Ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος βρέθηκε καλεσμένος στην εκπομπή «Στούντιο 4» και μίλησε για τον γιο του αλλά και για την καριέρα του.
Συγκεκριμένα, ο γνωστός ηθοποιός ανέφερε για τη δουλειά του ότι: «Καμιά φορά κάποιος νομίζει ότι επειδή εκτίθεσαι στη δική μου δουλειά σου αρέσει να είσαι εκτεθειμένος. Στη δική μου περίπτωση δεν είναι καθόλου αλήθεια. Ίσα ίσα. Κρύβεσαι και επιλέγεις κάποιον άλλον να παριστάνει εσένα. Είναι μια προσομοίωση ζωής. Αυτό δεν σε θεραπεύει.
Η δουλειά μας δεν θεραπεύει. Η δουλειά αυτή εάν η πρώτη σου εκκίνηση είναι μια υγιής ισορροπημένη προσωπικότητα χωρίς ελλείμματα δεν είναι η πρώτη που θα θελήσεις να κάνεις. Το πιστεύω ακράδαντα. Αυτού του είδους η παραδοχή δημιουργεί επικίνδυνες παρεξηγήσεις που θέλω να διευκρινίσω.
Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι επιτρεπτέο να συμπεριφέρεσαι άσχημα ή ανισόρροπα ή ανθυγιεινά επειδή δεν είσαι υγιής ή ισορροπημένος. Όλα αυτά αφορούν τον εαυτό όχι τη σχέση με τους άλλους.
Έχω ζητήματα σύνδεσης, έχω εμπλοκές στην οικειότητα, έχω θέματα που έχουν να κάνουμε με όλη μου τη διαδρομή που με κάνουν να είναι πιο εύκολο να μην μοιραστώ και να κρατάω απόσταση γιατί είναι η ανασφάλειά μου αυτή, γιατί φοβάμαι να μην πληγωθώ. Αλλά όλα αυτά μετά από ανάλυση. Έχω θέματα εμπιστοσύνης που προκύπτουν από συνδέσεις που δεν έπρεπε να γίνουν.
Πρέπει να δημιουργήσεις βήμα βήμα τις συνδέσεις. Είναι σαν να μην έχεις μάθει να περπατάς με φυσικότητα χωρίς να έχεις πρόβλημα στα πόδια σου. Όμως δεν έμαθες, και πρέπει τώρα σιγά σιγά να μάθεις να περπατάς.
Η ανθρώπινη ύπαρξη είναι μια κατάσταση τραυματική. Η διαδρομή της ενηλικίωσης είναι λίγο ως πολύ μια τραυματική διαδρομή. Σε όλους υπάρχει, θα βγει διαφορετικά στον καθένα. Tα ξέρω όλα όπως μου είπε πει ένας ψυχοθεραπευτής. Μπορεί γι’ αυτό να ήθελα να κάνω παιδιά νωρίς».
Και για τα παιδιά του ανέφερε ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος ότι: «Τα παιδιά είναι η μόνη περιοχή στην οποία αλήθεια πιστεύω μπορεί να νιώσεις να επεμβαίνει πάνω σου μία τέτοια δύναμη, ικανή πραγματικά να σε βγάλει από το κέντρο. Κυρίως δε, όταν είσαι ένας άνθρωπος που έχει επιλέξει να είναι το κέντρο. Ο κόσμος γυρίζει γύρω από εμάς, να είμαστε ειλικρινείς. Όταν είσαι και ένας τύπος που συνεχώς ζητάς την αποδοχή, που το βαρέλι δεν έχει πάτο και ζητάς κάθε μέρα 300 άτομα να έρχονται στο θέατρο και να σε χειροκροτούν, το να είσαι το κέντρο της προσοχής γίνεται σχεδόν βασανιστικό. Ένα παιδί, όταν στοιχειωδώς σε ενδιαφέρει, δεν σου επιτρέπει να είσαι το κέντρο και αυτό είναι λυτρωτικό. Είναι δύσκολο, άβολο αλλά και λυτρωτικό. Είναι λυτρωτικό να σε μετακινήσει κάποιος από το κέντρο σου.
Στον γιο μου θαυμάζω την ακεραιότητά του. Θαυμάζω πάρα πολλά πράγματα στα παιδιά μου, δεν είναι εύκολο να διαλέξεις ένα. Τι να πω. Με συγκινούν τα παιδιά μου. Είναι τεράστιο πράγμα η αγάπη, ούτε και ξέρουμε για ποιο πράγμα μιλάμε όταν μιλάμε γι’ αυτό».
Διαβάστε επίσης: Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος: «Το όνειρό μου ήταν να γίνω σεφ»
