Στο okmag, η Σάσα Σταμάτη μοιράζεται αποκλειστικά τα δικά της λόγια για τις πλημμύρες στη Μάνδρα Αττικής, αναδεικνύοντας το χρόνιο πρόβλημα που πλήττει την περιοχή. Xωρίς να κρύψει αυτά που αισθάνεται δίνει ξεκάθαρα το μήνυμα ότι οι κάτοικοι ζητούν το αυτονόητο: «Δεν ζητάμε πολλά. Ζητάμε το αυτονόητο: να μπορούμε να ζούμε σε έναν τόπο που έχει θρηνήσει αρκετά, χωρίς να φοβόμαστε ξανά. Να ξέρουμε ότι τα έργα προστασίας δεν μένουν στα χαρτιά».
Η συγκλονιστική εξομολόγηση της Σάσα Σταμάτη
Προχθές τα ξημερώματα, η Μάνδρα βρέθηκε ξανά στο επίκεντρο της κακοκαιρίας Byron, με ισχυρές βροχές και καταιγίδες να «πνίγουν» δρόμους και γειτονιές, ενώ ορισμένα σημεία μετατράπηκαν σε ποτάμια. Οι αρχές εξέδωσαν έκτακτο μήνυμα από το 112, προτρέποντας τους κατοίκους να απομακρυνθούν από υπόγεια και ισόγεια και να ανέβουν σε ψηλότερους ορόφους.
Η μαύρη μνήμη του 2017. Όσα δεν πρέπει να παιχτούν ξανά
Δεν χρειάζεται πολύ για να φέρεις στο νου σου το 2017: τότε, μια φονική πλημμύρα στην ίδια περιοχή κατέστρεψε ζωές. Ο απολογισμός ήταν βαρύς: επίσημα 24 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και πάνω από 1.500 κτίρια, σπίτια και επιχειρήσεις καταστράφηκαν ή υπέστησαν σοβαρές ζημιές. Εκείνη η πλημμύρα έσκαψε στην τοπική μνήμη ένα τραύμα αλλά και μια δέσμευση: «Δεν πρέπει να επαναληφθεί».
Σήμερα ζούμε ξανά τον φόβο — Και την ελπίδα
Προχθές, καθώς παρακολουθώ τα νερά να ανεβαίνουν, θυμήθηκα και με πονά πόσο εύκολα η μνήμη γίνεται εικόνα και πόσο κοντά είναι ξανά το ενδεχόμενο να ξαναπληγούμε. Οι δρόμοι μου, τα σπίτια των γειτόνων, τα υπόγεια που πριν θεωρούνταν «ασφαλή», όλα δέχτηκαν το ίδιο απειλητικό ποτάμι.
Όμως σήμερα, υπάρχει και μια άλλη φωνή: η φωνή της προειδοποίησης. Τα μηνύματα 112, οι αναφορές σε βλάβες, οι κλήσεις στην πυροσβεστική δεν είναι μόνο είδηση· είναι υπενθύμιση ότι οι υποδομές, η ετοιμότητα, η προσοχή, είναι πιο αναγκαίες από ποτέ.
Για μας που μένουμε εδώ, για τη Μάνδρα, δεν είναι πια “εκτάκτως”. Είναι καθημερινό ζήτημα ζωής και ασφάλειας. Κι όσο κρατάμε τη μνήμη ζωντανή των θυμάτων του 2017, των ανθρώπων που ίσως κινδύνεψαν χθες, τόσο μεγαλύτερη είναι η ευθύνη μας να απαιτούμε μέτρα, να προστατεύουμε ο ένας τον άλλον, να μην αφήνουμε τη φροντίδα στην τύχη.
Τα έργα που έγιναν — και εκείνα που πρέπει ακόμη να ολοκληρωθούν
Μετά το 2017, ξεκίνησαν αντιπλημμυρικά έργα στη Μάνδρα. Έργα που όλοι μας ζητούσαμε εδώ και χρόνια. Κάποια ολοκληρώθηκαν, κάποια έχουν ήδη βελτιώσει σημαντικά την απορροή των υδάτων και την προστασία κρίσιμων σημείων της πόλης. Όμως η προχθεσινή κακοκαιρία απέδειξε ότι, παρά την πρόοδο, τα έργα αυτά πρέπει να ολοκληρωθούν πλήρως και χωρίς καθυστερήσεις.
Γιατί όσο υπάρχουν τμήματα που παραμένουν ημιτελή, όσο υπάρχουν ρέματα που δεν έχουν καθαριστεί επαρκώς ή υποδομές που χρειάζονται ενίσχυση, η Μάνδρα θα συνεχίζει να κινδυνεύει σε κάθε ισχυρή βροχόπτωση. Κανείς δεν αμφισβητεί ότι έγινε δουλειά. Αλλά η πραγματικότητα της χθεσινής βραδιάς μάς έδειξε με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο ότι η ασφάλειά μας δεν μπορεί να περιμένει ούτε να βασίζεται στην τύχη.
Φωνή ενός κατοίκου – Με μνήμη και ευθύνη
Ως μόνιμη κάτοικος της Μάνδρας, προχθές ένιωσα ξανά αυτό το ιδιότητας σφίξιμο στο στομάχι. Είδα το νερό να ανεβαίνει στους δρόμους όπου παίζαμε παιδιά, είδα φώτα να αναβοσβήνουν στα σπίτια των γειτόνων μου που φοβήθηκαν μήπως χρειαστεί να εγκαταλείψουν το σπίτι τους μέσα στη νύχτα.
Δεν ζητάμε πολλά. Ζητάμε το αυτονόητο: να μπορούμε να ζούμε σε έναν τόπο που έχει θρηνήσει αρκετά, χωρίς να φοβόμαστε ξανά. Να ξέρουμε ότι τα έργα προστασίας δεν μένουν στα χαρτιά.
Η Σάσα Σταμάτη ξεκαθαρίζει πως αυτή η εξομολόγηση δεν αφορά την αυτοπροβολή της αλλά την επικοινωνία του σοβαρού αυτού θέματος με όλο τον κόσμο. Χαρακτηριστικά μας αναφέρει:
Δεν γράφω αυτό το κείμενο για αυτοπροβολή ή για να προβάλλω δημοσιογραφική ταυτότητα. (Σε αυτό το σημείο να ζητήσω συγγνώμη για την άρνηση μου να εμφανιστώ στις τηλεοπτικές εκπομπές που με προσκάλεσαν.)
Γράφω γιατί θυμάμαι. Γράφω γιατί δεν επιθυμώ δεύτερη τραγωδία στην πόλη μας, ούτε άλλο πόνο για οικογένειες που έχασαν ανθρώπους πριν λίγα χρόνια.
Πριν λίγες μέρες έγιναν τα αποκαλυπτήρια του μνήματος για τους νεκρούς της φονικής πλημμύρας του 2017: ένα μνημείο που φέρει μαζί τον πόνο και τη μνήμη, για να μην ξεχάσουμε ποτέ. Αυτό το κείμενο είναι φόρος τιμής. Επισήμανση ευθύνης. Ένα αίτημα: ας μην περιμένουμε την επόμενη καταστροφή για να θυμηθούμε τι σημαίνει ασφάλεια, πρόληψη, αλληλεγγύη.
Η Μάνδρα έχει πλημμυρίσει πολλές φορές. Δεν πρέπει όμως να αφήσουμε να «πλημμυρίσει» ξανά η καθημερινότητα μας με φόβο. Και αυτό δεν είναι μόνο έργο της φύσης. Είναι και έργο ανθρώπων.
Διαβάστε επίσης: Σάσα Σταμάτη: Στη Μάνδρα μετά την κακοκαιρία Byron – «Ένα σπίτι καταστράφηκε, αυτοκίνητα καταστράφηκαν πάλι…»
