Η Βέφα Αλεξιάδου βρέθηκε καλεσμένη στην εκπομπή «Στούντιο 4» και μίλησε για τη ζωή της, αλλά και τις απώλειες της ζωής της.
Συγκεκριμένα για τα παιδικά της χρόνια ανέφερε ότι: «Μας μεγάλωσε μόνο η μητέρα μας. Και αυτό που δεν κατάφερε είναι να φυτέψει μέσα μας την πίστη στον Θεό. Όταν για παράδειγμα τι ρωτούσαμε τι θα κάνουμε αύριο μας έλεγε “το αύριο είναι του Θεού. Μόνο ο Θεός ξέρει”. Όταν τσακωνόταν η αδερφή μου που ήταν και λίγο αγοροκόριτσο και της έλεγε “γιατί δεν μας υποστηρίζεις;”, έλεγε ότι αν βγει και τσακωθεί με την γειτόνισσα θα κάνει 1 μήνα να μιλήσει. Ενώ εμείς την ίδια στιγμή που τσακωνόμασταν, τα βρίσκαμε.
Όλοι με έλεγαν η μικρή κυρία. Πρόσεχα να μην λερώσω το φόρεμά μου, τα μαλλιά μου. Ήθελα να είναι όλα τέλεια πάνω μου. Είχα και έναν έρωτα τότε με έναν μεγάλο ζωγράφο. Τον Κώστα Λούστα. Πέρασα ωραία τα παιδικά χρόνια. Ο πατέρας μου ήταν πρώτος στο μπουζούκι αλλά είχε ένα ελάττωμα, έπινε! Και όταν ερχόταν στο σπίτι και το μεθύσι του ήταν κακό, έδερνε τη μητέρα μου και είχα μια κακή παιδική ηλικία. Ήξερα ότι ήταν ένας εξαιρετικός άνθρωπος αλλά έφταιγε το ελάττωμα που είχε. Πέθανε από το κρασί στην ταβέρνα. Πέθανε την ημέρα που βγήκε το διαζύγιο με την μητέρα μου. Μας έπαιρνε και μείναμε στη θεία μου. Ο πατέρας μου έλεγε “Σας αγαπώ, μου λείπετε”. Την τρίτη φορά είπε “Οδυσσέα, τέρμα. Παίρνουμε διαζύγιο”. Δύο μέρες μετά τον θάνατό του κηρύχθηκε ο δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος».
Για τους θανάτους των παιδιών της ανέφερε: «Η ζωή μου ήταν τόσο ωραία και μαύρισε με τον θάνατο του άντρα μου και των κορών μου. Ήταν ερωτευμένος, με ζήλευε. Και όταν έφυγε, έφυγε με το όνομά μου στα χείλη του. Έπεσα σε κατάθλιψη.
Δεν είπα ποτέ “Γιατί σε μένα;”. Είναι η μεγαλύτερη αμαρτία να το πεις. Το κλάμα μου και τον πόνο μου ήταν μέσα στο σπίτι μου. Δεν φόρεσα ούτε μαύρα γιατί δεν τα εγκρίνω. Η ζωή συνεχίζεται, δεν σταματάει. Έχω έναν πολύ ωραίο επίλογο στο βιβλίο μου. “Ήσουν πάντα εκεί” και αναφέρομαι στον Θεό. Αν δεν ήταν αυτός δεν θα μπορούσα να ανέβω στην κορυφή. Μπορεί να κοιμάμαι το βράδυ κλαίγοντας. Όταν σηκωθώ το πρωί και βλέπω αυτή την υπέροχη μέρα που μας χάρισε ο Θεός, έχω μια πηγαία χαρά.
Έχω χίλια προβλήματα, είμαι 90 χρονών! Τα πρώτα χρόνια ήταν ευτυχισμένα. Ο πατέρας μου ήταν πολύ υπέροχος άνθρωπος. Δεν με ενδιαφέρει τι λέει ο κόσμος. Έχω κάνει τρομερά πράγματα. Τα χρήματα δεν είναι μόνο τα κερδίζεις αλλά τα ξοδεύεις και τα χαρίζεις. Έσωσα σπίτι με 300.000 δραχμές. Τα εκατομμύρια έτρεχαν από τα ποδάρια μου. Μου αρέσει να δίνω.
Χάθηκαν τα χρήματα στα νοσοκομεία. Έδινα 400 ευρώ την βραδιά. Η μεγάλη είχε 4 εγχειρήσεις. Όταν πήγε να χειρουργηθεί ήταν γεμάτη με καρκίνο, δεν καταφέραμε να σωθεί. Η μικρή είχε άσθμα. Δυστυχώς η Αλεξία δεν ήταν συνεχώς σε επικοινωνία με γιατρό. Έδιναν την σκέψη τους στη δουλειά και δεν έδιναν βάση στην υγειά τους. Δεν παραιτήθηκα ποτέ από τη ζωή».
Διαβάστε επίσης: Βέφα Αλεξιάδου: «Έζησα ευτυχισμένα χρόνια πριν φτάσουμε ως εδώ. Η ζωή μου επιφύλασσε πολύ βαρύ πόνο»
