Η Εριέττα Κούρκουλου Λάτση βρέθηκε σήμερα στην μεγάλη συγκέντρωση στο κέντρο της Αθήνας με αφορμή την τραγωδία στα Τέμπη. Αυτό που συνάντησε όμως στον κόσμο την έκανε να αναθεωρήσει όσα πίστευε.
«Σήμερα το πρωί σηκώθηκα με ένα πλάνο στο κεφάλι μου. Είχα να πάω σε μια ραδιοφωνική συνέντευξη, στην συνέχεια να πάω τον Νίκο στον παιδικό σταθμό, να γνωρίσει τον χώρο και τις δασκάλες του και μετά να πάω στο γραφείο μου» περιγράφει η Εριέττα Κούρκουλου Λάτση.
«Μόλις ήπια όμως την πρώτη γουλιά του καφέ μου και κοίταξα το παιδί μου στα μάτια, κατάλαβα ότι το πλάνο αυτό έπρεπε να αλλάξει. Έπρεπε να αλλάξει γιατί δεκάδες παιδιά άλλων μαμάδων δολοφονήθηκαν και αν δεν αλλάξουμε τα πλάνα μας για αυτό, πότε θα τα αλλάξουμε;
Δεν θα θέλαμε όλη η Ελλάδα να αλλάξει τα πλάνα της για εμάς εάν είχε δολοφωνηθεί το δικό μας παιδί; Δεν θα θέλαμε να τα αφίσουν όλα και να πάνε να διαμαρτυρηθούν, να κλάψουν και να απαιτήσουν με κάθε τρόπο να τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι; Οι πραγματικοί υπεύθυνοι.. όχι μόνο ο σταθμάρχης! Δεν χρωστάμε αυτό το ελάχιστο σε αυτές τις μαμάδες, τους μπαμπάδες, τα αδέρφια, τους φίλους, τις οικογένειες των νεκρών; Δεν χρωστάμε τουλάχιστον αυτό;»
Και καταλήγει: «Δυστυχώς όμως, ενώ να περίμενα να δω ανθρώπους ενωμένους, αγκαλιασμένους, κλαμένους και ναι – θυμωμένους, είδα ανθρώπους χωρισμένους… χαμένους. Άλλοι έβριζαν το κεφάλαιο και τον ιδιωτικό τομέα, άλλοι έβγαζαν selfies και να χασκογελάνε γεμάτοι κέφι για το «στόρι». Εκεί κατάλαβα ότι τελικά φταίμε όλοι… φταίει προφανέστατα και πρώτα από όλους η κυβέρνηση! Αλλά κάπου φταίμε και εμείς».
