Ο Μάκης Δελαπόρτας ταξιδεύει τους αναγνώστες του ΟΚ! πίσω σε χρόνια περασμένα, μέρες χαράς και εποχές αθωότητας. Τότε που κάποιες από τις πιο περιζήτητες σταρ της δεκαετίας του ’60 – η Αλίκη, η Τζένη, η Ρίκα, η Ζωή – άνοιγαν το σπίτι του, μαζί και την καρδιά τους, για να περάσουν με τους θαυμαστές τους τις γιορτές.
ΜΕΡΕΣ ΚΑΤΑΝΥΞΗΣ
Από τα μεγάλα αστικά κέντρα μέχρι το μικρότερο χωριό στις δεκαετίες του ’50 και του ’60, η Μεγάλη Εβδομάδα ήταν η εβδομάδα της μεγάλης σιωπής και της μεγάλης μυσταγωγίας. Μετρώντας έναν έναν τους Χαιρετισμούς της Σαρακοστής, με λίγα λουλούδια απ’ τον κήπο του ο καθένας για την εκιόνα της Παναγίας, έδιναν ανελλιπώς το «παρών» στην εκκλησία κάθε Παρασκευή άντρες, γυναίκες και παιδιά απ’ άκρη σ’ άκρη της Ελλάδας. Με ιεροτελεστική διάθεση, νηστεία και προσμονή, οι άνθρωποι εκείνων των χρόνων βίωναν την πορεία προς την Κυριακή των Βαΐων, τη Μεγάλη Εβδομάδα και το Πάσχα μεα θρόα συμμετοχή σαν μια ευκαιρία συνάντησης και κοινωνικής επαφής στι ς τελετές, από τη θλίψη της Σταύρωσης της Πέμπτης, στα χορωδιακά «ω γλυκύμ ου έαρ» της περιφοράς της Μεγάλης Παρασκευής, που ενώνονταν με εκείνα των διπλανών ενοριών, έως το πανηγυρικό «Χριστός Ανέστη» με τους καπνισμένους σταυρούς στα κατώφλια και τη μαγειρίτσα. Οι ολονυχτίες του Επιταφίου με τη μυρωδιά της βιολέτας, της λουίζας και της πασχαλιάς συντρόφευαν για μέρες ολόκληρες όλους όσοι βρίσκονταν εκεί και κεντούσαν με αληθινή πίστη και κατάνυξη τις ανθισμένες πολύχρωμες γιρλάντες. Επίσης, το βάψιμο των αυγών, η μυρωδιά από τα τσουρέκια ανακατεμένη με το άρωμα από τα πρώτα ζουμπούλια και τα λουλούδια της άνοιξης, όλα αποτελούν μνήμες αξέχαστες κι ανεπανάληπτες μιας ολόκληρης εποχής, όπου οι θρησκευτικές γιορτές με τα ήθη κι έθιμα που έφερε η καθεμία προσδιόριζαν από τις καθημερινές δραστηριότητες μέχρι την ψυχολογική διάθεση των ανθρώπων. Το Πάσχα σηματοδοτούσε το τέλος των γκρίζων ημερών του χειμώνα, τον ερχομό της άνοιξης, που ήταν συνδεδεμένη με την κυριαρχία της ανθοφορίας, της καλοκαιρίας και της ανάγκης μας για μια εξόρμηση στη φύση και την ύπαιθρο, αλλά και την αναμονή των παιδιών να κλείσουν τα σχολεία. Σύσσωμος ακόμη ο καλλιτεχνικός κόσμος περίμενε με ανυπομονησία την Κυριακή των Βαΐων, όταν τα θέατρα έριχναν αυλαία και επιτέλους θα υπήρχε μια ανάσα κάποιων ημερών, μέχρι να ξεκινήσουν οι πρόβες για τις νέες θερινές παραστάσεις και τις εξορμήσεις με τις πολυήμερες περιοδείες του καλοκαιριού. Το θέατρο και ο κινηματογράφος ήταν αναμφίβολα οι πιο αγαπημένες διασκεδάσεις του κοινού, αλλά και το ραδιόφωνο στα χρόνια του ’60 ήταν το μαγικό Μέσο που έφερνε σε επαφή τους απλούς ανθρώπους με τη μουσική, τη λογοτεχνία και το θέατρο, δνίοντάς τους την ευκαιρία να ντύσουν με τη φαντασία τους ήχους και τις εικόνες. Μιλάμε για τα χρόνια εκείνα που ο ήχος, μέσω του ραδιοφώνου, του πικάπ κα ιτου τζουκ μποξ, ήταν ο αδιαμφισβήτητος «βασιλιάς», ενώ η εικόνα, σαν γλυκιά «ερωμένη» –πριν από την είσοδο της τηλεόρασης και του Ίντερνετ–, έμπαινε στα σπίτια μέσω περιοδικών, αφίσας ή καρτποστάλ. Όπως ήταν φυσικό, τα αγαπημένα αστέρια του ελληνικού κινηματογράφου ήταν το ζητούμενο για τα εξώφυλλα των περιοδικών, που με τα απόλυτα εναρμονισμένα με την εποχή concept τους –κάτι που συμβαίνει μέχρι και σήμερα– γίνονταν ανάρπαστα! Έτσι, πολλοί από τους σταρ του ’60, σε απόλυτα πασχαλινό κλίμα, κοσμούσαν τα εξώφυλλα των λαϊκών περιοδικών ποζάροντας αγκαλιά με αρνάκια, πασχαλινά αυγά, αναστάσιμα κεριά, νεογνά κοτοπουλάκια, κουνελάκια κι άλλα γιορτινά στολίδια.
ΠΑΣΧΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΛΙΚΗ
Η Αλίκη Βουγιουκλάκη αναμφίβολα υπήρξε η «ιέρεια» εκείνων των εξωφύλλων από τα πρώτα της κιόλας βήματα και η σίγουρη εμπορική επιτυχία κάθε περιοδικού. Αν ένα έντυπο ήθελε να εξασφαλίσει σίγουρα φύλλα, έπρεπε πάση θυσία να απαθανατίσει το λαμπερό και χαρούμενο χαμόγελο της Αλίκης για τους φανατικούς αναγνώστες του και να προβάλει την εθνική μας σταρ σε όλες τις πιθανές παραλλαγές μιας γιορτινής ατμόσφαιρας. Το φωτογενές πρόσωπο με το σχεδόν παιδικό χαμόγελο της Αλίκης συμβόλισε κατά καιρούς μοναδικά τη ζεστασιά και τη χαρά του Πάσχα και των Χριστουγέννων αλλά και την αισιόδοξη διάθεση της άνοιξης και του καλοκαιριού. Η Αλίκη αποτέλεσε –και εξακολουθεί να αποτελεί μέχρι και σήμερα– το πιο ακριβό συλλεκτικό απόκτημα, την πιο εμπορική σταρ όλων των εποχών στην εγχώρια σόουμπιζ, με τα εξώφυλλά της, τα αυτόγραφά της και τις κινηματογραφικές της αφίσες να πωλούνται στημαύρη αγορά και τους «Αλικόβιους» φανατικούς συλλέκτες της να αυξάνονται και να πληθύνονται με τον χρόνο. Ήταν γνωστή η αγάπη της εθνικής μας σταρ για τη Θεσσαλονίκη και έτσι η ίδια τα περισσότερα Πάσχα της ζωής της επέλεγε να ταξιδεύει στη συμπρωτεύουσα, ιδιαίτερα μετά τον γάμο της με τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ, όπου κι οι δύο περνούσαν εκεί τις πασχαλινές τους διακοπές ανάμεσα σε αγαπημένους τους φίλους.
ΤΑ ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΑ ΕΞΩΦΥΛΛΑ
Βέβαια, αρκετές ακόμη από τις αγαπημένες ηθοποιούς της μεγάλης οθόνης φωτογραφήθηκαν για τα εξώφυλλα των περιοδικών εκείνων των χρόνων για να ευχηθούν στους πολυπληθείς αναγνώστες τους «Καλό Πάσχα» και «Καλή Ανάσταση». Εκτός από την Αλίκη, η Τζένη Καρέζη, η Ζωή Λάσκαρη, η Ρίκα Διαλυνά, η Άννα Φόνσου, η Ελένη Ανουσάκη, η Χλόη Λιάσκου, η Μάρθα Καραγιάννη, η Νόρα Βαλσάμη κι άλλες αγαπημένες του κοινού πόζαραν στον φωτογραφικό φακό προβάλλοντας την ατμόσφαιρα των γιορτινών ημερών. Η Αλίκη λοιπόν ήταν η πρώτη που στο περιοδικό Θεατής το 1959 πόζαρε στον φακό στο σπίτι που έμενε ακόμη με τη μητέρα της, με φόντο την κουρτίνα του δωματίου της, με ένα κλωνάρι αμυγδαλιάς και κρατώντας ένα κατακόκκινο πασχαλινό αυγό κι ένα κοτοπουλάκι από πάνω. Η ίδια φωτογράφιση φιλοξενήθηκε και για το περιοδικό Ντομινό την ίδια χρονιά, με τίτλο «Η ωραία Αλίκη σάς εύχεται “Καλό Πάσχα”». Την επόμενη χρονιά (1960) θα φωτογραφηθεί για πρώτη φορά με ένα αρνάκι αγκαλιά, σε μια απόλυτα πασχαλινή ατμόσφαιρα, για το εξώφυλλο του περιοδικού Φαντασία. Στα επόμενα χρόνια θα ακολουθήσουν πάμπολλες ακόμη πασχαλινές φωτογραφίσεις αγκαλιά με πασχαλιές, κόκκινα αυγά, κουνελάκια και βέβαια όταν απόκτησε τον μονάκριβο γιο της, χαμογελούσε στον φακό μαζί του, χαρίζοντας τις πιο θερμές ευχές της στους πολυπληθείς θαυμαστές της. Το Πάσχα, άρρηκτα συνδεδεμένο λοιπόν με την άνοιξη και την αναγέννηση της φύσης, όρισε κατά κύριο λόγο ως φόντο στις φωτογραφίες αυτές την ελληνική ύπαιθρο με τα πολύχρωμα λουλούδια, τα ανθισμένα κλαδιά και τον υπέροχο γαλανό ουρανό. Εξάλλου είναι γνωστό το «Χριστούγεννα στην πόλη και Πάσχα στο χωριό»!
ΝΟΣΤΑΛΓΩΝΤΑΣ ΜΙΑ ΕΠΟΧΗ
Σήμερα πλέον, στην άυλη εποχή της τεχνολογίας και της ακόρεστης καταναλωτικής κοινωνίας, όπου όλα τείνουν να έχουν μια ισοπεδωτική ματιά και διάθεση, τα εξώφυλλα της δεκαετίας του ’60 μοιάζουν τόσο μακρινά, αλλά και τόσο ατμοσφαιρικά και νοσταλγικά μιας εποχής που η κάθε γιορτή και η κάθε επέτειος είχε μιαν άλλη σημασία και μιαν άλλη αξία στην καρδιά όλων μας. Τα συγκεκριμένα εξώφυλλα άλλοτε στόλιζαν τον τοίχο του δωματίου κάποιου νεαρού θαυμαστή κι άλλοτε συμπλήρωναν τη συλλογή του σε ένα λεύκωμα ιχνογραφίας ως μια πολύτιμη ανάμνηση από το αγαπημένο του είδωλο, την εποχή που το Google images ήταν ακόμη πέραν και της επιστημονικής φαντασίας. Σήμερα στα χέρια του τυχερού συλλέκτη – λάτρη εκείνων των χρόνων, που μπορεί να πετύχει ένα από αυτά σε κάποιο παλαιοπωλείο στο Μοναστηράκι, αποτελεί σπάνιο, αγαπημένο κειμήλιο μιας μακρινής εποχής, όπου όλα είχαν μια διαφορετική σημασία και ίσως ένα αδιάψευστο τεκμήριο πως κάποτε ο κόσμος μας ήταν πιο αθώος, πιο ρομαντικός και σίγουρα πιο ανθρώπινος.
Διαβάστε περισσότερα στο περιοδικό ΟΚ! που κυκλοφορεί με τα «ΝΕΑ Σαββατοκύριακο».
