Τα social media έχουν γεμίσει από το πρωί με τρυφερές ευχές και φωτογραφίες από γλυκές μαμάδες. Η Ναταλία Γερμανoύ που είναι αρκετά ενεργή στα social media, το απόγευμα της Κυριακής θέλησε να δημοσιεύσει κάτι διαφορετικό.
Η ίδια δημοσίευσε στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram μια φωτογραφία της μητέρας της, Εριέττας Μαυρούδη, στην οποία έχει τεράστια αδυναμία. Η παρουσιάστρια του Αlpha συνόδευσε με ένα ιδιαίτερο κείμενο και εξέφρασε την ευγνωμοσύνη για όλα αυτά τα χρόνια που βρίσκεται δίπλα της
«Απ’ τα χεράκια σου δεν έφαγα ποτέ σπανακόπιτα, γεμιστά η κουλουράκια. Ήσουν δεν ήσουν 20 χρονών κορίτσι όταν γεννήθηκα και όχι, ποτέ δεν ήσουν η «κλασσική μαμά». Όμως μου έμαθες τόσα άλλα πράγματα. Μου άνοιξες ορίζοντες. Σε καμάρωνα πάντα που όλοι σε κοίταζαν και σε χάζευαν.. Τώρα σε καμαρώνω το ίδιο. Τώρα πια, σε καταλαβαίνω κιόλας, πιο μικρή δεν μπορούσα. Σ αγαπώ υπέροχη Εριέττα μου! Μητέρα που δεν σ αλλάζω με καμμιά» έγραψε χαρακτηριστικά στην ανάρτησή της η Ναταλία Γερμανού.
Η Εριέττα Μαυρούδη σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου αλλά αφού εργάστηκε ως δημοσιογράφος στο περιοδικό «Γυναίκα» τελικά την κέρδισε ο χώρος της διαφήμισης.
Η Ναταλία Γερμανoύ, σε παλιότερη συνέντευξής της είχε αναφέρει: «Μεγάλωσα με την γιαγιά μου, την μητέρα του μπαμπά μου. Παρατηρούσα όμως ότι κι άλλα παιδιά που είχαν χωρίσει οι γονείς τους μεγάλωναν με την μαμά τους ή με τον μπαμπά τους. Κάποια στιγμή στις τελευταίες τάξεις του δημοτικού αναρωτήθηκα γιατί συμβαίνει αυτό και το είπα ανοιχτά στους δικούς μου.
Στην αρχή τα μάσησαν, μετά από την επιμονή μου κατάλαβαν ότι είχαν να κάνουν με ένα ζόρικο παιδί. Τότε λοιπόν μου είπαν ότι δούλευαν και οι δύο πολλές ώρες και δεν μπορούσαν να αφοσιωθούν σε εμένα. Μου είπαν ότι είχαν τις δουλειές τους και ότι η γιαγιά μου προθυμοποιήθηκε και ζήτησε να με μεγαλώσει για να μου δώσει όλη την αγάπη που μου άξιζε.
Σε εκείνη την ηλικία, ήρθα για πρώτη φορά αντιμέτωπη, με μια αλήθεια. Ότι δεν ήμουν εγώ η προτεραιότητα τους. Σκληρό, αλλά όχι απαραίτητα καταστροφικό. Προτεραιότητα τους ήταν η δουλειά τους. Και της μαμάς και του μπαμπά και με αυτή την πραγματικότητα έπρεπε να πορευτώ σε όλη μου τη ζωή».
