Ο Σπύρος Παπαδόπουλος βρέθηκε σήμερα, Δευτέρα 4/9 καλεσμένος στην εκπομπή «Στούντιο 4» και μίλησε τόσο για την υποκριτική όσο και για το «Στην Υγειά μας ρε παιδιά».
Ο ηθοποιός αυτή τη περίοδο τον βλέπουμε στο «Κάνε ότι Κοιμάσαι» της ΕΡΤ και αποκάλυψε κάποια spoilers για τη νέα σεζόν. Ο ίδιος ξεκίνησε να μιλάει για τα παιδικά του χρόνια μιας και ανέφερε πως έχει μια ευαισθησία στα παιδιά και στους ηλικιωμένους ανθρώπους. Συγκεκριμένα είπε:
«Στα 18 με πήγαν στο τμήμα για εξακρίβωση και ένας αστυνομικός μού έριξε μπουνιά στη 1:30 τη νύχτα και ήμουν μέρες στο νοσοκομείο. Γενικά, δεν κάναμε κακό σε άνθρωπο. Έλεγα πάντα “Πηδάω τη μάντρα για να δω τι έχει αλλά ήξερα ότι είχα ένα σπίτι που με περιμένει”. Κάναμε πράγματα που στεναχωρούσαν τους γονείς μας. Στον αστυνομικό δεν μπορούσα να μην απαντήσω, πάντα απαντάω σε οτιδήποτε με ενοχλεί».
«Το χειρότερο που έχω κάνει στους γονείς μου που τους λάτρευα και με λάτρευαν ήταν να με ψάχνουν 2 μέρες και τους είχα πάρει τηλέφωνο από την Κωνσταντινούπολη λέγοντας ότι ήμουν σε κρουαζιερόπλοιο, έλειπα για 8 μήνες λόγω δουλειάς».
Για την απώλεια του αδερφού του είπε πως ένιωσε στοργή αλλά για αρκετούς μήνες ήταν περιέργα τα πράγματα. Είπε, επίσης πως είχε τσαντιστεί με την απώλεια του αδερφού του αλλά τον βοήθησε σε αυτό η γιαγιά του: «Όταν έφυγε από τη ζωή ο αδελφός μου ήταν πολλά τα προβλήματα. Στην οικογένεια υπήρχε πολλή στοργή αλλά δεν μπορώ να πω ότι μετά τον θάνατο του ότι οι γονείς μας έγιναν πιο αυστηροί.
Για κάποιους μήνες τα πράγματα ήταν περίεργα αλλά μπορώ να πω ότι το κουβάλησαν καλά. Είχα τσαντιστεί τότε γιατί εγώ δεν πίστευα, είχα μια γιαγιά όμως που πίστευε πολύ και μου έλεγε “μην κάνεις έτσι παιδί μου, τώρα είναι ένα αγγελούδι δίπλα στον θεό”. Τότε λοιπόν έλεγα, γιατί να μην πιστεύω σαν την γιαγιά μου που τώρα είναι ευτυχισμένη. Ο θάνατος του αδελφού μου δεν με φόβισε, αντιθέτως ήμουν κασκαντέρ, σε ότι με τράβαγε πήγαινα»
«Δεν πέρασα ποτέ κρίση ηλικίας – Τώρα μου “χτυπάει” που πλησιάζω τα 70»
«Στην αρχή μπορεί να με αντιμετωπίζουν ως “θρύλο” και μετά θεωρώ ως Σπύρο. Υπάρχουν άνθρωποι που με λένε “Σπύρο” γιατί έτσι τους βγαίνει και άλλοι επειδή θεωρούν ότι δεν μας χωρίζει τίποτα. Απαράβατο για εμένα είναι να υπάρχει καλό κλίμα στο γύρισμα, να μην επιτρέπουμε άσκηση εξουσίας ενός ανθρώπου. Εδώ μάγκες δεν παίζει και τα καταφέρνουμε σε μεγάλο βαθμό.
Δεν μασούσα ποτέ τα λόγια μου! Υπήρξε άνθρωπος που είπε ότι “Ο άνθρωπος αυτός όσο ζω δεν θα παίξει στο ελληνικό θέατρο”. Έπαιξα βέβαια την επόμενη χρονιά. Πήγα στην πρόβα, τους άρεσε ο τρόπος που διάβαζα και μου είπε να κάνουμε τον ρόλο “γέρο” και την επόμενη τον πήρα τηλέφωνο και του είπα ότι δεν μπορώ να δουλέψω έτσι και είπε αυτό. Δεν με τρόμαξε! Πάντα ήμουν με το ένα πόδι και για αυτό δεν τα έπαιρνα όλα στα σοβαρά.
Την επιτυχία δεν την αντιλαμβάνεσαι όπως ένας απέξω. Έρχεται διακριτικά και προοδευτικά. Δούλευα και ταυτόχρονα στην οικοδομή και για 10 χρόνια έλεγα πώς αν δεν κάνω για ηθοποιός θα έφευγα. Μου πήρε 10 χρόνια για να νιώσω στην σκηνή ότι ελέγχω τα μέσα μου. Όταν είσαι σφιγμένος και άπειρος δεν σου βγαίνει».
Για την εκπομπή «Στην Υγεία μας ρε παιδιά»
«Στη βραδινή εκπομπή δεν περνούσα καλά πάντα. Αν λεγόντουσαν πράγματα ή από τραγούδια, υπέφερα. Υπήρχαν άνθρωποι που ερχόντουσαν να μιλήσουν για τη δουλειά ή από υποχρέωση και μετά από 10 λεπτά έβγαζαν γραβάτες και το γούσταρα αυτό. Θεωρώ ότι ήταν και το κλίμα, περνούσα τότε καλά. Δεν θα το έκανα ξανά, έκλεισε αυτός ο κύκλος. Ήταν 17 χρόνια. Όταν έκανα πέρυσι το πρωτοχρονιάτικο ζορίστηκα, είχε κλείσει μέσα μου. Τώρα δεν θα έκανα τίποτα».
Διαβάστε επίσης: Σπύρος Παπαδόπουλος: «Δεν βλέπω τον “Εκατομμυριούχο”»
