Για τα δύσκολα χρόνια που πέρασε στην αρχή της καριέρας του και την περίοδο που ήταν «άφραγκος» στην Αθήνα μίλησε σε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντεξη ο Βασίλης Μπισμπίκης. Ο γνωστός ηθοποιός άνοιξε την καρδιά του στον διαδικτυακό ιστότοπο της Lifo και στην Αργυρώ Μποζώνη. Μίλησε για μια από τις πιο «σκοτεινές» περιόδους της ζωής του.
Ο Βασίλης Μπισμπίκης διανύει μία φουλ δημιουργική περίοδο καθώς ετοιμάζει μία σύγχρονη, drag διασκευή των «Κόκκινων Φαναριών» θέλοντας να υμνήσει τους ανθρώπους που η κοινωνία έχει στοιβάξει στο περιθώριο και οι οποίοι όταν εκείνος βρισκόταν σε έσχατη ανάγκη δεν του γύρισαν την πλάτη και τον βοήθησαν.
Τα πρώτα δύσκολα χρόνια στην Αθήνα
Κάνοντας μια αναδρομή στα πρώτα του χρόνια στην Αθήνα, όταν ήρθε χωρίς το παραμικρό εφόδιο με όνειρο να σπουδάσει υποκριτική, αποκάλυψε: «Φυσικά ζορίστηκα (σ.σ. στην Αθήνα), ήμουν άφραγκος και ένας χαρακτήρας των άκρων και των καταχρήσεων και αυτό το κομμάτι της ζωής μου έχει μεγάλη σχέση με τα “Κόκκινα Φανάρια” που ετοιμάζουμε, γιατί έζησα μέσα στο περιθώριο. Και μέσα στις μεγάλες ταλαιπωρίες που πέρναγα με μάζευαν κυριολεκτικά οι πουτ@νες και οι τρανς και με φρόντιζαν. Ζούσα στην Ομόνοια, σε ένα ξενοδοχείο, και ήμουνα συγκάτοικός τους. Όταν είχε κρύο με βοηθούσαν πάρα πολύ, μου άνοιγαν τα μπουρδέλα και καθόμουνα στις σόμπες με τις τσατσάδες. Είναι σαν φόρος τιμής σε αυτά τα πρόσωπα η παράσταση, αλλά εμείς εδώ το πάμε ένα βήμα παραπέρα».
