Συνέντευξη στη Νίκη Χάγια έδωσε η Εριέττα Κούρκουλου Λάτση. Η κόρη του Νίκου Κούρκουλου και της Μαριάννας Λάτση μίλησε στο yourselfmagazine.com για την απόφαση που πήραν με τον σύζυγό της Βύρωνα Βασιλειάδη να αποκτήσουν παιδί, αλλά και για την ανεξάντλητη αγάπη της για τα ζώα.
Ο θάνατος του πατέρα της
Η Εριέττα Κούρκουλου μάλιστα δεν δίστασε να αναφερθεί στα δύσκολα παιδικά της χρόνια: «Θα έλεγα ότι είμαι άλλος άνθρωπος σήμερα από το μπερδεμένο 15χρονο κοριτσάκι εκείνης της φωτογραφίας. Πέρασα πολύ δύσκολη εφηβεία, ίσως επειδή συνέπεσε η δύσκολη περίοδος την παιδικής ηλικίας με τον θάνατο του πατέρα μου. Για κάποια χρόνια έχασα τον εαυτό μου και αφέθηκα σε αυτοκαταστροφικές συμπεριφορές, περιβάλλοντας τον εαυτό μου με ανθρώπους των οποίων η νοοτροπία δεν ταίριαζε σε τίποτα με τη δική μου. Ευτυχώς δεν άργησα να ξαναβρώ τον δρόμο μου, και αυτό το χρωστάω στους λίγους και αληθινούς φίλους, οι οποίοι μου άνοιξαν τα μάτια και με επανέφεραν στην πραγματικότητα».
Η 28χρονη γυναίκα δεν δίστασε να μιλήσει για τους γονείς της ξεκαθαρίζοντας: «Αυτό που βοήθησε εμένα είναι ότι είχα καλές βάσεις. Προέρχομαι από δύο υπέροχους γονείς που μου μετέδωσαν σημαντικές αξίες, όπως είναι η προσφορά, η ειλικρίνεια, η ενσυναίσθηση και ο σεβασμός για τον κόσμο γύρω μου». Η Εριέττα Κούρκουλου Λάτση σημείωσε σχετικά: Η μητέρα μου πάντα περιτριγυριζόταν από απλούς ανθρώπους και ποτέ δεν υπέκυπτε στα στερεότυπα της υψηλής κοινωνίας (ακόμα δεν ξέρω ποιος αποφάσισε ότι αυτή η κοινωνική τάξη είναι υψηλή). Πάντα απεχθανόταν οτιδήποτε δήθεν και επέμενε στο να χαράσσει τη δική της πορεία, αποδεικνύοντας ότι δεν μπορούμε να κατηγοριοποιούμε τους ανθρώπους με βάση την οικονομική τους κατάσταση. Όπως είχε πει και ο πατέρας μου σε μία από τις πιο χαρακτηριστικές συνεντεύξεις του, «υπάρχουν πλούσιοι και πλούσιοι και υπάρχουν φτωχοί και φτωχοί». Ο πατέρας μου, επίσης, έχοντας ιδιαίτερο άγχος για τις ανέσεις με τις οποίες μεγαλώναμε, μου υπενθύμιζε συνέχεια ότι εμείς είμαστε η εξαίρεση και ότι βρισκόμαστε σε μια φούσκα, την οποία οφείλουμε να αναγνωρίζουμε, όπως οφείλουμε να αναγνωρίζουμε και την πραγματικότητα στην οποία ζει ο υπόλοιπος κόσμος. Μπορεί λοιπόν ο χαρακτήρας μου και η προσέγγισή μου σε διάφορα πράγματα να είναι διαφορετική, αλλά ένα μεγάλο μέρος της δικής μου προσωπικότητας οφείλεται στους καταπληκτικούς γονείς με τους οποίους είχα την τύχη να μεγαλώσω».
Η αγάπη για τα ζώα
Η νέα μαμά σημείωσε για τις οργανώσεις Save a stray και A promise to animals. «Mου κάνει τρομερή εντύπωση που οι περισσότεροι το θεωρούν αυτονόητο. Όταν ξεκίνησε η Save a Greek Stray, το αίσθημα αυτό της υποχρέωσης περιοριζόταν στα ζώα συντροφιάς, αργότερα όμως άρχισε να γκρεμίζεται ο τοίχος που δημιουργείται ως αποτέλεσμα της γεωγραφικής και συναισθηματικής μας απόστασης από τα υπόλοιπα ζώα. Ως διά μαγείας, άνοιξα τα μάτια μου και ξεκίνησα να βλέπω».
Το μήνυμα στις γυναίκες που θέλουν να γίνουν μητέρες
Πρόσφατα μίλησε ανοιχτά για την προσπάθεια με τον σύζυγό της να αποκτήσουν παιδί.. Η ίδια σημειώνει: «Πολλοί αναρωτιούνται ποιο είναι το σωστό να πεις σε έναν άνθρωπο ή ένα ζευγάρι που δυσκολεύεται να κάνει παιδάκι. Νομίζω το μόνο κατάλληλο να πει κανείς είναι «είμαι δίπλα σου, είναι πολύ δύσκολο αυτό που περνάς, έχεις το δικαίωμα να μην είσαι καλά, είσαι ήδη γονιός, μόνο και μόνο που θυσιάζεις τόσα για το παιδί σου πριν έρθει». Οτιδήποτε άλλο είναι πραγματικά περιττό (και προς Θεού δεν λέμε ποτέ «όταν ηρεμήσετε θα έρθει»).
Τα δικά της «ευχαριστώ»
Τέλος σε ποιους ανθρώπους από τη ζωή της θα ήθελε να πει ευχαριστώ; «Όλοι οι άνθρωποι που περνούν από τη ζωή μας συμβάλουν με κάποιον τρόπο στη διαμόρφωση του χαρακτήρα και τις προσωπικότητάς μας, ακόμα και οι άνθρωποι στους οποίους αποφασίσαμε πολύ γρήγορα ότι δεν θα θέλαμε ποτέ να μοιάσουμε. Δεν χωράνε όλοι σε αυτό το κείμενο, οπότε θα προσπαθήσω να συμπεριλάβω τους σημαντικότερους. Είναι ο πατέρας μου, που μου έμαθε να μη φοβάμαι ποτέ να πω την αλήθεια, όσο κι αν πονάει, και επέμενε να διατηρήσω πάση θυσία την αυθεντικότητά μου. Είναι η μαμά μου, η οποία είναι ο ήρωάς μου και έκανε υπομονή όταν περνούσα την πιο δύσκολή μου φάση. Η γυναίκα που μου στάθηκε σαν μητέρα, πατέρας αλλά και φίλη σε όλη μου τη ζωή και δίπλα στην οποία αισθάνομαι ακόμα ότι τίποτα κακό δεν μπορεί να μου συμβεί. Είναι ο αδερφός μου ο Φίλιππος, που εκπέμπει ένα φως που σπανίζει στις μέρες μας και που με κάθε σφιχτή αγκαλιά που μου δίνει αισθάνομαι να κολλάνε όλα τα σπασμένα κομμάτια μου. Είναι η κολλητή μου φίλη, αδερφή μου και πλέον κουμπάρα μου Μαριάννα, η οποία στάθηκε βράχος δίπλα μου όλα αυτά τα χρόνια και ήταν ο άνθρωπός μου, ακόμα και τις στιγμές που αισθανόμουν ότι όλος ο κόσμος ήταν εναντίον μου. Είναι η άλλη μου κολλητή η Τζέλλα, η οποία μας στάθηκε όσο κανείς στην προσπάθειά μας να γίνουμε γονείς και που θα έχουμε την τιμή να μας βαφτίσει τον Νίκο μας. Είναι ο ξάδερφός μου ο Βαγγέλης, ο πιο όμορφος και αυθεντικός άνθρωπος που έχω γνωρίσει ποτέ μου, ο οποίος μου υπενθυμίζει να μη μετριάζω τις αξίες μου και να μην καταπιέζω τα θέλω μου για κανέναν. Είναι ο άντρας μου, ο Βύρωνας, αυτός ο άνθρωπος που έχει γίνει όλη μου η ζωή και με τον οποίο έχω χτίσει μια οικογένεια πιο όμορφη απ’ ό,τι θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ. Είναι αυτός που, παρά τις άπειρες δυσκολίες που του έχει φέρει η ζωή, εξακολουθεί να θριαμβεύει σε όλους του τους στόχους. Είναι αυτός που με υποστηρίζει στα πάντα και με εξελίσσει καθημερινά. Είναι αυτός που ξέρει να αγαπάει όπως κανένας άλλος και να συγχωρεί πραγματικά. Είναι ο άνθρωπος που θαυμάζω περισσότερο από όλους και που μιλώντας (ή γράφοντας) για αυτόν αισθάνομαι να γεμίζει η καρδιά μου αγάπη και ευτυχία».
