Με δάκρυα στα μάτια, ο Αλκίνοος Ιωαννίδης αποχαιρέτησε τον Διονύση Σαββόπουλο, τον άνθρωπο που όπως είπε υπήρξε «ο παιδικός του ήρωας». Ο γνωστός τραγουδοποιός εκφώνησε έναν ιδιαίτερα συγκινητικό επικήδειο, στον οποίο απέδωσε φόρο τιμής στη μεγάλη παρακαταθήκη που άφησε πίσω του ο σπουδαίος μουσικός.

«Η πρώτη μεγάλη συναυλία που παρακολούθησα ήταν δική σου όταν με πήγε ο πατέρας μου στο κεντρικό στάδιο της Λευκωσίας να σε δω την εποχή που η Κύπρος έκειτο μακράν και δεν πάταγε καλλιτέχνης στο νησί. Έτσι ήρθες κι έστησες γιορτή. Σου άρεσαν οι γιορτές, τα μπουλούκια, τα συμπόσια, τα πανηγύρια, οι φιέστες, οι επέτειοι… Προετοιμαζόμουν και τα περίμενες σαν παιδάκι που ανυπομονεί για τα Χριστούγεννα», είπε με τρεμάμενη φωνή.

Ο ίδιος πρόσθεσε: «Σε αποχαιρετούμε σήμερα σαν έναν άνθρωπο σημαντικό για το τραγούδι και τον πολιτισμό, σημαντικό για τη σκέψη, το αίσθημα και την αισθητική μας, δηλαδή για ολόκληρη τη ζωή μας. Χωρίς εσένα άλλο θα ήταν το τραγούδι μας, άλλοι θα ήμασταν κι εμείς».

Συγκίνησε με τον επικήδειο λόγο ο εγγονός του Διονύση Σαββόπουλου: «Από την αγάπη σου έμαθα τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος – Η ψυχή σου μένει μαζί μας, σ’ αγαπώ πολύ»

Σε ένα από τα πιο φορτισμένα σημεία της ομιλίας του, ο Αλκίνοος Ιωαννίδης αποκάλυψε: «Ο αδερφός μου μού είπε το βράδυ που έφυγες ότι ο Σαββόπουλος είναι γιορτινός, καταργεί το πένθος. Τότε εγώ γιατί έκλαψα; Για σένα ή για εμένα;».

Με εμφανή συγκίνηση, ο καλλιτέχνης συνέχισε τον λόγο του: «Σε αποχαιρετώ και εκ μέρους των παιδιών και μαθητών σου, των τραγουδοποιών της χώρας. Υπάρχουμε γιατί προϋπήρξες. Μας πήρες παιδάκια μέσα από το πικάπ του σπιτιού μας και μας άνοιξες την πόρτα σε ένα περιβόλι του τρελού, γεμάτο τραγούδια. Τρισυπόστατος, ένωσες τον συνθέτη, τον ποιητή και τον ερμηνευτή, ανεβάζοντας την ένωση αυτή σε θεόρατο ύψος. Μας έμαθες την αλφαβήτα της ιερής μας τέχνης. Παραμέρισες θαρραλέα εμπόδια και οδοφράγματα, δείχνοντας μας δρόμο στο άπειρο. Μας είπες “γράψτε τα τραγούδια σας και τραγουδήστε τα”».

Ο Ιωαννίδης έκλεισε με μια βαθιά ανθρώπινη φράση: «Μας ανέθρεψες, μας στήριξες, μας ελευθέρωσες. Μαζί με τους αγαπημένους σου δασκάλους, τον Μάνο Χατζιδάκι και τον Βασίλη Τσιτσάνη φωταγώγησες τις πλατείες, τα θέατρα, τα σπίτια και τις καρδιές μας. Ανέδειξες το πολύτιμο, ανέβασες το επίπεδο της χώρας συνολικά και το επίπεδο του καθενός και της καθεμιάς προσωπικά».

Διαβάστε επίσης: Άλκηστις Πρωτοψάλτη: «Θα ευχαριστώ αιωνίως τον Διονύση Σαββόπουλο για ό,τι έζησα και θα το κρεμάω κόσμημα στη ψυχή μου»

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ