Ο Σπύρος Χατζηαγγελάκης έγινε πρωταγωνιστής σε ένα τραγελαφικό σκηνικό πριν από λίγες μέρες νωρίτερα που οδήγησε στο να περάσει την Πρωτοχρονιά στο αστυνομικό τμήμα. Στο πλευρό του σε αυτή την περιπέτεια είχε τους συμπρωταγωνιστές του από την παράσταση «Οι άθικτοι».
«Οφείλω ένα δημόσιο τεράστιο ευχαριστώ σ’ αυτούς τους ανθρώπους. Σε έναν προς έναν», γράφει ο Instagram του ο ηθοποιός και εξηγεί τους λόγους. «Αρχικά γιατί είναι γλύκες».
«Στον Αντώνη Καρυστινό γιατί σαν άλλος Φίλιπ (όποιος έχει δει την παράσταση ξέρει) έφτασε τρέχοντας στο τμήμα να είναι δίπλα μου. Στη Τζωρτζίνα Λιώση η οποία μου έφερε πράγματα και έμεινε μέχρι τέλους και μετά έτρεξε σπίτι μου να αναλάβει την Όλιβ. Στη Χρύσα Μιχαλοπούλου η οποία έκανε τηλεφωνήματα σε ανθρώπους που έγραφαν ότι τους κατέβαινε. Στον Σταύρο Καλλιγά που εκείνο το δευτερόλεπτο δεν ήταν παρών αλλά προσέφερε απλόχερα τη στήριξή του. Στον Μιχάλη Ψαλίδα που είναι αδερφός παντοτινός», σημείωσε ο Σπύρος Χατζηαγγελάκης.
«Όλα τα παραπάνω δεν είναι καθόλου αυτονόητα. Αυτοί είναι οι Άθικτοι. Πάνω αλλά κυρίως κάτω από τη σκηνή».
Το περιστατικό όπως το περιέγραψε ο Σπύρος Χατζηαγγελάκης
«Μια αθώα φάρσα παρέα με τον υπόλοιπο θίασο της παράστασης που συμμετέχω προς τους υπόλοιπους εργαζόμενους του ίδιου του θεάτρου -μια πλάκα μεταξύ συνεργατών- που εξελίχθηκε σε τραγελαφικό γεγονός. 40 λεπτά πριν από την παράστασή μας, την ημέρα της Πρωτοχρονιάς, όλοι μας μέσα σε αυτό που λέμε γιορτινό και ανάλαφρο κλίμα, εγώ και οι υπόλοιποι ηθοποιοί βρισκόμασταν στη σκηνή. Μεταξύ άλλων αστείων έπεσε η ιδέα σαν δεκαπεντάχρονα να κάνουμε μια πλάκα στα παιδιά που ήταν στην υποδοχή, στον πρώτο όροφο και συγκεκριμένα στο ταμείο», εξηγεί ο ηθοποιός.
«Έτσι πήρα την πρωτοβουλία να εκτελέσω με τον πιο γραφικό/γλαφυρό τρόπο το περίφημο “τηλεφώνημα για βόμβα” καθώς γελούσαμε. Το τηλέφωνο έκλεισε και περιμέναμε να κατέβουν κάτω τα παιδιά καθώς ήταν σίγουρο για μας ότι μας είχαν καταλάβει. Αντί για τα παιδιά, σε είκοσι λεπτά, εμφανίστηκε έξω από το θέατρο μια μεγάλη ομάδα αστυνομικών δυνάμεων. Εκείνη τη στιγμή ήταν που ενημερωθήκαμε και εμείς απ’ τον υπεύθυνο του θεάτρου ότι κινδυνεύουμε γιατί υπάρχει βόμβα στο θέατρο».
Και συνεχίζει: «Αντανακλαστικά έτρεξα σοκαρισμένος να εξηγήσω στην αστυνομία τι είχε συμβεί, να αναλαβω την ευθύνη με στόχο να λήξει το σήμα και να μην υπάρξει περεταίρω κινητοποίηση και ταλαιπωρία. Μαζί μου έτρεξε και όλος ο θίασος, αδυνατώντας να κατανοήσουμε τη διάσταση που πήρε η βλακώδης φάρσα βλέποντας αυτήν την εικόνα. Ενώ προφανώς καθησυχάστηκαν αμέσως όλες οι πλευρές και κατάλαβε η αστυνομία ότι πρόκειται για εσωτερική φάρσα προθυμοποιήθηκα να ακολουθήσω όλες τις προβλεπόμενες ενέργειες με σκοπό να μην επιβαρυνθεί κανένας άλλος. Έτσι οδηγήθηκα στο Α.Τ. όπου και πέρασα την πιο ιδιαίτερη Πρωτοχρονιά της ζωής μου καθώς έμεινα εκεί όλο το βράδυ».
«Αντιλαμβανόμενος το παράλογο του πράγματος και ταυτόχρονα την ταλαιπωρία που υπέστησαν εξαιτίας μου οι αστυνομικές αυτές δυνάμεις θεώρησα χρέος μου να τους προσκαλέσω στην παράσταση, όπως και έκανα. Και μιας και μιλάμε για ταλαιπωρία θα ήθελα να ζητήσω μια τεράστια συγγνώμη από την παραγωγή του θεάτρου και τους θεατές μας, κυρίως για αυτούς που είχαν προλάβει να προσέλθουν, που μας τιμούν με την παρουσία τους αυτούς τους πολύ δύσκολους καιρούς για όλους τους καλλιτέχνες και τα θέατρα. Κλείνοντας, νομίζω όφειλα να δώσω εξηγήσεις, εφόσον έστω και τρεις μέρες μετά απασχόλησε η ιστορία αυτή ως «θέμα», μπορείτε να κρίνετε όπως θέλετε αυτήν την αποτυχημένη εφηβική φάρσα αλλά παρακαλώ ας μην πιάνει θέση στην επικαιρότητα ανάμεσα σε τόσο πραγματικά σοβαρές ειδήσεις, ούτε να κλέβει το χώρο της επικαιρότητας που αναλογεί στον κλάδο μου που παλεύει να ισορροπήσει σε ένα τεντωμένο σκοινί για τρίτη συνεχόμενη χρονιά».
