όμορφες αλλά και μελαγχολικές αναμνήσεις, πασπαλισμένες πάντα από λαμπιόνια, χαμόγελα και πολλή χρυσόσκονη! Ωστόσο θα μείνω στην πιο πρόσφατη Πρωτοχρονιά την περσινή, που κατάφερα μετά από χρόνια να ταξιδέψω.

Βρέθηκα με καλή παρέα στα υπέροχα Ζαγοροχώρια και έκανα κάτι που δεν έχω ξανακάνει ποτέ στη ζωή μου! Έκανα rafting στον ποταμό Βοϊδομάτη και ήταν πραγματικά μια εμπειρία ζωής. Αν έχετε κάνει, ξέρετε! Αν όχι, σας προτείνω να το κάνετε χωρίς φόβο, αλλά με πάθος και προσοχή! Καλή μας χρονιά!

Rafting στον ποταμό Βοϊδομάτη.

Νίκος Γεωργιάδης

Είχα την ευλογία να κάνω Πρωτοχρονιά αρκετές φορές στο εξωτερικό. Αυτή όμως που έχει χαραχτεί περισσότερο στη μνήμη μου ήταν η Πρωτοχρονιά του 2010, που είχα ταξιδέψει στο Μπαλί με την Ναταλία Γερμανού (η οποία μου είχε κάνει μάλιστα δώρο το αεροπορικό εισιτήριο) και τον Δημήτρη Γιαννέτο. Με τη Ναταλία κάναμε τότε μαζί εκπομπή στο Sfera Radio ενώ ο Δημήτρης την έβαφε και τη χτένιζε στην τηλεόραση. Είχαμε μείνει και οι τρεις μαζί σε ένα διώροφο μπάνγκαλοου στο Melia resort της Νούσα Ντούα, στην πιο τουριστική και ασφαλή περιοχή του νησιού -αν πήγαινα ξανά τώρα όμως θα έμενα στο Ουμπούντ, που είναι πολύ πιο γραφικό.

Αυτό που θυμάμαι έντονα ήταν το τζετ λαγκ που δεν μπόρεσα να ξεπεράσω, την υγρασία που σου έκοβε την ανάσα τα βράδια αλλά και την αφθονία στα τροπικά φρούτα στον πρωινό μπουφέ. Επειδή η Ναταλία είχε επισκεφτεί το νησί άλλες τρεις φορές, προτιμούσε να χαλαρώνει στην πισίνα του ξενοδοχείου και εμείς με τον Δημήτρη γυρίσαμε όλο το νησί με οδηγό οι τιμές ήταν εντυπωσιακά χαμηλές για τα ευρωπαϊκά δεδομένα. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τους ινδουιστικούς ναούς, τα απίστευτα ξύλινα χειροποίητα έπιπλα που ήταν πάμφθηνα, τους ατελείωτους ορυζώνες αλλά και το … εναλλακτικό νυχτερινό σκηνικό στην Κούτα (αν θυμάμαι καλά), όπου είχαμε μπει σε ένα μπαρ και έπαιζε το «Πουθενά» της Πέγκυς Ζήνα! Ο νέος χρόνος μας είχε βρει στην διάσημη παραλία Τζιμπαράν με τη θερμοκρασία στους 28 βαθμούς, όπου τρώγαμε αστακούς ξυπόλητοι στην άμμο και στο βάθος βλέπαμε τα πυροτεχνήματα! Α, και κάτι άλλο! Σαν τις ελληνικές θάλασσες δεν θα βρεις πουθενά!

«Ο νέος χρόνος μας είχε βρει στην διάσημη παραλία Τζιμπαράν».

Λία Παππά

Μείον 14 βαθμοί Κελσίου, μουσκεμένες διπλές κάλτσες, διπλή ζακέτα, γάντια, σκουφί, αγαπημένοι φίλοι και μια κάμερα ανά χείρας στα παραλήμνια χωριά της Καστοριάς… Δισπηλιό, Μαύροβο, Πολυκάρπη. Να γινόμαστε ένα με τα μπουλούκια που παίζουν κάλαντα από σπίτι σε σπίτι με τη δική τους ορχήστρα χάλκινων. Στον δρόμο να αλλάζουν οι μουσικές, τα χάλκινα να το γυρνούν σε Γκόραν Μπρέγκοβιτς. Και ούτε που κατάλαβα πως φτάσαμε να χωθούμε σε κάποιο από τα σπίτια, να ενωθούμε με άλλα μπουλούκια και να χορεύουμε το «Καλημέρα Ήλιε». Αλλαγή του χρόνου στην πλατεία στο Μαύροβο , τριγύρω όλα στα λευκά, άφθονο τσίπουρο, τσιγαρίδες στα καζάνια, κεράσματα και κόκκινο κρασί να ποτίζει το χιόνι. Ενέργεια στα ύψη, κέφι, όνειρα και κορύφωση μέρες μετά τα Φώτα με τα Ραγκουτσάρια. Πρωτοχρονιά διαρκείας, νιότης και σίγουρα η πιο ξεχωριστή, αυτή του 2009.

Με τις ορχήστρες χάλκινων σε Δισπηλιό, Μαύροβο, Πολυκάρπη.

Νατάσσα Στρόβιλα

Η αλλαγή του χρόνου ήταν πάντα για εμένα μια από τις καλύτερες μέρες (αν εξαιρέσεις τη γιορτή και τα γενέθλιά μου) και σίγουρα ήταν μια μέρα με κόσμο και απίστευτες μυρωδιές να βγαίνουν από την κουζίνα της μαμάς μου. Το πρωί ξυπνούσαμε νωρίς πηγαίναμε με τις αδελφές μου να πούμε τα κάλαντα και έπειτα να κάνουμε τα τελευταία ψώνια για την ανταλλαγή δώρων που θα ακολουθούσε το βράδυ. Μετά ξεκινούσε το κυνήγι αναζήτησης του Άι Βασίλη. Πώς χτυπούσε πάντα το κουδούνι και άφηνε τα δώρα έξω από την πόρτα όταν εγώ έκανα μπάνιο ή με απασχολούσε η μαμά με κάτι, ποτέ δεν το κατάλαβα!

Πάντα τον αγαπούσα τον Άγιο Βασίλη: είτε ερχόταν από την Καισαρεία, είτε από τον Βόρειο Πόλο. Ακόμη και σήμερα πιστεύω ότι δεν με ξεχνά και όλο και κάτι θα μου φέρει. Την περσινή χρονιά όμως, μας έφερε σίγουρα το καλύτερο δώρο. Η δεύτερη κόρη μου γεννήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου και στην αλλαγή του χρόνου -αν και λίγων ημερών- ντύθηκε Αγιοβασιλίτσα και μας γέμισε χαμόγελα χαράς. Για να δούμε τι θα έρθει με τη νέα χρονιά…

«Η δεύτερη κόρη μου γεννήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου».

Μαρία Παπαθανασίου

Η πιο ξεχωριστή παραμονή Πρωτοχρονιά για εμένα ήταν πριν από 15 χρόνια όταν γεννήθηκε ο δεύτερος γιος μου. Ο Κωνσταντίνος ήρθε στον κόσμο στις 29 Δεκεμβρίου του 2008 και επειδή γέννησα με καισαρική τομή παρέμεινα στο μαιευτήριο και την Πρωτοχρονιά. Το θετικό είναι πως λόγω της ημέρας επέτρεψαν στον άντρα και τον μεγάλο μου γιο να μείνουν για λίγο στο δωμάτιο για να κάνουμε μαζί Πρωτοχρονιά. Λίγο μετά τις δώδεκα αποχώρησαν. Ήταν μια ιδιαίτερη αλλά και συγκινητική στιγμή. Και τώρα που το σκέφτομαι μπορώ να πω πως σίγουρα αυτή ήταν από τις πιο ξεχωριστές Πρωτοχρονιές που έχω ζήσει. Σήμερα σκέφτομαι την εμπειρία εκείνη με τρυφερότητα ακόμη και με νοσταλγία – αν και τότε δεν ήμουν καθόλου χαρούμενη που έκανα Πρωτοχρονιά στο δωμάτιο ενός μαιευτηρίου.

Μαρία Δεληγιαννάκη

Η ωραιότερη Πρωτοχρονιά της ζωής μου ήταν η τελευταία με τον μπαμπά μου. Δε γνώριζα ότι θα ήταν η τελευταία μας, αλλά για κάποιο λόγο έχει χαραχτεί στην μνήμη μου. Ήταν η τελευταία φορά που ήμαστε όλοι στο τραπέζι και όσο και αν με συγκινεί και με λυπεί αυτή η σκέψη, έχω πάντα την εικόνα του μπαμπά μου να είναι χαρούμενος και αυτό μου προκαλεί αγαλλίαση. Νομίζω οι γιορτές είναι οι άνθρωποι μας και κάθε υλικό αγαθό ή εμπειρία χάνει την αξία του, χωρίς την παρουσία τους.

Έλενα Βελούδη

Η πιο ξεχωριστή πρωτοχρονιά για εμένα; Δύσκολη απόφαση γιατί πάντα βρισκόμουν με την οικογένειά μου και ήταν πάντα οι πιο όμορφες μέρες του χρόνου. Ίσως όμως μία μπορώ να την ξεχωρίσω, και όχι γιατί έκανα κάτι το διαφορετικό. Σπίτι, ολόκληρη η οικογένεια δίπλα στο στολισμένο δέντρο και λαμπάκια παντού. Αυτό που την έκανε όμως, στα παιδικά μου τότε μάτια, ξεχωριστή είναι τα μικρά δωράκια που είχε ετοιμάσει η μητέρα μου για όλους τους καλεσμένους μας και τους περίμεναν κάτω από το δέντρο! Θυμάμαι να ανυπομονώ να τους τα δώσω! Έχουν περάσει αρκετά χρόνια από τότε, όμως χαίρομαι πάντα το ίδιο όταν επισκέπτομαι κάποια από τα μέλη της οικογένειάς μου και βλέπω να έχουν κρατήσει μέχρι και σήμερα εκείνα τα μικρά συμβολικά δώρα. Πάντα το μυαλό μου κάνει μια γρήγορη αναδρομή στο παρελθόν που με γεμίζει χαρά!

Νάνσυ Μητσοστέργιου

Η περίοδος των Χριστουγέννων είναι από τις αγαπημένες μου μέσα στη χρονιά. Μελομακάρονα, δίπλες, λαμπάκια παντού, αναμμένο τζάκι και cocooning με τα αγαπημένα πρόσωπα συνθέτουν ένα σκηνικό που λατρεύω και μου θυμίζει ταινίες του αμερικάνικου κινηματογράφου. Κι ενώ βρίσκομαι 32 χρόνια σε αυτή τη ζωή την καλύτερη και πιο ξεχωριστή Πρωτοχρονιά της ζωής μου την έκανα στα 31 μου. Ήμουν μαμά ήδη τρεις μήνες και εκείνες οι γιορτές ήταν οι πιο όμορφες και ξεχωριστές. Καθόλου δεν με ένοιαξε που μετά την αλλαγή αντί να βγω έσπευσα να θηλάσω το μωράκι μου και που το πρώτο βράδυ της νέας της νέας χρονιάς το πέρασα μαζί της, γιατί ήταν ότι πιο όμορφο θα μπορούσα να κάνω.

«Ήμουν μαμά ήδη τρεις μήνες και εκείνες οι γιορτές ήταν οι πιο όμορφες και ξεχωριστές».

Κέλλυ Αλεξάλη

Όταν φεύγει ο χρόνος και μπαίνει ο καινούριος, κάπως στεναχωριέμαι γιατί φεύγουν οι στιγμές πολύ γρήγορα και δεν ξαναγυρίζουν. Όλα αυτά τα χρόνια, περνάω πάντα πολύ όμορφα την Πρωτοχρονιά ειδικά όταν είμαι με τους δικούς μου ανθρώπους. Άλλωστε όταν είμαι μαζί τους, μπαίνει δυναμικά ο νέος χρόνος! Παραδοσιακά, μαζευόμαστε όλοι σε οποιοδήποτε σπίτι κατά τις 22:30, ετοιμάζουμε τα φαγητά και ανυπομονούμε να ακούσουμε «καλή χρονιά». Ίσως να πω πως μέχρι στιγμής, η καλύτερη Πρωτοχρονιά που έχω κάνει, ήταν όταν ήμουν παιδί και το ζούσα όλο αυτό πιο «μαγικά».

Διαβάστε επίσης:

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ