Την υποστήριξη της στη Μονάδα Φροντίδας ΕΛΙΖΑ που αφορά την Ασφάλεια των Παιδιών, δείχνει η Πρόεδρος του Ιδρύματος Matilda, Εριέττα Κούρκουλου. Η κόρη της Μαριάννας Λάτση και του αείμνηστου Νίκου Κούρκουλου, επισκέφθηκε πρόσφατα τη Μονάδα Φροντίδας και είχε την ευκαιρία να ενημερωθεί για όλα τα ζητήματα που αφορούν τα παιδιά. Με την υποστήριξη του Matilda Foundation, το ΕΛΙΖΑ στελεχώθηκε για το τρέχον έτος με την Πανεπιστημιακή Υπότροφο – Παιδίατρο, Αφροδίτη Κοντάκου.
Με ανάρτηση στο Instagram, το Matilda Foundation ενημέρωσε για την επίσκεψη και την δράση της Εριέττας Κούρκουλου.
«Η Πρόεδρος του Ιδρύματος Matilda, @eriettakourkouloulatsi, επισκέφθηκε πρόσφατα τη Μονάδα Φροντίδας για την Ασφάλεια των Παιδιών – @eliza_society , που λειτουργεί υπό τη Γ’ Πανεπιστημιακή Παιδιατρική Κλινική στο Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο «ΑΤΤΙΚΟΝ». Με την υποστήριξη του @matilda_foundation , η Μονάδα στελεχώθηκε για το τρέχον έτος με την Πανεπιστημιακή Υπότροφο – Παιδίατρο κ. Αφροδίτη Κοντάκου.
Επικεφαλής της Μονάδας είναι η κ. Βάνα Παπαευαγγέλου, Καθηγήτρια Παιδιατρικής – Λοιμοξιωλογίας και Διευθύντρια της Γ’ Πανεπιστημιακής Παιδιατρικής Κλινικής. Κατά την επίσκεψή της, ενημερώθηκε από το προσωπικό του Νοσοκομείου ότι εντός του πρώτου εξαμήνου του 2021 πραγματοποιήθηκαν 15 εκτιμήσεις πιθανής κακοποίησης παιδιών, που αφορούσαν τόσο σε νοσηλευόμενα όσο και σε εξωτερικά περιστατικά.»
Η Εριέττα Κούρκουλου λατρεύει τα παιδιά και μάλιστα παλαιότερα είχε αναφερθεί και στην πιθανότητα υιοθεσίας. «Θα ήθελα να υιοθετήσω έτσι και αλλιώς, όμως σε μία φάση που δεν θα είναι δεύτερη επιλογή, αλλά συνειδητοποιημένη απόφαση».
Η ίδια είχε γράψει ένα κείμενο που μιλούσε για την προσπάθεια της να κάνει ένα παιδί:
«Οι ημέρες, μεταφράζονται σε ατελείωτες ώρες ψάχνοντας το διαδίκτυο για τα πρώτα συμπτώματα της εγκυμοσύνης – τα όποια βέβαια είναι σχεδόν ολόιδια με εκείνα της περιόδου, αλλά και έναν μάταιο αγώνα για τον εντοπισμό κάποιας εσωτερικής διαίσθησης, η οποία αλλάζει από το ένα λεπτό στο άλλο.
Να είσαι αισιόδοξη σου λένε… βοηθάει!
Όμως μόλις αφεθείς λιγάκι, επανέρχονται εικόνες από όλες τις προηγούμενες φορές που απογοητεύτηκες και σε πιάνει φόβος, γιατί ξέρεις ότι η σημερινή αισιοδοξία πρέπει να είναι μετρημένη, σε περίπτωση που δεν έρθει το θαύμα… για ακόμη μια φορά. Προσπαθείς λοιπόν να κρατηθείς κάπου ανάμεσα στην αισιοδοξία και την απαισιοδοξία, μέχρι που καταλαβαίνεις ότι εκεί ανάμεσα, βρίσκεται η αδιαφορία – την οποία είναι αδύνατο να ενστερνιστείς. Ο κόσμος γύρω σου κυλάει κανονικά και ορισμένες στιγμές ευτυχώς, καταφέρνει να σε παρασύρει και να ξεχαστείς λιγάκι!»
