Ο Θανάσης Βασιλόπουλος μίλησε ανοιχτά για τις δυσκολίες που έζησε στα παιδικά του χρόνια, αλλά και για τη δύναμη που βρήκε μέσα από την αγάπη του για τη μητέρα του.
Ο γνωστός κλαρινετίστας αποκάλυψε άγνωστες πτυχές της ζωής του, φέρνοντας στο φως μια τρυφερή ιστορία που συγκινεί. «Ήρθαμε από το Αγρίνιο στην Αθήνα. Δεν είχαμε τίποτα κι ήρθαμε με μεγάλο φορτηγό. Είχαμε σπίτια, δεν ζούσαμε σε σκηνές, αλλά ήταν καταυλισμός. Έπρεπε να τα βλέπω διαφορετικά. Άρχισα να βγάζω χρήματα. Οι δικοί μου θα το καταλάβαιναν αν πήγαινα στο σχολείο, αλλά αν πήγαινα λίγο πριν δεν θα μπορούσαμε να επιβιώσουμε γιατί όταν έχεις πολλά αδέρφια… Αρρώστησε κι ο πατέρας μου όταν ήμουν μικρός».
Συγκλονιστικός ήταν και ο τρόπος που περιέγραψε πώς γεννήθηκε μέσα του η επιθυμία να μάθει γράμματα: «Απέναντι έμενε ένας κύριος που τον έβλεπα κάθε ημέρα όταν πήγαινε στο σχολείο τα παιδιά. Πήγαμε να παίξουμε με ένα φίλο σε ένα πατσατζίδικο, είδα αυτόν τον κύριο και τον ρώτησα μήπως θα μπορούσε να με πάει στο σχολείο. Τον περίμενα πρωί πρωί για να πάμε».
Η αφορμή όμως ήταν η μητέρα του, που τον ενέπνευσε να επιμείνει: «Αυτό που ήταν να μάθω το έμαθα. Ήθελα να διαβάζω για τη μάνα μου γιατί έβλεπε τηλεόραση και δεν ήξερε να διαβάζει. Εγώ μετά έμαθα στα αδέρφια μου. Έμαθα να διαβάζω στον ενάμιση μήνα».
