Για τον κόσμο, ο Θέμης Αδαμαντίδης είναι ο «Θέμης», ο δικός τους άνθρωπος και μια γνήσια λαϊκή φωνή. Γι’ αυτό και στα γεμάτα μαγαζιά που συνήθως τραγουδά συμβαίνει το εξής παράδοξο: Το πρώτο χειροκρότημα πέφτει πριν ακόμη εκείνος πατήσει το πόδι του στη σκηνή. Κι αυτό λίγοι τραγουδιστές το έχουν κερδίσει μέσα στα χρόνια.

Ο τραγουδιστής φωτογραφίζεται πρώτη φορά για το περιοδικό ΟΚ! με τον μικρότερο γιο του, τον 10χρονο Θέμη junior, και μιλά στη Φανή Πλατσατούρα για τις ενοχές που νιώθει όταν δεν είναι δίπλα στα παιδιά του, τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει μετά από έναν χρόνο ανεργίας, αλλά και την πρόσφατη σύλληψή του σε παράνομη λέσχη.

Το τελευταίο διάστημα βρέθηκες στην επικαιρότητα για τους λάθος λόγους. Αρχικά συνελήφθης ως εμπλεκόμενος σε χαρτοπαικτική λέσχη στην περιοχή της Κυψέλης, στην οποία βρέθηκες να παίζεις τυχερά παιχνίδια με άλλα 17 άτομα. Τι συνέβη ακριβώς;

Δεν διέπραξα κάτι άσχημο, με την έννοια ότι αδίκησα ή έκανα κακό σε κάποιον. Δεν είμαι από τους αντιδραστικούς του κορονοϊού, αλλά κάποια στιγμή θέλεις να νιώσεις ότι ορίζεις τον εαυτό σου. Να αισθανθείς ελεύθερος άνθρωπος. Πήγα εκεί που αισθάνθηκα ότι θέλω να πάω. Δεν έκανα και κάποιο κακούργημα.

Σε συνέλαβαν όμως για παράνομο παιχνίδι εν μέσω κορονοϊού. Τουλάχιστον κέρδισες εκείνο το βράδυ;

Το να κερδίσεις δεν είναι εύκολο πράγμα. Για να κερδίσει κανείς, πρέπει να σκέφτεται όπως σκέφτονται οι λίγοι, γιατί οι πολλοί χάνουν. Eγώ ανήκω στους δεύτερους. Πάω για το παιχνίδι και όχι για να κερδίσω.

Την ίδια στιγμή, δημοσιεύτηκαν κάποιες φωτογραφίες που σε δείχνουν να τραγουδάς σε κατάμεστο κέντρο διασκέδασης της οδού Λιοσίων, πάλι εν μέσω κορονοϊού. Λέγεται μάλιστα ότι παρενέβη η ΕΛ.ΑΣ. «σφραγίζοντας» το μαγαζί και μοιράζοντας πρόστιμα.

Δεν ισχύει τίποτα από αυτά που ειπώθηκαν και δεν αισθάνομαι ότ έι χω κάποια υποχρέωση να δικαιολογηθώ. Αντιθέτως αυτοί που ανέβασαν αυτή την ψευδή είδηση είναι υποχρεωμένοι να ανασκευάσουν, καθώς για πρώτη φορά είμαι αποφασισμένος να κινηθώ νομικά γιατί παρατηρώ ότι υπάρχει μια τάση να με χρεώνουν πράγματα και να γίνονται υπερβολικοί. Εγώ έχω εμπιστοσύνη στην κρίση του κόσμου, που με αγαπάει, και δεν θα αφήσω πλέον να λένε για μένα πράγματα τα οποία δεν ισχύουν και ούτε να με στενοχωρούν.

Τι σε στενοχώρησε περισσότερο στη συγκεκριμένη περίπτωση;

Γιατί έγραψαν για μένα αυτά τα ψευδή πράγματα; Για να κάνουν «χτυπήματα» τα sites; Ε, θα φάνε ένα καλό «χτύπημα» να τελειώνουμε!

Πότε τραγούδησες σε αυτό το νυχτερινό κέντρο;

Πριν από καιρό, όταν ήταν νόμιμα ανοιχτά τα μαγαζιά μέχρι μια συγκεκριμένη ώρα. Δηλαδή μπορούσες να κάνεις live αλλά σε συγκεκριμένο ωράριο. Και εγώ πήγα να κάνω τη δουλειά μου. Τι να έκανα, δηλαδή; Με ρωτάνε πώς ζω
που κλείσαμε χρόνο λόγω κορονοϊού και δεν μου έχει επιτραπεί να δουλέψω; Μου έχουν κάνει οικονομική ζημιά, έχω πάγια έξοδα. Και το μόνο που έχω πάρει όλο αυτό το διάστημα είναι τρεις φορές κάποια χρήματα που μου έχουν δώσει λόγω αναστολής εργασίας – 1.000, 800 και 400 ευρώ. Λοιπόν, πείτε μου, πώς θα ζήσω;

Άρα να φανταστώ πως δεν ανήκεις σε εκείνους που φροντίζουν να βάζουν κάποια χρήματα στην άκρη.

Δεν μου αρέσουν εμένα τα κομποδέματα. Τα χρήματα τρώγονται φρέσκα. Είναι να εξυπηρετείσαι από αυτά και όχι να τα εξυπηρετείς.

Ωστόσο, πέρασαν χρήματα από τα χέρια σου;

Πραγματικά ακριβοπληρωμένος δεν μπορώ να πω ότι υπήρξα ποτέ. Έχω πάρει καλά χρήματα βέβαια από το τραγούδι, αλλά γνωρίζω τους λόγους που δεν ήμουν από τους πιο ακριβοπληρωμένους. Το κύκλωμα…

Στην περίπτωσή σου πώς λειτούργησε αυτό το κύκλωμα;

Αρκεί να σου πω ότι ήμουν αποκλεισμένος από κάποιους σημαντικούς ραδιοφωνικούς σταθμούς, και όχι μόνο, για επτά χρόνια. Όταν δύο σημαντικά τηλεοπτικά κανάλια, από τη γέννησή τους μέχρι και επτά χρόνια μετά, δεν με είχαν παρουσιάσει ποτέ και πουθενά, αυτό δεν είναι αρκετό για να σου κάνει ζημιά; Μάλιστα, μου έχουν «χαλάσει» και αρκετές δουλειές κάποιοι συνάδελφοι, δισκογραφικές εταιρείες και μάνατζερ οι οποίοι προωθούσαν συγκεκριμένους τραγουδιστές. Δεν τα σκέφτομαι, όμως, πλέον όλα αυτά. Γιατί έχω μάθει και με τα πολλά και με τα λίγα. Άλλωστε με τα λίγα ξεκίνησα. Εμένα αυτό που με κάνει να χαίρομαι και να νιώθω γεμάτος είναι η αποδοχή του κόσμου και ότι μπορώ ακόμη να κάνω αυτό που αγάπησα και αγαπώ, να τραγουδάω.

Από την άλλη, δεν είσαι και εσύ αυτό που λέμε «δημοσιοσχετίστας».

Σίγουρα. Κάποια στιγμή έπιασα τον εαυτό μου να αρχίζει να λειτουργεί κάπως έτσι. Μόλις το αντιλήφθηκα, είπα «Τι κάνεις τώρα και για ποιον λόγο;» και το σταμάτησα γιατί δεν μπορούσα να το κάνω και καλά. Δεν είναι στον χαρακτήρα μου να είμαι δημοσιοσχετίστας.

Κι αυτό έχει κόστος…
Έχει κόστος, αλλά νομίζω πως όταν είσαι ο εαυτός σου, αυτοί που θα σε αγαπήσουν θα σε αγαπήσουν πραγματικά και θα σε ξεχάσουν δύσκολα. Κι ας είναι λιγότεροι… Έχει τύχει για μεγάλη περίοδο της ζωής μου να μην έχω επιτυχία, να μην έχω το σουξέ, αλλά ο κόσμος ήταν εκεί, να με στηρίξει ακόμη και με τραγούδια που είχαν κάνει επιτυχία πέντε χρόνια πριν. Βλέπω άλλους τραγουδιστές να είναι συνεχώς πάνω από τη δουλειά, να κάνουν τραγούδια, να προωθούν τραγούδια, να φτάνουν ακόμη και στο σημείο να τα επιβάλλουν. Εγώ θέλω παράλληλα με το τραγούδι να ζω τη ζωή μου. Και όταν ηδ ουλειά σού βάζει όρια και κανόνες, δεν μπορείς να χαρείς τη ζωή σου και τον ελεύθερο χρόνο σου.

Σε πλήγωνε το γεγονός ότι τότε δεν έκανες επιτυχία;

Θα με πλήγωνε αν δεν ήξερα τους λόγους που γινόταν αυτό. Εγώ κατάλαβα από πολύ νωρίς ότι δεν φτάνει να έχεις καλή φωνή και κάποια καλά τραγούδια για να είσαι πετυχημένος. Παίζει ρόλο και το κύκλωμα κάθε φορά, που είτε θα σε προωθήσει είτε όχι. Γι’ αυτό δεν πληγώθηκα, είχα τις απαντήσεις μου.

Τι σου έχει μάθει η νύχτα;

Να την αντικρίζω έχοντας τα μάτια μου ορθάνοιχτα. Επειδή ξεκίνησα από πολύ μικρός το τραγούδι (σ.σ. μόλις στα 14 του χρόνια), έμαθα πολλάπ ράγματα. Και ανοιγόμουν όσο έπρεπε. Θέλει σκέψη η νύχτα και να εκτιμάς τις καταστάσεις.

Δεν σε έχει κουράσει;

Δεν μπορώ να πω ότι με κουράζει η νύχτα, ούτε η δουλειά μου σεα υτήν, αλλά το παρασκήνιο. Όλο αυτό που υπάρχει πριν βγεις να τραγουδήσεις.

Βρεθήκαμε για τη συνέντευξη βραδινή ώρα, αφού, όπως με ενημέρωσαν, ξυπνάς συνήθως μετά τις 5.00 το απόγευμα. Αγαπάς το ξενύχτι;

Δεν λειτουργώ με ωράρια. Όταν αισθανθώ κουρασμένος, θα κοιμηθώ. Είτε αυτό είναι στις 9.00 το βράδυ είτε στις 6.00 το πρωί. Συνήθως είναι το δεύτερο, γιατί έτσι έχω συνηθίσει λόγω της δουλειάς μου. Έχω κάνει τη μέρα – νύχτα.

Δεν σου λείπει το φως της ημέρας;
Αλίμονο αν δεν μου έλειπε! Τη μέρα τη χρειαζόμαστε και ως οργανισμοί, να μας δει ο ήλιος και να τον δούμε και εμείς. Δεν αφήνω ευκαιρία να μην τη χαρώ όταν υπάρχει ο χρόνος. Και στο παρελθόν αξιοποιούσα ακόμη περισσότερο την ημέρα. Γυμναζόμουν, έπαιζα μπάλα, ασχολούμουν με τα σκάφη και ταe jt ski.

Πώς φαντάζεσαι τη ζωή σου τα επόμενα χρόνια;

Πλέον τη φαντάζομαι με πολλές και ωραίες αναμνήσεις. Μάλλον τις παλιές αναμνήσεις. Γιατί αυτή η εποχή δεν ευνοεί για να δημιουργήσουμε νέες αναμνήσεις. Ο κόσμος δεν επικοινωνεί πραγματικά κι αυτός είναι ο καημός μου.

Τι λείπει από αυτή την εποχή;

Η ελευθερία και η απόλαυση για ζωή. Ο κόσμος σήμερα αισθάνομαόι τι δεν απολαμβάνει τη ζωή του. Και κινείται με τρόπο που δεν λέγεται «ζωή». Γιατί όταν αναζητούμε τη ζωή μας μέσα από μια οθόνη, χάνουμε το νόημα. Κα ηι πολιτεία ξοφλάει τις υποχρεώσεις που έχει απέναντι στους πολίτες της μεέ να μόνο έξοδο, μια αναβάθμιση στην οθόνη του κινητού.

Κυκλοφόρησες πρόσφατα το νέο σου τραγούδι με τίτλο Αυτό το λίγο. Μάλιστα στο βιντεοκλίπ εμφανίζεται και ο μικρότερος γιος σου.

Ναι, μαζί κάναμε και τη φωτογράφιση για το περιοδικό σας. Ο μικρός μου γιος είναι 10 χρόνων. Θεμιστοκλής και αυτός. Είναι ο Θέμης junior.

Πόσα παιδιά έχεις;

Έχω κάνει πέντε αγόρια από τρεις διαφορετικές γυναίκες. Αλλά τα παιδιά είναι χαρά. Ευτυχία. Ευλογία.

Θα ήθελες να έχεις και μία κόρη;

Όχι! Ευτυχώς που δεν απέκτησα κόρη γιατί είχα μια έννοια μην κακοπέσει.

Και πόσους γάμους έχεις κάνει;

Έναν γάμο έχω κάνει, με τον οποίον είμαι σε διάσταση. Όταν δύο άνθρωποι επιλέγουν να είναι μαζί αυτό και μόνο λέει πολλά. Δηλαδή ο γάμος τι, θα ολοκληρώσει τη σχέση τους; Ή θα βοηθήσει στο να ζήσουν καλύτερα; Είναι πώς αισθάνεται ο καθένας μέσα του και πόσο ειλικρινής είναι με τον άνθρωπό του.

Ποιες γυναίκες σού τραβούσαν ανέκαθεν το ενδιαφέρον;

Πάντα ήθελα να έχω συναισθήματα για να είμαι σε μια σχέση, δεν έβλεπα μόνο μια εμφάνιση. Ούτε μπορώ να πω ότι στη ζωή μου είχα τις αμέτρητες σχέσεις. Μη θεωρηθεί ότι ήμουν και γυναικάς. Με γοήτευαν άλλα στοιχεία, όπως ο χαρακτήρας και η εξυπνάδα. Από την άλλη, ξέρω ότι και εγώ είμαι κάπως δύσκολος σύντροφος. Μπορεί να χαλαστώ από μια μικρή κίνηση που δεν έχει μέσα ειλικρίνεια και αλήθεια. Δεν μου αρέσει το προσποιητό.

Στους γιους σου ποιες συμβουλές έχεις δώσει που θα ήθελες να έχει δώσει και σε σένα ο πατέρας σου;

Ίσως έχω δώσει λιγότερες συμβουλές από αυτές που μου έδωσε ο πατέρας μου. Με υπομονή όμως και πολλή αγάπη. Χωρίς να τους μαλώσω ποτέ και χωρίς να απλώσω έστω και σαν χειρονομία το χέρι μου. Οι συμβουλές μου είναι για τα όνειρά τους. Να έχουν επιμονή και ποτέ να μην το βάλουν κάτω.

Ως πατέρας έχεις ενοχές;

Ναι, έχω ενοχές για τις φορές που δεν μπορώ να είμαι παρών. Λόγω δουλειάς, σίγουρα κάποιες φορές ήμουν απών. Αλλά και διαδικαστικά είναι δύσκολο, γιατί μεγαλώνουν με διαφορετικές μητέρες. Και φυσικά έχω ακούσει παράπονα. Αυτό το «Μπαμπά, γιατί έλειπες;». Τους απαντούσα ότι είναι η φύση της δουλειάς μου τέτοια και έδειχναν να το καταλαβαίνουν.

Εκτός του τραγουδιού, έχεις κάνει άλλες δουλειές;

Έχω δουλέψει ως αργυροχόος παράλληλα με το τραγούδι, όταν ακόμη δεν ήμουν γνωστός. Σκάλιζα πάνω στο ασήμι. Φοντανιέρες, βάζα, δίσκους. Έτυχε χρόνια μετά, να βρω στο Μοναστηράκι κάποια από αυτά. Τα αναγνώ-
ρισα αμέσως από το «καλέμι», τον τρόπο που τα σκάλιζα. Τα αγόρασα και τα έχω ακόμη.

Κρατάς κάποια αντικείμενα με συναισθηματική αξία;

Ναι, κρατάω πράγματα που μου θυμίζουν εποχές. Όπως αυτά τα ασημικά, κάποια τετράδια απ’ όταν πήγαι-
να σχολείο, κάποια ρούχα που φόρεσα όταν έγινα πια γνωστός και πολλές αναμνήσεις.

Έχεις ερμηνεύσει κάποια από τα πιο διαχρονικά ερωτικά τραγούδια. Πες μου μια ιστορία πίσω από ένα τέτοιο τραγούδι.

Με το τραγούδι Μα πού να πάω πολλά ζευγάρια που ήταν σε φάση να χωρίσουν, ακούγοντάς το, ξαναέσμιξαν. Εγώ αυτό το τραγούδι δεν το έχω συνδυάσει μόνο με τους έρωτες αλλά και τα παιδιά μου. «Μα πού να πάω που σ’ αγαπώ τόσο πολύ…».

Φοβήθηκες ποτέ μήπως χάσεις τη φωνή σου; Είναι κάτι που έχει συμβεί σε αρκετούς συναδέλφους σου μεγαλώνοντας.

Εντάξει, δεν είναι μόνο η φωνή το όπλο μας. Είναι και η σκέψη μας, η καρδιά μας και το περιεχόμενό μας. Αν συμβεί κάτι τέτοιο, θα λυπηθώ, αλλά αυτό με τον χρόνο δεν μπορεί να το αποφύγει κανείς. Όμως είμαι πολύ ευχαριστημένος που έχω ακόμη τη φωνή μου. Έχει τύχει δυο-τρεις φορές στο παρελθόν να αρπάξω δυνατό κρυολόγημα και να πω «Δεν βγαίνει η φωνή απόψε». Εν τω μεταξύ, εγώ δεν τραγουδάω μόνο στα μαγαζιά. Τραγουδάω συνέχεια και μόνος μου στο σπίτι. Φαίνε ται λιγάκι αφελές αυτό που λέω, αλλά τραγουδάω κανονικά, στο μπάνιο, το δωμάτιο ή το αυτοκίνητο.

Τυχεροί οι γείτονές σου…

Ναι, και ενώ κάποιες φορές μπορεί να παραπονεθούν για κάποιους θορύβους, όταν τραγουδάω, ποτέ δεν κάνουν παράπονα. Α, θυμήθηκα και μια άλλη φορά που φοβήθηκα για τη φωνή μου! Ήταν όταν είχα βγάλει πολύποδα. Τον κουβαλούσα δυο-τρία χρόνια και τελικά έφυγε χωρίς εγχείρηση. Τον δίσκο Απόλυτος έρωτας τον έκανα όλο με πολύποδα στις φωνητικές χορδές.

Έχει κινδυνεύσει ποτέ σοβαρά η υγεία σου;

Είχα για χρόνια μια παλινδρόμηση οισοφάγου, την οποία δεν ήξερα γιατί απέφευγα να πάω στους γιατρούς. Μέχρι που πίστευα ότι πάσχω από καρδάι, μου είχαν δημιουργηθεί φοβίες και αναστολές. Είχα κόψει τις μετακινήσεις, δεν ήθελα να ταξιδέψω, αρνούμουν δουλειές που μου πρότειναν, δεν έβγαινα από το σπίτι ούτε για να πάω μέχρι την Κόρινθο. Αυτή η φοβία κράτησε για δύο-τρία χρόνια.

Φοβάσαι γενικά αυτό το απρόβλεπτο της ζωής;

Ύστερα από εκείνη την περιπέτεια υγείας έδιωξα όλους μου τους φόβους. Για το οτιδήποτε. Από τον φόβο για τα αεροπλάνα μέχρι τον φόβο του θανάτου. Έφτασα στο σημείο να πω «Καλύτερα να πεθάνω από αυτό που φοβάμαι παρά από τον ίδιο τον φόβο». Κι αυτό με απελευθέρωσε.

Πώς διαχειρίζεσαι τα πάθη σου;

Κοίταξε να δεις, κάποιοι άνθρωποι θεωρούν υπέρβαση ακόμη και το να βγουν νύχτα να πάνε μέχρι το περίπτερο να αγοράσουν τσιγάρα. Εγώ το θεωρώ υπερβολικό αυτό. Από εκεί και πέρα, τα πάθη του καθενός ξέρει ο ίδιος πώς να τα αντιμετωπίσει και πώς να τα χειριστεί. Αρκεί με τα πάθη αυτά να μην ενοχλεί και να μη βλάπτει τους άλλους. Εγώ ποτέ δεν το έπαιξα άγιος.

Έχεις σκεφτεί πώς θα ήταν η ζωή σου χωρίς πάθη;

Χωρίς κανένα πάθος; (Γελάει.)

Διαβάστε περισσότερα στο περιοδικό ΟΚ! που κυκλοφορεί με τα «ΝΕΑ Σαββατοκύριακο».

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ